Bir Tanrı Hikayesi

24.Bölüm: Avcılar

Bir ay kadar kalede kaldı Kaan. Kaan ve Kraliçe bir ay içerisinde sık sık sohbet ettiler. Bir ayın dolmasından bir hafta kadar önce Kaan'ın bir avcı olduğunu öğrenen Kraliçe ona "Öyle ise krallıktaki Büyük Kilise ye gitmelisin. Orada Baş Rahip Kon'un önderliğinde Ruh kovucular ve iş birliğinde o civarlarda üstleri olan Avcılar var. İstersen sonra uğra." demişti. Kaan bu öneriye gerçekten sıcak bakmıştı. Bu konuşmadan bir hafta sonra kaledeki büyük haini yakalamıştı. Büyük hain aslında kaledeki Baş Vezir idi. Kaan tarafından anında kafası alındı.

Bu gerçekleşince Kaan kaleyi terk etti.  Sıradaki durağı "Büyük Kilise" olacaktı. Oraya varması bütün hızını kullanarak beş saatini aldı.

Oraya vardığında iki gurup çocuk kavga ediyorlardı. Bir gruplardakilere baktığında hepsinin oldukça güzel giyimli olduğunu fark etti. Bir taraf öğrenci olan avcıların cübbelerin den, diğer taraf öğrenci Ruh Kovucuların cübbelerin den giyiyordu. Bu sırada Kaan çoktan maskesini çıkartmıştı.

(Kaan) "Burada neler oluyor?"

(??????) "Her hafta olduğu gibi Ruh Kovucular ve Avcılar oluşumuna dahil öğrenciler kapışıyorlar."

(Kaan) "Neden?"

(?????) "Hangi tarafın üstün olduğunu görmek için. Belki bilmiyorsun ama Ruh kovucular, Avcıların aksine doğuştan o yetenek yada potansiyel ile doğarlar.  Neyse mücadele  başlar şimdi." 

(Ruh Kovucuların başındaki çocuk) "Hazır mısınız Avcılar?" 

(Avcıların başındaki Kız) "Tabi ki hadi başlayalım."

Dediler ve kavgaya başladılar. İlk andan beri Ruh Kovucu öğrencileri üstünlüğe sahip oldular. Otuz dakika yani yarım saat sonra Ruh kovucuların yüzde yetmiş beşi yenilmişti ama Avcılardada sadece bir kişi ayakta kalmıştı. O da gurubun başındaki kızdı. O da ruh kovucu çocuğun son hamlesi ile yere yığılıp yenildi.

(Ruh Kovucuların başındaki çocuk) "Teslim ol güzel Selina ve hizmetkarım ol!" 

(Selina) "Rüyanda görürsün İçhizaki."

(İçhizaki) "Öyleyse bunun için beni suçlama." 

dedi ve bir yetenek hazırladı saldırısını serbest bıraktığında Kaan "Öldürme Niyeti" diye geçirdi kafasından. Birden ortadan kayboldu ve tekrar ortaya çıktığında Avcı kızın önündeydi. "Tenebris" diye fısıldadı ve sol kolu siyah parlamaya başladı. Parlayan sol kolunu kaldırdı ve gelen sarı ışık topuna tuttu. sarı ışık topu birden hiç var olmamış gibi yok oldu. Tabi ki bu şaşılacak bir şey değildi. İçhizaki denen velet daha gerçek bir yaratıkla kavga bile etmemişken Kaan Milyonları katletmiş hatta Tanrılarla savaşıp kazanmıştı. Öldürdüğü tanrılar bile vardı. 

(İçhizaki) "Sende kimsin?"

(Kaan) "Bir Avcı"

Kaan bunu dediğinde yerdeki bilinci yerinde olan bütün Avcıların en azından bilinci yerinde olanların yüzünde umut dolu bir gülümseme peydah olsa da hemen silindi.

(Selina) "Çok teşekkürler kıdemli ama bu mücadeleye biz kendi isteğimiz ile katıldık sizin müdahale etmeniz uygun yada etik olmaz."

(Kaan) "Öncelikle önemli değil. İkinci olarak eğer sizi yendikten sonra dursalardı karışmazdım ama o siz yenildikten sonra o seni öldürmek için bir daha saldırdı."

(İçhizaki) "Bu mücadele seni ilgilendirmez aşağılık köylü."

(Kaan) "Kapa çeneni adi piç."

(içhizaki) "Sen benim kimin oğlu olduğumu biliyor musun? Ben ..."

Cümlesini bitiremeden Kaan hemen dibinde belirdi ve bir eliyle İçhizakinin boğazını tutup onu yukarı kaldırdı.

(Kaan) "Senin gibi bir şerefsizin babasını merak etmiyorum."

Dedi ve çocuğu yüz metre ilerideki duvara fırlattı. İçhizaki duvara çarpmadan önce ses duvarını kırdı, duvara çarpınca da kemiklerini. İkisininde sesi geniş  alanda yankılandı. İkiside terif edilemezdi. İlk ses ile kulaklarını kapatanlar ikinci seste kendi kemikleri kırılmış gibi his etti. Duman dağıldığında Kaan'ın karşısında beş yeni kişi vardı. Bellerine taktıkları kemerlerde bir sürü mavi kristal vardı. "Hayalperestler" diye fısıldadı Selina aslında duyulmazdı ama Kaan duymuştu. Hayalperestleri duymuştu, biliyordu. Anlaştıkları yabani hayal yaratıklarının kristallerini alırlardı. Kristalleri ellerine aldıklarında onlara enerjilerini aktarırlardı ve yaratıkları çağırırlardı. Anlaşmalı yaratıklar Hayal Alemi adı verilen bir boyutta yaşarlardı.

(5 Hayalperest) "Hayal ediyorum: Melek Golemi"

(Selina) "Efendim başınızı belaya sokmayın ve  lütfen ayrılın o yaratıklar çok güçlüdür."

(Kaan) "Güldürme beni. Alt tarafı Sahte Melekler bir şey olmaz "

Birden Kaan'ın etrafını şimşekler kapladı Kaan ortadan kaybolup tekrar belirdiğinde İçhizakinin önündeydi. Önce hayal yaratıkları yavaşça saydamlaşıp ortadan kayboldu sonrada Hayalperestler birer birer yere düştü. Kaan'ın etrafındaki şimşekler kaybolduğunda İçhizakiyi tekrar boğazından kavradı.

(İçhizaki) "B... Be... Ben B... Ba... Baş... R... Rah... Rahip Kon un oğluyum."

Bu sefer Kaan İçhizakiyi yumruklamaya başladı. Bir yumruk "Hiç", Bir yumruk "babana", bir yumruk " benzemiyorsun", bir yumruk"seni", bir yumruk "adi", bir yumruk "şerefsiz".

Birden Kaan'ın arkasında Baş rahip kon belirdi ve önünde sağ elinin bileğini  sol eli ile tutuyordu ve belden eğilerek konuşmaya başladı.

(Kon) "Lort Joker oğlum ne yaptı bilmiyorum ama lütfen onu af edin."

(Kaan) " Bana "aşağılık köylü" dedi. Bana yaptığı kabahati siktir et. Bu avcı gurubunun öncüsü kızın yere düşüp yenildiği halde kıza hizmetkarı olmasını söyledi. Kız reddedince oda tekrar saldırdı ama öldürmek için."

(Kon) "Lort Joker bunlardan haberim yoktu. Gerektiği gibi cezalandırılacağından emin olabilirsiniz."

(Kaan) "Öyle ise sana devrediyorum."

Dedi ve genç çocuğu serbest bıraktı. Bu sırada Selina içinden "Baş rahip kon'un bile saygı duyduğu birisi vay be. Hemde Baş Rahibin oğluna zorbalık ederken."

(Kaan) "Genç bayan Selina beni Avcı üstüne götürür müsün?"

(Selina) "Hemen kıdemli."

dedi ve hepsi birlikte avcı üssüne gittiler. Kapıdaki sisteme her kez rozetlerini okutuyordu. Bu rozetler özeldi içinde üyenin ruhu kayıtlı idi. Okutan kişinin siyah bir obsidiyen düz levhada kişinin ismi, rütbesi, lakap yada unvanı gözüküyordu.

2020 YILININ İLK BÖLÜMÜNDEN MERHABA SEVGİLİ DOSTLARIM. BU BÖLÜM BÜTÜN OKUYUCU VE DOSTLARIMA İTHAF EDİYORUM. HEPİNİZE GÜZEL UMDUĞUNUZ GİBİ BİR YIL DİLİYORUM.
SONRAKİ BÖLÜMLERDE GÖRÜŞMEK ÜZERE.