OYUN OLMAZDI AŞKLA

10.BÖLÜM ''KAVGA''

Bölüm Şarkısı: Christina Grimmie - With Love

Esen, Emre'ye bir şey mi yaptı diye düşünürken, arabadan hızlıca indik. Koşarak kalabalık alana girdim. Vücudum kaskatı kesilmişti. Donuk bir şekilde yerde yatan Esen'e bakıyordum. Kaşı ve dudağı kanıyordu. Yerden kalkmaya çalıştıkça Emre ve arkasındaki iki çocuk gülüyorlardı. Televizyon izler gibi bakanlara oldukça sinirlenmiştim.

"Defolun buradan! Oyun mu oynuyorlar?" dedim. Ozan o sırada hemen kalabalığın içine girip Emre'nin yakasını tuttu.

"Gebertirim lan seni!" deyip futbol sahasının demirlerine yasladı. Arkasındaki iki çocuk Ozan'ı çekiştiriyordu.

"Bırakın ulan beni! Tek tek gelsenize!" diye devam etti.

Çocuklardan biri Ozan'ın suratına yumruğu indirdi. Ozan sendelese de kendini toparladı.

"İlda! Esen'i arabaya götür geleceğim!" dedi.

Kafamı tamam anlamında hızlıca sallayıp, Esen'in yanına eğildim. Kollarından tutup kaldırmaya çalıştım. Öküz gibi desek daha doğru olurdu. Ayağa kaldırdığımda elinin tersiyle kanayan dudağını sildi. Kolunu omzuma koymuştum. Bütün ağırlığını bana veriyordu. Ama sesimi çıkarmadım. Canı çok yanıyor olmalıydı. Benim yüzümden olmuştu bunlar. Emre'ye güvenmeye çalışmak, büyük bir aptallıktı.

Esen'i zor da olsa arabanın arka koltuğuna yatırırken, ellerimi kenara koydum. Vücudumuz birbirine değmeden ben onun üstünde duruyordum. Gözleri kapalıydı. Boşta kalan elimle Esen'in yanağına dokundum. Gözlerini açınca hemen elimi çektim. Arabanın içinden çıkıp, diğer tarafa geçtim. Arabanın arka koltuğuna tekrar binip, oturdum.

Esen'in kafasını dizlerimin üstüne koydum. Dakikalar sonra eliyle kafasına dokundu.

"Bırak! İyiyim ben." deyip doğrulmaya çalıştı Esen.

Kalkmaması için vücuduna bastırdım.

"Ah!" diye inleyip, kafasını tekrar dizlerime koydu.

Alnına düşen saçlarını ellerimle yukarı kaldırdım. Ardından Ozan hızlıca şoför koltuğuna oturdu.

"Ne oldu?" dedim.

Gaza basıp, okuldan uzaklaştık.

"Birde adam toplamış arkasına! Esen'i dövmüşler. Zaten baştan beri gözüm tutmamıştı o çocuğu. Ama Esen, eve aldı o piçi!" diye bağırmıştı.

Esen yumruğunu sıkıyordu.

"Onun hiçbir suçu yok!" dedim. Ozan ses çıkarmamıştı."Benim suçum anladın mı? Şimdi Esen'e bağırmayı kes!" dedim.

Ozan gözlerini sıkıca yumup açtı. Sonunda geldiğimizde yavaşça arabadan indim. Ozan, Esen'in kolunu omzuna koyarak hastahanenin içine girdi. Arkalarından gelecekken duraksadım.

İçim halsizce sıkışıyordu. Arabaya yaslanıp gelmelerini bekledim. Hıçkırarak ağladığımda elimi ağzıma götürdüm. İkimizden birinin hep canı yanmak zorundaydı. Burnumu çektiğimde kapıda onları görmüştüm. Koşarak yanlarına gittim.

Esen'in diğer kolunu omzuma attım. Böylece arabaya kadar getirmek daha kolay olmuştu. Esen'in kaşında yara bandı vardı. Dudağı da hafif yara olmuştu. Ama vücudunun ağrıdığına adım gibi emindim. Yüzüme hiç bakmıyordu. Bunun canımı sıkmasına izin vermedim. Yine arabada aynı pozisyonu almıştık. Esen benim dizimde yatıyordu. Ozan'ın telefonunu istediğimde hemen vermişti. Yeşim'in numarasını tuşlayarak kulağıma götürdüm. İkinci çalışta açtı.