Taste of danger | Επικίνδυνος Έρωτας

.Κεφάλαιο 1.

Το μικροκαμωμένο σώμα της αγκαλιάζεται από τα τρεμάμενα χέρια μου. Βρίσκεται εκεί με τα ματάκια της ανοιχτά να κοιτάζει τον σκοτεινό ουρανό. Πρέπει να είναι αργά, ίσως περασμένες 12. Ο πατέρας όπου να'ναι θα επιστρέψει και δεν θα έπρεπε να μας βρει εδώ έξω. 

Την παρακαλώ εδώ και αρκετές ώρες να σηκωθεί και πως ο πατέρας θα φωνάζει αν δεν μας βρει στα κρεβάτια μας όμως δεν με ακούει. Την κρατάω σφιχτά, όσο πιο πολύ μπορώ. Πόσες ώρες βρίσκομαι εδώ πέρα; Έχει παγώσει ενώ δεν κάνει κρύο, έχει σταματήσει να γελάει δυνατά ενώ είμαι ακόμη εδώ και παίζω μαζί της, έχει ξαπλώσει στα γόνατα μου με ανοιχτά τα μάτια ενώ δεν κοιμάται.

"Τζένυ" ψιθυρίζω και βγάζω την ζακέτα μου με γρήγορες κινήσεις

Δεν μου απαντάει.

Σκεπάζω το σώμα της με την μικρή μου μπλε ζακέτα και την αγκαλιάζω ξανά, ακόμη πιο σφιχτά. Το αγαπημένο της αρκουδάκι είναι πεσμένο στο χώμα δίπλα από την ξύλινη κούνια. Παίρνω το αρκουδάκι και το βάζω και αυτό μέσα στην μεγάλη μας αγκαλιά. 

Την κοιτάζω και το βλέμμα της δεν συναντά το δικό μου, ίσως να μετρά τα αστέρια, ίσως να μαντεύει τα σχήματα που δημιουργούν τα σύννεφα. Όμως είμαι σίγουρος ότι αυτή τη στιγμή μου χαμογελάει.

"Τζένη λυπάμαι που δεν μπορώ να σε κρατήσω ζεστή."

Ο ήχος από το αναθεματισμένο ξυπνητήρι εκτινάσσει το σώμα μου και μου παίρνει αρκετό χρόνο να βγω από τον βαθύ μου λήθαργο. Ανασηκώνομαι από το άβολο στρώμα και κοιτάζω την ώρα δίπλα μου. 08:45 .
Νιώθω τα βλέφαρα μου βαριά, η ακοή μου επικεντρώνεται στις ασταμάτητες κόρνες των αυτοκινήτων από τον κεντρικό δρόμο και κάπως έτσι επανέρχομαι στην πραγματικότητα. Το βλέμμα μου είναι θολό και τα σεντόνια ανακατεμένα. Ρίχνω το σώμα μου πίσω και παίρνω μια βαθιά ανάσα καθώς περιεργάζομαι τον χώρο. 

Οι λευκοί τοίχοι και το άδειο υπνοδωμάτιο χωρίς καμία αμφιβολία θυμίζουν το κελί που βρισκόμουν τα τελευταία 2 χρόνια, παραδόξως το στρώμα το βρίσκω αρκετά άνετο. Ίσως θα έπρεπε να αγοράσω ένα κρεβάτι για αρχή και έπειτα να αλλάξω το χρώμα σε κάτι πιο κοντά στο γούστο μου όπως το γκρι.

Οι ακτίνες του ηλίου απλώνονται στον χώρο μέσα από τις γρίλιες και μου δημιουργεί μια ζεστή αίσθηση μέσα μου, από πότε έγινα τόσο συναισθηματικός; Αρπάζω τον καπνό μου από το πάτωμα και στρίβω ένα γενναιόδωρο τσιγάρο. Ο καπνός σε συνδυασμό με την χθεσινή μισοτελειωμένη μπύρα μου είναι η εναλλακτική πρωινή απόλαυση για εμένα και τον εσωτερικό μου αλκοολικό διάβολο.