10

50 15 2
                                    

"Adım Byun Baekhyun." Chanyeol'un karşı çıkmasına izin vermeden elini kaldırdı. "Bildiğini biliyorum ama en başında başlamak istedim. Ve... 1992'de doğdum."

Chanyeol bir an boş bir ifadeyle ona baktı. Baekhyun'un ne dediğini fark ettiğinde gülmeye başladı ama onun üzgün yüzünü gördüğünde sesi boğazında tıkandı. "Aman Tanrım, buna inanmamı mı bekliyorsun?"

"Bir şey beklediğim yok. Sana hikayemi anlatıyorum o kadar... daha da garipleşecek."

"Devam et."

"Çözmeye, anlam vermeye çalıştım ama olmuyor. Tek bildiğim iki gün önce bilgisayarımın başında oturduğumdu. Ve şimdi burada, 1896'dayım."

"Tanrım, Baekhyun..." Baekhyun hızlıca ayağa kalkıp onun yanına diz çöktü.

"Bana Bak Chanyeol.Kıyafetlerimi daha önce hiç bir başkasında gördün mü? Peki ya saçlarım onlar beyaz... Kulaklarımdaki delikleride görmüşsündür. Benim gibi birine ne sıklıkla rastladığını söyler misin?"

"Min Yoongi'nin casususun çünkü. Beni içeri tıkması için gerekli kanıtları topla diye yolladı seni.Ama seni kaçırabileceğimi hesaba katmadı tabii."

"Ben casus değilim Chanyeol. Yemin ederim... beni lütfen Mr. Simon'a götür."

"Mr. Simon'da ne var?"

"Bilmiyorum ama ilk geldiğim yer orasıydı. Belki çıkış yolumda orasıdır."

Chanyeol inanmayarak bakmaya devam ediyordu hala.

"Sen eskiden kahramandın Chanyeol."

"N...Ne demek istiyorsun?"

"Muhafız olduğun günlerde."

"Bunu nereden biliyorsun?" Chanyeol çıldıracakmış gibi hissediyordu.

"Bu hikayeyi ben yazdım çünkü." Chanyeol hızla Baekhyun'u yakalarından kavradı.

"Benimle kelime oyunu oynama. Hakkımda başka ne biliyorsun?"

"Her şeyi."

"Anlat." Baekhyun boğazını temizledi.

"Adın Park Chanyeol. 1866'da Busan'da doğdun. Muhafız oldun ve başarılıydı, ta ki... ta ki Wendy ölene kadar."

"Nasıl öldü?" diye sordu Chanyeol alçak sesle.

"Bir kanun kaçağı vardı.Ona bir isim verdiğimi hatırlamıyorum.."

"Lee Donghae," diye yanıtladı Chanyeol soğukkanlı bir ifadeyle.

"Bu kanun kaçağı ve çetesi..." Baekhyun o vahşi sahneyi hatırlayarak irkildi."Tecavüz edip öldürdüler."

Keder ve pişmanlık Chanyeol'un haşin yüz hatlarında derinleşmiş, daha yaşlı, daha sert bir görünüm vermişti.

"Çok yaklaştın."

"Yaklaşmak mı? Ama böyle oldu."

"Hayır."

"Nerede yanıldım."

"Ben 1853'te doğdum. " Baekhyun onun yaşını hesaplarken başını iki yana salladı. Bu tarihe göre kırk üç yaşındaydı. Bu mümkün değildi. Onu Baekhyun yaratmış, yaşamına dair tüm hesaplamaları yapmıştı. Yirmi altı yaşından fazla olmamalıydı.

"Ve Wendy... O öldürülmedi."

"Ne?"

"Beni duydun."

"Ama.. ama o sahneyi ben yazdım. Neler olduğunu çok iyi biliyorum. Kelimesi, kelimesi hatırlıyorum."

"Yanılıyorsun."

"Peki.. nasıl?"  Chanyeol umursamayarak ayağa kalktı.

"Bu...bunu yapma. Benim geri dönmem..."

"Kime?" Lafını keserek sormuştu Chanyeol.

"Iseul'e" diye fısıldadı Baekhyun.

"O kim?"

"Kız kardeşim."

Chanyeol derin bir nefes aldı.İstemeyerekte olsa kelimeler dudaklarından döküldü.

"Pekala. Sana yardım edeceğim."

__________

Wendy bizimki değil başka bir karakter olarak da düşünebilirsiniz.

Kendinize iyi bakın ♥

Cowboy//ChanbaekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin