أم قاصرة

الحلقة الواحد والعشرين

الممرضة : الحق يا دكتور
رقية : الحقونى الحق يا يوسف ندى
(. راح الدكتور على اوضة شريف وراح يوسف وفؤاد يشوفوا ندى مالها .)
عند الحمام ...
يوسف : فى ايه
رقية : الظاهر ان ندى بتولد
(. راح يوسف نادى على ممرضة وجابوا ترولى ونقلوا ندى قسم عمليات النساء والتوليد .)
__**__**__**__
عـنـد شـريـف .....
دكتور : ايه ده !! ده ضغطه واطى اوى
ممرضة : اعمل ايه
دكتور : اديله حقنة (اسم الحقنه) عشان ضغطه يعلى وتابعى النبص والضغط اول باول وعرفيني
ممرضة : حاضر بس هو فى غيبوبة ولا ايه
دكتور : لا انا مديله حقنة مسكنة بس قوية فـ خليته ينام
ممرضة : تمام
__**__**__**__
فى قسم النساء والتوليد ......
(. بدأ الطلق مع ندى و اتنقلت ندى لـ غرفة خاصة بيها لحد معاد الولادة .)
ندى بدموع : يوسف خليك جنبى
يوسف(مسك ايدها) : انا جنبك اهو يا حبيبتى متقلقيش
ندى : انا تعبانه اوى يا يوسف
يوسف : معلش يا حبيبتى استحملى
ندى : الدكتور بيقول مش هولد قبل تلت ساعات
رقية : معلش يا ندى استحملى هو الطلق كده والمشكلة ان الرحم مفتحش ولازم الدكتور يستناه لحد ما يفتح
ندى بصوت مرتجف : قـ قـ قـ قيصرى
يوسف : بتقولى ايه يا حبيبتى مش فاهم
ندى : اولد قيصرى
رقية : لا قيصرى ايه مفيش احسن من الطبيعي
يوسف : حبيبتى هروح اشوف حاجة تحت بسرعة
ندى : لا خليك جنبى
يوسف : مش هتأخر
(. خرج يوسف ووقف على باب الاوضة وشاور لـ رقية تخرجله .)
رقية : فى ايه
يوسف : مينفعش كلنا نفضل جنب ندى ونسيب عمى شريف لوحده
رقية : ماهى ندى لازم يكون جنبها اى ست
يوسف : انا كلمت امى واختى وفى حد فيهم هيجي دلوقتى
رقية : خلاص اول ما يجوا هروح انا لـ شريف اقعد جنبه
يوسف : خلاص تمام
رقية : هو الدكتور قالكم ايه عن شريف اخويا
يوسف : قال انه محتاج يفضل تحت الملاحظة شوية
رقية : بس يا يوسف
يوسف : ماهو مالحقش يقولنا حاجة عشان انتِ ناديتي علينا ، هدخل لـ ندى عشان مسيبهاش كتير
__**__**__**__**___
بعد مـرور تمن ساعات ........
(. كانت لبنى جت وجابت شنطة هدوم لـ ندى ولـ البيبي وفضلت مع ندى هى ويوسف ورقية راحت لـ شريف ، كانت ندى قربت من الولاده واتنقلت لـ العمليات واصرت ان يوسف يفضل جنبها ، ندى بعد حوالى عشر ساعات طلق كان الرحم فتح ونزل البيبي بـ سلام .)
ندى بدموع تعب وفرحه : انا ولدت يا يوسف ولدت
يوسف بفرحة الاطفال : اه يا نودى ولدتى يا حبيبتى
(. خدت الممرضة البيبي من الدكتور وحطته فى حضن ندى .)
ندى : ولد يا يوسف شبهك
(. يوسف من شدة فرحته واستغرابه لـ الموقف مش لاقى كلام يقوله .)
ندى : ابننا يا يوسف ، نسخة منك
الممرضة : هاتيه عشان نحميه ونديله التطعيمات
ندى : لا لا سبيه شوية
الممرضة : مش هينفع بس اول ما تتنقلى اوضتك هتلاقيه هناك (وخدتوا منها)
ندى : خدوه يا يوسف
يوسف : يا حبيبتى هيجيبوه تانى . حمد الله على سلامتكم
ندى : الله يسلمك يا حبيبي
(. اتنقلت ندى من غرفة العمليات لـ اوضتها .)
يوسف : مالك يا ندى
ندى : تعبانة اوى
لبنى : حاسة بايه يا حبيبتى
ندى : مش عارفة
يوسف : الدكتور قال انه ادالك مسكن بس اكيد لسه مفعوله مشتغلش
ندى : طيب ابنى فين عايزة اشوفه
(. هنا الباب خبط ودخلت ممرضة من الحضانه جايبة البيبي ، حطته لـ ندى فى حضنها عشان ترضعه .)
لبنى : ما شاء الله عليه ندى بتموت فيك يا يوسف الولد شبهك خالص
يوسف : انا اللى بموت فيها
لبنى : ها هتسموه ايه
يوسف : انا وندى مكناش عايزين نعرف نوع الجنين فـ متفقناش على اسم
لبنى : طيب شوفوا هتسموه ايه طيب
(. ندى مكنتش سامعهم ولا معاهم اصلاً ندى كانت مسافره هى وابنها لـ عالم تانى ، عماله تبصله وتكلم فيه بـ لغة العيون وتلمس خدوده .)
يوسف : هنسميه ايه يا نوده .. ندى حبيبتى روحتى فين
ندى : هاا معاك اهو
يوسف : طيب ايه هنسميه ايه
ندى : عبد الله
لبنى : خير الاسماء ما عُبد وحُمد
يوسف : بس كان نفسى اسميه امام
لبنى : خلاص يا جو طالما نفسها فى عبد الله يبقى عبد الله
يوسف : ماشى
ندى : ممكن اطلب منك طلب
يوسف : اؤومرى يا حبيبتى
ندى : ممكن تاخد عبد الله توديه لـ بابا يشوفه حاسه انه هيبقى كويس لما يشوفه
يوسف : انا خايف اشيله
(. هنا جت رقية .)
رقية : ايه الاخبار ولدت(شافت ندى وشايله عبد الله) ايه ده ما شاء الله حمد الله على سلامتكم يا حبيبتى
(. وباستها على دماغها وخدت منها عبد الله .)
ندى : ممكن يا عمتو تاخدي عبد الله لـ بابا يشوفه
رقية : انتوا سمتوه عبد الله
لبنى : ده اختيار ندى
رقية : ربنا يبارك فيه
يوسف (قعد جنب ندى) : بقولك ايه يا روح قلبى
ندى : ايه يا حبيبي
يوسف : انا بقول نجبلك الكرسى المتحرك اللى جيتي عليه من العمليات لـ هنا وتاخدى عبد الله انتِ وتروحى لـ باباكى لان لما يشوفك هيفرح اكتر
ندى : قرب بس اقولك حاجة
يوسف قرب
ندى (باسته فى خده) : انا بموت فيك بجد
(. عملت ندى زى ما يوسف قالها وشريف فرح جداً لما شافهم هما الاتنين ، ندى فضلت فى المستشفى تلت ايام وكل ما يجيبولها عبد الله ترضعه تاخده وتروح لـ باباها ، ندى رجعت البيت هى وعبد الله ولبنى كانت معاها عشان تاخد بالها منها .)
*_____________________________________________**___________________________*
فى خلال تلت اسابيع ...........
- لبنى مبتسيبش ندى وعبد الله خالص وعلاقتها بـ ندى بقت كويسة جداً
- شريف بينازع فى المستشفى
- يوسف ما بين شغله وبيته والمستشفى
- رقية مبتسيبش شريف خالص
__**__**__**__**__
فى المركز الطبى العالمى ......
يوسف : ايه الاخبار يا دكتور
دكتور : للاسف دخل فى غيبوبة
يوسف : غيبوبة !!
دكتور : ربنا يتولاه عن اذنك
(. يوسف راح لـ رقية .)
رقية : شوفت اللى حصل يا يوسف
يوسف : قضاء ربنا
رقية : دول منعوا الزيارة خالص
يوسف : ماهى ملهاش لازمة
رقية : بس على الاقل يسيبونى جنبه
يوسف : انا بقول حضرتك تجى معايا البيت تريحي كده شوية واول ما يفوق هجيبك هنا تانى
رقية : لا انا مش هينفع اروح عشان ندى متعرفش بموضوع الغيبوبة ده
يوسف : لا انا مش هخبى عليها اصلاً عشان لا قدر الله لو حصل حاجة متتفاجأش
رقية : برضه انا هرجع اسماعلية اشوف ولادى
يوسف : خلاص انا هاجى اوصلك اسماعلية وبالمرة اخد بسنت ومحمد عشان يجيوا يشوفوا عبد الله وندى وكمان باباهم
رقية : ربنا يكرمك يا يوسف
__**__**__**__**__**___
(. رقية رجعت بيتها ، وبسنت ومحمد قاعدين مع ندى ويوسف ، وشريف لسه فى الغيبوبة ، وبعد اربع ايام من الغيبوبة يوسف جاله اتصال من دكتور فى المستشفى بان شريف فاق ويوسف خد ندى وبسنت ومحمد وعبد الله وراحوا عشان يشوفوه .)
___***___***___***___***____
فى المستشفى .......
يوسف : هو فاق يا دكتور
دكتور : اه بس الحالة متأخرة خالص
يوسف : ياريت حضرتك تسمح لولاده يشوفوه لانهم بقالهم اكتر من شهر ماشفهوش وممكن تبقى اخر مرة
دكتور : بس مش اكتر من دقيقتين
يوسف : خلاص اوكى
(. دخل ندى ومحمد وبسنت شافوا ابوهم اللى كان شبه واعى ليهم وفى خلال دقيقتين كانوا خرجوا ، بعد شوية الممرضة جت عليهم .)
الممرضة : لو سمحتم فى حد فيكم اسمه يوسف
يوسف : ايوة انا يوسف
الممرضة : المريض اللى تبعكم عمال ينادى عليك
ندى : ينادى عليك !! اشمعنى انت
يوسف : مش عارف ، طيب اقدر اشوفوه
الممرضة : اه اتفضل معايا
(. راح يوسف معاها ودخل عند شريف .)
شريف : يـ يـو يـو سف
يوسف : انا اهو يا عمى اؤومرنى
شريف(بيحاول يتكلم بالعافيه) : خد بالك من ولادى ملهمش حد غيرك
يوسف : متخفش يا عمى والله فى عنيا
الممرضة : خلاص كفاية كده عشان الاجهاد
يوسف : حاضر هخرج مش عايز حاجة يا عمى
شريف (بيغمض ويفتح) : ولادى يا يوسف ولادى
(. خرج يوسف وشريف فضل يردد فى نفس الجملة .)
___***___***___****_____
بــاللــيـــل فى المستشفى .......
(. يوسف وندى موجودين فى المستشفى ، عبد الله وبسنت ومحمد مع لبنى .)
يوسف : مش كفاية بقى يا ندى وتقومى تروحى
ندى : مش هروح يا يوسف
يوسف : يا حبيبتى انا مظبط مع الدكاترة اللى متابعين الحالة لو فى جديد هيكلمونى
ندى : مش ده عمى مصطفى
يوسف : اه هو
ندى : لسه فاكر
مصطفى : اذيك يا ندى
ندى : كويسة
مصطفى : ابوكى عامل ايه
ندى : ادعيله
(. هنا الدكتور نادى على يوسف .)
بعد شوية من الصمت ....
مصطفى : الا صحيح انتِ هتعملى ايه فى الشقة
ندى : شقة ايه !!
مصطفى : شقتكم هتبعيها ولا هتأجريها ولا ايه ، يعنى لو بتفكرى تبيعيها انا عايز اشتريها
ندى : انت بتقول ايه !!
مصطفى : امم ما علينا انا عايز اشوف ابوكى
ندى : الزيارة ممنوعه
مصطفى : طيب ابقى طمنينى عليه هروح انا بقى لانى تعبان جداً
ندى : ربنا يعينك بس انت جاى فى ايه وماشى فى ايه
مصطفى : انا من صابحية ربنا وانا هنا فى القاهرة وقولت اعدى اطمن عليكم
ندى : تعدى !! شكراً
(. فى الجهة التانية كان يوسف واقف مع الدكتور .)
يوسف : خير يا دكتور
دكتور : للاسف هقولك خبر مش كويس
يوسف : مات !!
دكتور : اكلنيكياً مات يعنى لازم نستنى الاجهزة لحد ما تقف لوحدها
يوسف : بمعنى !!
دكتور : بمعنى ان اجهزة جسمه فى منها اللى توقف وفى منها اللى لسه شغال بس شغال بالاجهزة واحنا لازم تستنى الاجهزة دى لحد ما تقف
يوسف : انا فاهم بس قصدى انا ابلغهم ولا اعمل ايه
دكتور : حضرتك ادرى بيهم بس من الافضل ان تعرفهم عشان ياخدوا الصدمه على اجزاء
يوسف : اوكى يا دكتور متشكر
(. يوسف قرر انه ميقولش حاجة لحد ، ندى راحت اطمنت على عبد الله ورجعت المستشفى تانى يوم الصبح .)
__**__**__**__**__
تانى يوم .....
(. يوسف وندى قاعدين فى استراحة فى المستشفى بتكون موجوده فى كل دور عبارة عن انتريه بيبص على جنينه المركز الطبى .)
ندى : خلاص يا يوسف روح انت شغلك
يوسف : انا خدت اجازة
ندى : محسسنى انك شغال فى بنك
يوسف : لا يا اختى انا ابن وزير الدفاع بالتبنى
ندى : بتضحكنى فى اوقات الضحك فيها مستحيل
يوسف : احنا مش اتفقنا ان اللى ربنا عايزه هيكون
ندى : ونعمَ بالله
(. قعد يوسف وندى يرغوا شوية وفجأة لقيوا الممرضات والدكاترة بيروحوا على اوضة ابوها فـ راحت هى ويوسف على هناك .)
الممرضة : الضغط بيوطى يا دكتور
الدكتور بيحاول يعمل اى حاجة يظبط بيها الضغط
الممرضة : خلاص يا دكتور النبض وقف
دكتور : كنت بحاول اعمل اي حاجة
يوسف : ايه اللى حصل
دكتور : البقاء لله شدوا حيلكم
ندى بدموع : يعنى ايه
يوسف خدها فى حضنه : ادعيله يا ندى
ندى بدموع : لا يا يوسف ده كان فاق واتكلم معايا والله فاق واتكلم معايا وبوسته والله كان بقى كويس
يوسف : ارداة ربنا
ندى بانهيار : لا لا لا مش قادرة اصدق ولا اتخيل لا يا يوسف بابا مماتش
يوسف ساكت وبيحضنها وبيحاول يهديها
ندى : والله كان بقى كويس وسألنى عليك وعلى عبد الله يا يوسف انا بحلفلك مش مصدقنى
يوسف : مصدقك
ندى بانهيار : يبقى يموت ازاى ازاى
يوسف : استغفرى ربنا يا ندى
(. فضلت ندى فى حالة انهيار تام فى حضن يوسف ، تمت اجراءات الغُسل والدَفنه ، والعزا كان فى اسماعلية .)
*_____________________________________________**___________________________*
بعد العزاء بـ شهر ........
(. رقية ورانيا طلبوا من ندى تجى اسماعليه عشان عايزين يقعدوا معاها شوية ، يوسف خدها وراح وهى راحت على شقتهم الاول ولمت هدوم محمد وبسنت كلها ، وهى نازلة من العمارة قابلها عمها مصطفى .)
مصطفى : اخبارك ايه يا ندى
ندى : كويسة الحمد لله
يوسف : طيب هسبقك على العربية
مصطفى : وابنك واخواتك عاملين ايه
ندى : بخير
مصطفى : هااا هتاخدى كام فى الشقة
ندى : مش هبيع الشقة اصلاً ولو فكرت ابيعها مش هبيعهالك ولو هتدينى فيها دهب
مصطفى : احترمى نفسك انتِ بتكلمى عمك
ندى : لما تبقى عارف يعنى ايه صلة رحم ويعنى ايه عمى ويعنى ايه احترام هبقى احترمك
مصطفى : انتِ ازاى تتكلمى معايا كده
ندى : وانتِ ازاى كده !! ازاى بالوحاشة والسواد ده كله ، امى ماتت وكنت عارف اننا لوحدنا عمرك ما فكرت تسأل علينا رغم ان احنا فى عمارة واحدة ، ابويا كان مريض بقاله اكتر من سنة ونص وانت مفكرتش تسأل عليه وفى الاخر يبقى بيموت وانت جاى مخصوص عشان تسأل عن الشقة ، يااااه هو فى كده
مصطفى : انتِ فاكرة نفسك كبرتى ولا ايه
ندى : الكبير كبير بتصرفاته وعقله يا يا عمى ، عن اذنك (ومشيت)
__**__**__**__
فى بيت رقية .......
ندى : خير
رانيا : بصى يا ندى احنا قعدنا وفكرنا ووصلنا لحاجة كده عايزين ناخد رأيك فيها
ندى : حاجة ايه
رقية : بسنت
ندى : مالها بسنت
رقية : ملهاش بـ بـس بس .......... (وسكتت)
ندى : بس ايه !! هو فى ايه
رانيا : بصى يا ندى من غير لف ودوران من الاخر كده يعنى مينفعش بسنت تعيش مع راجل غريب خصوصاً انها كبرت
ندى : راجل غريب اللى هو مين !!
رقية : يوسف جوزك
ندى : يوسف جوزى راجل غريب !! طيب والمفروض اعمل ايه
رانيا : بيتى وبيت عمتك مفتوح لها خلى محمد معاكى لانه متعلق بيكي وسيبي بسنت تعيش معانا
ندى باستهزاء : والله
رقية : ايوة يا بنتى ده مهما كان راجل وهى بنوتة لسه فى مرحلة مراهقتها والشيطان شاطر
ندى : يعنى العقل بيقول انى اسيب بسنت تعيش معاكى او معاها عشان يوسف ممكن الشيطان يضحك عليه ويعجب بـ ندى يوسف جوزى اللى بثق فيه اكتر ما بثق فى نفسى ، يوسف اللى هو اصلاً من محارمها لكن عادى اسيبها عندكم برغم ان كل بيت فيه بدل الشحط اتنين وكلهم ما شاء الله يحلوا لـ بسنت هو ده الصح !!
رانيا : اسمهم فى النهاية ولاد عمتها او خلتها
ندى : انا بجد مستغرباكم كلكم
رقية : يا بنتى احنا خايفين عليها
ندى بعصبية : مفيش حد فى الدنيا دى كلها بيخاف على اخواتى قدى ومفيش حد تعب فيهم ومعاهم قد مانا تعبت ومفيش واحدة فيكم فكرت تقف جنبنا وكانوا اخركم الاكل اللى بتعملوه ولما عزمتوا كانت كلها عزومات تأدية واجب مش اكتر دلوقتى قررتوا تخافوا علينا
رانيا : الوضع اختلف
ندى : ايوة طبعاً ابويا مات وفاكرين انكم تقدروا تتحكموا فينا لكن انسوا
رقية : يا بنتى انتِ لسه صغيرة
ندى : انا اللى شوفته فى اخر ست سنين من عمرى مفيش واحده فيكم شافته ، وانا ماليش كبير ولا واصى الا جوزى وبعد كده هزوركم وهسأل عليكم بس عشان انتوا اخوات ابويا وامى ، يعنى عشان خاطرهم لكن غير كده مفيش (ومشيت)
*_____________________________________________**___________________________*
فى عربية يوسف ........
ندى : حكتله كل اللى حصل مع عمها وعمتها وخالتها
يوسف : هههههه والله مجانين يعنى انا يوم ما اتهبل وابص لـ غيرك ابص لـ بسنت للدرجة دى يعنى
ندى : انا بجد مش قادرة استوعب اللى هما عملوه ده
يوسف : خلاص يا نوده حصل خير ، بس قوليلي هتعملى ايه فى الشقة
ندى : ندى هقفلها ولما محمد يكبر هجوزه فيها
يوسف : ده اسلم قرار انا كنت هعرضه عليكي
ندى : ربنا يسهل الامور بقى بس احنا هنعمل ايه فى مدارسهم
يوسف : امتحانات الترم التانى خلاص فاضلها اسبوعين هجيبك هنا فى شقتكم تمتحنوا كلكم وبعدها كلكم تحولوا القاهرة هما وانتِ ونستقر كلنا فى القاهرة
ندى : بس مدرسة اخواتى خاصة
يوسف : هنشوف لهم مدارس كويسة ومتكونش غالية اوڤر
ندى : ربنا يخليك ليا يا يوسف مش عارفة من غيرك كنت عملت ايه
يوسف : ربنا ميحرمنيش منك انتِ يا ام بوده
ندى : بوده وحشنى اوى
يوسف : ماهو مكنش لها لازمه الشحططه دى طالما ماما والشغاله معاه
ندى : مامتك طلعت طيبة اوى برغم انها كانت رافضة الجوازة الا انها اكتر واحدة وقفت جنبى
يوسف : عشان انتِ طيبة وربنا بيحبك فِ بيحبب فيكي خلقه
ندى : ربنا ما يحرمنى منك ومن كلامك الحلو ده
*_____________________________________________**___________________________*
بعد كام يوم فى بيت ندى .....
(. جرس الباب بيرن ، يوسف فتح .)
يوسف : اهلاً يا حازم اتفضل
حازم : الحمد لله اخبار حضرتك ايه
يوسف : احنا بخير الحمد لله اتفضل (ودخل)
حازم : انا كنت عايز اقابل ندى
يوسف : ثوانى اندهلها
بعد ما جت .....
ندى : اذيك يا حازم
حازم : كويس الحمد لله انتِ عاملة ايه وخواتك وعبد الله
ندى : كلنا بخير الحمد لله
حازم : انا جاى اقولك على حاجة مهمة
ندى : حاجة ايه خير
يوسف : طيب هسيبكم لوحدكم
حازم : لا لا مفيش حاجة سر
ندى : خير يا حازم فى ايه
حازم : اولاً انا بعتذرلك عن اى حاجة وحشة عملتها فى حقك سواء بقصد او من غير قصد
ندى : احنا اخوات يا حازم ومفيش بينا الكلام ده وكلنا بنغلط
حازم : ثانياً بقى خالتك رانيا ناوية تاخد منك محمد وبسنت بحكم انك لسه قاصر ومينفعش قاصر تكون واصى على قاصر
ندى : خالتى بس
حازم : بصراحة انا سمعتهم هما الاتنين بيتكلموا
ندى : بس هما اتكلموا معايا وانا رفضت
حازم : اللى عرفته انهم اتنرفزوا من كلامك ليهم
ندى : انا مش فاهمه يعنى هما عايزين ايه
حازم : حطى حسن النية قدامك لانهم ممكن يكون غرضهم يريحوكى ويشيلوا الحمل معاكى شوية خصوصاً انك دلوقتى مسئولياتك زادت
ندى : بس انا مشتكتش لهم
حازم : بصى انا جيت اقولك عشان عارف انتِ متعلقة بـ محمد وبسنت وعشان متتفجأيش
ندى : لا خلاص مبقتش بتفاجئ انا خدت الصدمات كلها مرة واحدة
حازم : ربنا يقويكى
(. قعد حازم شوية مع يوسف وندى وبعد كده روح .)
ندى : انت ايه رأيك فى اللى بيحصل ده
يوسف : هن يحمل كذا معنى وتفسير
ندى : يعنى ايه
يوسف : يعنى ممكن يكونوا فعلاً عايزين يخففوا عليكي وممكن يكونوا عايزين محمد وبسنت عشان يملوا عليهم حياتهم خصوصاً بعد ما ولادهم كبروا وممكن كمان يكونوا بيبصوا لها من ناحية جحا اولى بـ لحم توره يعنى هما اولى بـ ولاد اخوهم او ختهم
ندى : كلام منطقى
يوسف : وممكن كمان يكونوا بيبصوا لها من ناحية الدين بـ معنى ان ندى حرام نتواجد انا وهى فى مكان واحد
ندى : دول يبقوا بيستعبطوا
يوسف : وللاسف ممكن يكونوا بيبصوا لها من ناحية الماديات
ندى : ماديات !!!
يوسف : ايوة ماديات ، ما شاء الله باباكى الله يرحمه سايبلكم فلوس كتير وارضى وعقارات واللى هيبقى واصى على اخواتك هيبقى واصى على فلوسهم ومتنسيش ان محمد له ضعفك انتِ وبسنت يعنى شوفى بقى الى هيبقى واصى على محمد وبسنت هيكسب قد ايه
ندى : هو ممكن الناس تبقى وحشة كده
يوسف : انا كنت بوضحلك كل الاحتمالات لكن مقدرش اقول ايه الاحتمال الصح
ندى : ودينى ما حد هياخد منى اخواتى
يوسف : اهدى يا حبيبتى ومتنسيش ان كل حاجة باسمك يعنى لو بيفكروا فى الفلوس مش هيطولوا حاجة
ندى : لا هيطولوا فلوس ولا اخواتى
*_____________________________________________**___________________________*
فى بيت ندى ويوسف ......
(. بالليل ندى قاعدة فى اوضتها بترضع عبد الله .)
يوسف : البيت بقى زحمة اوى
ندى : طيب ما تشوف شقة لاخواتى عشان ..........
يوسف يقاطعها : انا مقصدش كده على فكرة وبعدين انتِ ناسية ان ابويا وامى هما كمان بقالهم فترة قاعدين معانا
ندى : بس انا مع ان احنا ناخدلهم شقة قريبة مننا وخلاص
يوسف : انا نسيت حاجة مهمة جداً
ندى : حاجة ايه
يوسف : وصية باباكى انا مفتحتهاش خالص
ندى : اه صحيح مش هو قالك تفتحها لما ربنا يفتكره
يوسف : مانا اتلخمت بقى فى ١٠٠ حاجة ده كفاية عيلتك ومشاكلهم والشغل
ندى : انا اسفة يا يوسف انا تعباك معايا اوى
يوسف : مش هنخلص بقى
ندى : قصدك ايه
يوسف (قعد جنبها) : قصدى ان اى كلمة بقولها فـ مقصدش منها انى اوصلك اى معنى مستخبى وراها انا بس اتعودت انى وانا معاكى ابقى على طبيعتى اقول كل اللى فى نفسى من غير تكلف او خطوط حمرا
ندى : تمام ايه المطلوب بقى
يوسف : متفضليش كل شوية تقولى تعباك ونشوف شقة لاخواتى واهلى مش عارف ايه ممكن !!
ندى : احاول
يوسف : قولى حاضر
ندى : بــحــبــك
يوسف : وانا بحبك اكتر ، استنى بقى لما نطلع الوصية نشوف فيها ايه
ندى : الله يرحمك يا بابا
يوسف : ربنا يرحمه يارب
(. وطلع يوسف من الدولاب الظرف اللى كان شريف مدهوله وطلع منها الوصية وبدأ يقرأها .)
ندى : مالك يا يوسف ، هو ايه اللى مكتوب فى الوصية
يوسف : .......................