'Waar gaan we heen?' vroeg Luke nieuwsgierig.
'M107'
'Ik weet waar dat is, maar je weet toch wel dat... Laat maar.' zei Luke. Dat laatste mompelde hij een beetje.
Hij liep een gang in en ik liep achter hem aan. We gingen met de lift 1 verdieping naar beneden, de kelder in.
We liepen daar door de gangen. Links, rechts, rechts, links. Ik vroeg me echt af hoe hij de weg zo goed kon weten.Na een tijdje werden mijn bene, waarvan er 1 gebroken was erg moe. Ik zakte een beetje in elkaar, waardoor me geschrokken omhoog hield. 'Ga maar even zitten.' zei hij, terwijl hij me voorzichtig neerzette op de grond. Mijn krukken had ik naast me neergelegd.
'Waar zijn we nu eigenlijk naar op zoek?' vroeg Luke. Waarschijnlijk wist hij het antwoord al, maar toch antwoordde ik. 'Cameron' Luke knikte met zijn hoofd.
'Waarom ben je eigenlijk in het ziekenhuis? Je ziet er erg gezond uit.'
Lukes gezich betrok, nadat ik deze vraag gesteld had. 'Ik neem je wel een keer mee naar mijn afdeling.' antwoordde hij zuinigjes.
'Oke' zei ik. Ik kon wel begrijpen dat het niet fijn is om te praten over waarom je in het ziekenhuis ligt.
'Mag ik dan wel vragen wat je achternaam is?' vroeg ik lichtelijk smekend.
Er kwam een glimlachje op zijn gezicht. 'Natuurlijk. Mijn achternaam is Hemmings.'
'Luke Hemmings' Ik liet mijn mond zijn naam proeven.
'Kan je alweer verder?' vroeg Luke, terwijl hij opsprong.
'Ik denk het wel.' zei ik terwijl ik langzaam en voorzichtig opstond met Lukes hulp.
Al snel stonden we allebei weer en liepen we verder. We waren nu bij de l kamers en zouden bijna bij de m kamers zijn en dan zou ik Cameron zien. Blije zenuwen stroomde door mijn hele lichaam.
Aan het eind van de gang waar we nu waren, waren twee grote ijzeren deuren. Ik vroeg me af of daar de m kamers waren en waarom die deuren er waren.
We liepen erheen en ik las wat er op de deur stond.
Opnieuw leken mijn benen het niet te houden en viel ik op de grond, maar deze keer niet van de vermoeidheid.
----------------------------------------------
Cliffhanger buwahahaha c:
Wat denken jullie dat er op de deur staat?Omg bijna 1000 reads! Ik heb zin om heel veel te schrijven, maar ik moet ak leren, ugh.
JE LEEST
I'll Never Forget You || Luke Hemmings
RomansaWat als een dierbare een ongeneesbare ziekte heeft? Een ziekte waardoor diegene alles langzaamaan zal vergeten? Er komt altijd een dag waarop diegene jou vergeet... Wanneer Mia eindelijk wordt ontslagen uit het ziekenhuis na een operatie, ontmoet ze...