Taste of danger | Επικίνδυνος Έρωτας

.Εισαγωγή Μέρος Ι.

"Τα χρήματα για την εγγύηση πιστώθηκαν στον λογαριασμό της υπηρεσίας, όλα τακτοποιήθηκαν."  είπε ψύχραιμα η ανδρική φωνή μέσα από το ακουστικό.

Στο άκουσμα των λέξεων του με πλημμύρισε ένα κύμα ανακούφισης, δεν θα άντεχα ούτε ένα λεπτό ακόμη μέσα σε αυτό τον χώρο. Τα βλέφαρα μου κλείνουν στιγμιαία και οι μυς των χεριών  μου σφίγγονται ως ένδειξη μιας ακόμη νίκης. Βγάζω μηχανικά το πακέτο από την τσέπη μου και ανάβω το τελευταίο μου τσιγάρο αγνοώντας τους κανονισμούς. 

"Και τώρα;" αναφωνώ ανυπόμονος να ακούσω τα επόμενα λόγια του. 

"Είσαι ελεύθερος" 

Ίσως περιμένατε να ακούσετε για εκείνη...

"Από λεπτό σε λεπτό θα έρθει ο Άλεξ να σε παραλάβει, να είσαι έτοιμος." πρόσθεσε και η γραμμή πάγωσε.

Η ημέρα που περίμενα τα τελευταία δύο χρόνια έφτασε. Τοποθετώ το ακουστικό με δύναμη πάνω στο καρτοτηλέφωνο και ανοίγω ξανά το άδειο πακέτο. Με προσεκτικές κινήσεις βγάζω το μικρό χαρτάκι που κρατούσα κρυμμένο τους τελευταίους μήνες και συνθλίβω το πακέτο μέσα στην παλάμη μου. 

Σήμερα είναι η ημέρα που βγήκα από την φυλακή και ξέρετε, σε αυτό το μέρος, μπορείς να γνωρίσεις αρκετούς ανθρώπους. Ανθρώπους που δεν έχουν να χάσουν τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Ανθρώπους που θα έδιναν τα πάντα για ένα πιάτο φαγητό παραπάνω, για μια καθαρή φανέλα, για τον ξυλοδαρμό κάποιου ανεπιθύμητου, για έναν φόνο και για μια πληροφορία. Ένας τέτοιος άνθρωπος ήμουν και εγώ. 

Ήταν η τελευταία ημέρα που πείνασα, κρύωσα, χτύπησα και σκότωσα για να καταφέρω να αποκτήσω αυτή την πολύτιμη πληροφορία. Ποίος θα περίμενε ότι σε ένα τόσο μικροσκοπικό χώρο υψηλής ασφαλείας θα κατάφερνα να βρω ελεύθερο ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα;

Όμως σε αυτή την ιστορία, πρώτος συστήνομαι εγώ.

Η πληροφορία αποτελεί την μεγαλύτερη αιτία διάπραξης εγκλημάτων, και η αξία της είναι ανεκτίμητη. Η δύναμη της είναι τόσο ισχυρή που σε υποδουλώνει. Είναι η γυναίκα που επιθυμούν όλοι στο κρεβάτι τους. Είναι οι λέξεις που τόσο πολύ επιθυμείς να ακούσεις. Είναι τίμια, είναι αληθινή και δεν πουλάει τον εαυτό της ούτε αγοράζεται. Ώρες ώρες μου θυμίζει την αγάπη και τον έρωτα, έναν δεσμό που διψά για το πάθος και πεινά για το σώμα, ένα δεσμό τόσο καθαρό. Αν νομίζεται πως η πληροφορία είναι μοναχικός τύπος, κάνετε λάθος γιατί η πληροφορία αποζητά την εκδίκηση όπως και ο έρωτας την αγάπη. Χωρίς εκείνη δεν ολοκληρώνεται, δεν λυτρώνεται και παύει να βρίσκει λόγο για να είναι ζωντανή. 

Η μικρή φωτογραφία της βρίσκεται στα χέρια μου, εκείνη είναι η πληροφορία μου, εκείνη που αναζητώ όλα αυτά τα χρόνια. 

Ονομάζομαι Άρον Γουόλκερ.

Και σύντομα εκείνη, θα είναι νεκρή. 

 

 

Hello, καλώς ήρθατε στην ιστορία μου! Θα ήθελα να σχολιάσετε για το αν θέλετε να την συνεχίσω και να μάθετε την συνέχεια στο πρώτο κεφάλαιο :) 

-Έλενα