I'll Never Forget You || Luke Hemmings

015

Na nog even een tijdje gezeten te hebben en een beetje gepraat te hebben, gelukkig niet over Luke en mijn relatie met elkaar, vond ik wel een beetje genoeg worden.

'Zullen we ergens heen gaan?' vroeg ik plotseling, terwijl ik door de degene praatte die op het moment aan het praten was.

Luke was het meteen met me eens. 'Waar heen dan?' vroeg hij.

Ashton en Julia stemden echter nog niet meteen voor.

'Wacht, mag dat wel? Mogen jullie wel weg uit het ziekenhuis?' vroeg Ashton lichtelijk bezorgd.

Luke en ik haalde tegelijkertijd onze schouders op. Ik begon te blozen op het moment dat ik dat merkte. Ik wist nou niet of ik wel iets voor hem wilde voelen.

"Laten we het gewoon doen. Ik houd het hier echt niet langer uit." zei Luke terwijl hij opstond van het bed.

Julia liep naar het raam en schoof het gordijn open. "Jullie weten dat het midden in de nacht is?" vroeg ze, terwijl ze naar buiten wees.

Luke en ik knikten, weer tegelijkertijd en weer liet het me blozen.

"We kunnen gewoon wat gaan wandelen buiten?" stelde ik aarzelend voor.

"En dan naar de McDonalds gaan!" vulde Luke aan. Hij zag eruit alsof hij bijna kon gaan springen en dansen als een klein kind.

Ik wilde nee zeggen. McDonalds was nu niet bepaald mijn lievelingsrestaurant, maar toen ik mijn blik worp op Ashton zag ik dat hij er hetzelfde over dacht als Luke.

"Wel, oke. Als Julia er mee eens is gaan we naar de McDonalds." zei ik uiteindelijk maar. Ik keek naar Julia, hopend op een nee van haar.

Jammer genoeg kwam deze niet. "Ik heb wel zin in een McFlurry." zei ze met een grote grijns.

Nachtelijk avontuurtje woop woop. Oh, dat moet je niet zien als jeweetwel. 

Wie houdt er van de McDonalds?