Lullaby

018

tizero
─────────────

Huero

First thing, hihintayin ko si Hixiel makababa. Hindi ko alam kung bakit ang tatagal ng mga babae magbihis.

"Alam mo Leigh sumama kana sa amin mag lunch total pareho naman tayo ng Finance teacher. After nun lunch break na" nahiwalay kasi si Leigh ng 2 subject sa amin. Habang sila Hixiel at Synver naman 1 subject. Na puno na kasi yung offer code. Although magka block naman kami.

"Tagal naman ng babaeng yun" napalingon ako kay Leigh ng hinawakan niya balikat ko.

"Take it easy will you? Nakausap ko si Miss Jinea, Hixiel's having a hard time" kumunot lang ang nooko dahil hindi ko naman kailangan malaman kung anong pinoproblema ni Hixiel.

"You must be angry at her but please hinay hinay. Try to understand. Stop saying tanga sa kanya, naramdaman niya na we don't trust her much after sa nangyari and it turns out tayo yung mali. She felt betrayed tsaka na kwento rin ni Snow sa akin yung away niyo sa field kahapon. It's rude. Ayaw kong magka gulo tayo ok. Hixiel's a strong girl pero napupuno rin siya" umalis agad siya at kinalabit si Gallem na nakaupo sa sofa. Akala ko ba si Leirand yung partner niya?

"Hintayin niyo ko" pababang sumigaw si Leirand. Oh I see nanduon pala sa labas si Gannet.

Leigh's word keep replaying in my head. I know I was being fucking rude. But can't you blame me? Ang tigas din ng ulo ni Hixiel, she can't be more feminine for fucking sake? She's two times or three times energetic than Gallem. Like seriously hindi siya tumatahimik. Especially sa nangyari sa kanya.

What ever I do kinokontra niya and I'm doing it to protect her. I was fucking nervous nung mawala siya sa coliseum that night. Yung naramdaman kong kaba at sakit nung akala ko siya yung nakabitay, no words can explain how I truly feel.

I became overprotective sa kanila they understand but she doesn't. Gusto ko bumalik kami sa dati yung tumatawa at nagtutuksuhan. Kasi ngayon hindi na kapag tinutukso ko siya hindi na tukso ang labas nun kundi iniinis.

"Ang tagal mo" sita ko sa kanya pero umirap siya.

"Edi nauna ka nalang sana" see? Normal naman sa amin yung mag reklamo gaya na sa tulad kong ayaw pinapahintay.

"I told you hindi mo ako maalis sa buhay mo. Stop pushing me away because you'll never be able to. Let me remind you I'm doing this for our safety" I grabbed her hand pero malakas niya iyong hinila.

"I know, but can you please stop rubbing it into my face na kaya ka sumasama sa akin dahil responsibilidad mo ako at dahil hindi mo ako gusto makasama, na napipilitan ka lang. Parang hindi mo ako kaibigan Huero ganun na ba yung inis mo sa akin?" is she crying? Napatagilid ako ng malakas niya akong binangga at naunang lumbas.

"Hixiel" tawag ko pero nag patuloy lang ito kaya hinablot ko siya at hinarap na akin.

"Look at me-"

"Sorry nakalimutan kong hindi ito ang panahon para mag away. Forget it, let's try being civil don't worry I'll act as my age and as my gender. I won't give you a hard time. If hindi ko magawa yun magpalit nalang tayo ng partner tutal may willing naman" inalis niya yung kamay sa pagkahawak sa kanya.

Fuck what did I do this time? Was I too much? I'm doing this para wala ng mangyaring masama sa kanya.

"Hindi mo ako naiintindihan Hixiel-"

"Ano ang hindi ko maiintindihan? Ok tanga ako so please tell me kung hindi yung iniinsulto ako-"

"You'll never understand me, you'll never understand the feeling when someone special  to you almost died. Kung ikaw ang nasa posisyon ko ano ba ang gagawin mo? Tutunganga? Kung alam ko naman ano ang dapat gawin to keep her safe? Even if it takes her to hate me?" hindi ko inalis yung tingin sa kanya. I'm now shouting. Hindi ba niya alam kung gaano ka importante sa akin mga kaibigan ko?