Serra & Barın
Geçmişin intikam izleri bu iki gence ulaşmıştır. Doğanlar ve Avcılar arasında soğuk savaş bulunmaktadır. İki şirketinde veliahtları olan Barın ve Caner arasında amansız bir savaş başlatılacaktır. Serra'nın babası ölüm döşeğindedir ve m...
Sabahın ilk ışıkları ile uyandığımda Barın'ı yatakta görmeyi beklemiştim. Fakat o yerinde yoktu. Ve bende bunu kafama takacak değildim ama nasıl yemek yiyecegim ve ne giyeceğim konusunda onun yardımına ihtiyacım vardı.
Belki koridordan biri geçiyordur umuduyla kapıyı açtığımda karşımda Kenan duruyordu. Odadan da mı çıkmayacaktım? Ve sonra dün olanlar aklıma geldi. Barın kendince işini sağlam kazığa bağlıyordu.
Dün içip eve gelmese onunla konuşacaktım. Bir şans vereceğimi söyleyecektim. Dediği tehlike geçene kadar tabii.. "Bir sorun mu var Serra Hanım?" diye sordğunda olumsuzca kafamı salladım." Barın nerede onunla konuşmam lazım."dediğimde Kenan " Şuan evde değil Serra Hanım ama ne söylemek isterseniz iletebilirim." dedi.
Bugün hafta sonuydu ve neden işe gidiyor anlamamıştım. Bende babamdan biliyordum. Çok önemli bir işi olmadığı sürece hafta sonları evde olurdu. " Hayır, ama kıyafet ihtiyacım var"dediğimde "Odadan çıkmanıza gerek yok Serra Hanım. Barın Bey bir saat içinde dönecektir. Geçici sürece odada kalacaksanız." Dediğinde yine de kıyafete ihtiyacım olduğunu düşündüm. Tanımadığım bir adam beni gecelik ile mi görecekti?
"Yine de kıyafete ihtiyacım var." Dediğinde oda bana arkadaki dolabı gösterdi. "Orada istediğiniz her şeyin bulunduğuna eminim." Demişti. Yine de ben , onun donattığı dolaptaki kıyafetleri giyecek değilim. " Kendi bavulun nerede" diye sorduğumda kafasını sabırsızca iki yana salladı. "Serra Hanım sizinle beş dakikadan fazla konuşmam yasak ve ben bunun otuz saniyesini aştım. Lütfen içeri girin." dediğinde elden bir şey gelemeyeceğini anladım ve sessizce içeri girdim.
Dolabı açtığımda Kenan'ın dediği kadar vardı. Burada her şey bulunuyordu. Bir kot ve üstüne gri dar bir bluz giydiğimde tamam hissetmiştim. Zaten bunlar geçici üstümde kalacaktı Barın gelince bavulun nerede olduğunu söyleyecekti.
Birazdan kapı açıldığında Kenan elinde tepsi ile odaya girdi. Yemekleri görünce annem aklıma gelmişti ve ben bir kere daha ihmalkarlığıma lanet ettim. Geçen her saat aleyhimeydi. Kim bilir annem ve babam ne haldeydi?
Kahvaltılık şeyleri kemirirken tekrar kapı açıldı ve içeri Kenan geldi. "Barın Bey geldi Serra Hanım salona gelmenizi söyledi." Dedi. O adamın ayağına mı gideceğim diye düşünürken kendimi kafamı sallarken buldum. Babam ve annem söz konusuydu. Şimdilik gurur bir kenara bırakılabilirdi.
Annen ve babanı Caner için terk ettin, şimdi gururu bir kenara bırakıyorsun. Pekii o zaman ki bencilliğin neyin nesiydi? Dedi iç sesim. Doğru diyordu. Annem ve babam Caner ile gitseydim yine böyle olacaktı fakat aşk öyle gözümü bürümüştü ki annem ve babamı düşünmemiştim. İnsan kötü bir şey yaparken fazla fark etmiyordu ama dışarından bakmaya zamanın olduğunda ne kadar büyük bir hataya teşebbüs ettiğini anlıyordu.
