Τα μοναδικό μου χρώμα βρίσκεται πάνω στο σπασμένο τραπέζι. Είναι 1 μικρό κομμάτι κυρομπογιάς. Ξεφυλλίζω το μπλοκ μου με τα μικρά μου χέρια και ψάχνω για μια καθαρή σελίδα. Όλες οι σελίδες είναι γεμάτες από σκουρόχρωμα σχέδια και γραμμές. Παρακάλεσα τον πατέρα να μου πάρει ένα καινούργιο μπλοκ, όμως το αρνήθηκε.
Όταν ζήτησα περισσότερα χρώματα μου απάντησε πως όλοι οι άνθρωποι είναι το μαύρο και κανένα χρώμα δεν μπορεί να τους αλλάξει, έτσι συνέχισα να σχεδιάζω με το μοναδικό μου χρώμα, το μαύρο. Όμως μου άρεσε να ζωγραφίζω τους ανθρώπους.
«Πάνω στο λευκό χαρτί γράφουμε αυτό που βγαίνει από μέσα μας, και ότι κι αν είναι αυτό έχει ζωή γιατί πηγάζει από την ψυχή μας, αυτό είναι η ζωγραφική μικρέ μου.» Έτσι έλεγε η μητέρα μου κάθε φορά που την έβλεπα να βουτάει το πινέλο της μέσα στην πολύχρωμη παλέτα. Όμως εγώ δεν είχα χρώματα.
Η μικρή μου αδερφή Τζένυ, βρίσκεται στην κούνια της αγκαλιά με τον αγαπημένο της αρκούδο. Κάθομαι στην ξύλινη καρέκλα και πιάνω την μαύρη κυρομπογιά. Ξεκίνησα να ζωγραφίζω την αδερφή μου σε μια από της αγαπημένες της στιγμές. Ήμουν σίγουρος πως θα ήθελε να κολλήσει τη ζωγραφιά πάνω από το κρεβάτι της.
Πιάνω το μαύρο χρώμα μου και βρίσκω λίγο χώρο σε μια σελίδα δίπλα από μια άλλη ζωγραφιά. Η Τζένυ σιγοτραγουδά ένα τραγούδι και κάθε φορά που μια λέξη περιέχει το σίγμα το προφέρει με το γράμμα θήτα.
«Ήταν ένα μικρό καράβι...»
Λίγα λεπτά μετά έχω τελειώσει την ζωγραφιά μου και αφήνω κάτω τη μαύρη κυρομπογιά. Σηκώνομαι από τη θέση μου, σκίζω το χαρτί και ανυπομονώ να πάω να της δείξω τι έφτιαξα.
«Κι ο κλήροθ πέφτει θτα αγόρια...»
Τότε ακούω την πόρτα της αυλής να τρίζει και βλέπω μια μεγάλη σκιά να πλησιάζει προς την Τζένυ. Ίσως να ήταν ο πατέρας και σίγουρα δεν θα ήθελε να μας βρει εδώ έξω τόσο αργά. Όμως έκανα λάθος.
«Να δουνε ποιοθ, ποιοθ, ποιοθ θα φαγωθεί...»
Ο ψηλός κύριος πλησιάζει όλο και περισσότερο και βγάζει από την τσέπη του ένα μικρό μεταλλικό αντικείμενο. Μέσα στο βαθύ σκοτάδι προσπαθώ να διακρίνω το πρόσωπο του όμως δεν τα καταφέρνω, τότε το μεταλλικό αντικείμενο στρέφεται προς το μέρος της Τζένυ.
«Ποιος είσαι;» ρωτάω και δύο μπλε γερασμένα μάτια κοιτάζουν προς το μέρος μου
STAI LEGGENDO
Taste of danger | Επικίνδυνος Έρωτας
Storie d'amore"Άφησε με να σε αγαπήσω, να σε αγαπώ ακραία." Εκείνος εκδικητικός και παθιασμένος. "Δεν είσαι ικανός να αγαπάς." Εκείνη αδίστακτη και θαρραλέα. Ένας ακριβοπληρωμένος εκτελεστής και μια καταζητούμενη συναντιούνται σε έναν κόσμο γεμάτο μυστικά και α...
