أم قاصرة

الحلقة الرابعة عشر

يوسف : مش هقولك الا لما توعدينى انك هتسامحينى ومش هتزعلى
ندى : مقدرش اوعد بحاجة مجهوله
يوسف : طيب حاولى على الاقل تتفهمى الموضوع وتفكرى فيه بـ عقلك وتحكميه ومتزعليش منى وبلاش نخسر بعض على حاجة تافهة
ندى : حاضر هحاول اتفضل اتكلم بقى عشان قلقت
يوسف : انتِ عارفة انا بشتغل ايه
ندى : مهندس
يوسف : مهندس ايه
ندى : سيارات
يوسف : فين
ندى : هنا فى اسماعلية
يوسف : وهى اسماعلية فيها شركات لهندسة السيارات
ندى (سرحت لثوانى) : ايه ده !! صح مفيش شركات هنا لهندسة السيارات وده معناه ايه
يوسف : معناه انى مش مهندس
ندى : نعم !! امال انت بتشتغل ايه
يوسف : ظابط
ندى : ظابط !!!! ظابط ايه ومقولتليش ليه
يوسف : مقولتلكيش عشان عارف انك هترفضى بما انك عشتى مع ظابط جيش اللى هو ابوكى وشوفتى اسلوب حياتهم اكيد كتتى هترفضى
ندى بعصبية : مانا من حقى اعرف ومن حقى اقبل او ارفض
يوسف : وانا مكنتش عايزك ترفضى
ندى : يا سلام !!! انت عارف انت عملت ايه كده
يوسف : ممكن تهدى
ندى : مش هتنيل انت اصلاً مش فاهم حاجة
يوسف : طيب فهمينى
ندى : مش هفهمك حاجة يا يوسف واعتبر بقى ان اللى بينا لم يكن
يوسف : انتِ اتجننتى هو ايه ده اللى لم يكن ، انا بحبك وانتِ بتحبينى متخليش حاجة زى كده تأثر على اللى بينا
ندى (بعصبيه ووقفت) : حاجة زى كده !!!! حضرتك انت كدبت عليا تفتكر انا ممكن اصدقك تانى ويا عالم ايه تانى كدبت فيه !!!! غير كده انت كنت بتحطنى قدام الامر الواقع جاى تقولى انا ظابط بعد ما اكون انا حبيتك عشان ميكونش فيه تراجع بس انا بقى يا يوسف ميتلويش دراعى
يوسف : ايه الهبل اللى انتِ بتقوليه ده ، انا عملت كده عشان بحبك ومتمسك بيكي
ندى : خلاص يا يوسف خلصت بقى لحد هنا
يوسف بحزم : ندى !! اقعدى وخلينا نتكلم وبطلى جنان
ندى : خلاص مبقاش فيه كلام بينا (وبعدت كام خطوة)
يوسف : لو مشيتى يا ندى هيبقى اخر كلام بينا
ندى (وقفت واتلفتت) : انت بتهددنى
يوسف(راح عندها) : افهميها زى ما تفهميها والاحسن نقعد ونتكلم (وشدها من دراعها)
ندى : عايز تقول ايه !!
يوسف : اهدى الاول
ندى : انا هادية عايز تقول ايه
يوسف : من يوم ما عرفتك انا قصرت معاكى فى حاجة
ندى : لا
يوسف : احتجتينى جنبك وملقتنيش
ندى : لا
يوسف : هتفرق ايه بقى اذا كنت ظابط ولا اى نيلة تانية طالما انا مش مُقصر معاكى
ندى : والكدب
يوسف : دى كدبة بيضة
ندى : الكدب مالهوش الوان
يوسف : طيب خلينا فى اللى انا سألت عنه واجلى حوار الكدب شوية
ندى : ايوة يا يوسف بس انا شيلت مسئولية اخواتى وهفضل شيلاها لحد ما هما يتجوزا يعنى لسه سنين جاية محتاجة حد يشيل معايا المسئولية مش يشيلنى مسئولية زيادة
يوسف : حبيبتى صدقينى مش هشيلي فوق طاقتك وانا هشيل معاكى المسئولية زى مانا كده
ندى : انت بتشتغلنى ولا بتشتغل نفسك ، انت ناسى ان ابويا ظابط جيش يعنى انا عارفة ظروفك هتبقى عامله ازاى ، انا كده هفضل عايشة لوحدى العمر كله
يوسف : شغلى مختلف تماماً عن شغل ابوكى مش انا قولتلك انى بعد كده انى هستقر فى القاهرة يعنى هبقى موجود معاكى كل يوم الا اذا روحت مأمورية ودى حالات نادرة
ندى : يا سلام !! المفروض اصدق
يوسف : والله ما بكدب
ندى : وانت شغلك فين بقى وازاى كنت متواجد فى اسماعليه دايماً
يوسف : انا شغلى فعلاً فى اسماعلية بس فى فايد مش اسماعلية نفسها
ندى : وازاى بقى حضرتك بتسيب المعسكر وتنزل كل شوية اسماعلية تقابلنى
يوسف : هو انا مجند يا ندى انا ظابط يعنى ممكن انزل واخرج عادى وبعدين متحطنيش فى مقارنه مع ابوكى ظباط الجيش مش كلهم ظروفهم زى بعض
ندى : برضه يا يوسف لسه انت كداب
يوسف : اوكى بس اذا كان ربنا بيسامح انتِ مش هتسامحى
ندى : اه عشان انا بشر
يوسف : بصى يا ندى قومى روحى واهدى كده وفكرى وشوفى انتِ عايزة تعملى ايه وكلمينى
ندى : اوكى (ومشيت)
يوسف : ربنا يهديكى يا ندى
(. واتصل يوسف بـ شريف وحكاله كل اللى حصل مع ندى .)
*_____________________________________________**___________________________*
فى بيت ندى ......
(. ندى راجعه من بره مخنوقة جداً ومش قادرة تبطل تفكير فى شكل حياتها لو سابت يوسف او لو اتجوزته .)
شريف : كنتى فين يا نودى
ندى : كـ كـ كنت مع يوسف
شريف : مقولتليش يعنى
ندى : بابا انا كلمت حضرتك تلت مرات ومردتش عليا
شريف : تصدقى مخدتش بالى
ندى : حصل خير
شريف : طيب مالك هو يوسف زعلك
ندى : اه حاجة زى كده
شريف : عمل ايه يعنى
ندى : حكت لابوها
شريف : طيب دلوقتى المشكلة فى ايه انه كداب ولا انه ظابط
ندى : الاتنين
شريف : لا هو مش كداب لانه صارحنى بانه ظابط
ندى : ايه !!
شريف : ايوة قالى الحقيقة لما جه هنا من اول قعدة
ندى : يعنى هو قال لحضرتك ومقاليش
شريف : عشان خايف يخسرك
ندى : بس انا من حقى اعرف لا اقبل لا ارفض
شريف : المهم انه مش كداب لانه صارحنى وبعدين كونه ظابط فده سهل عليا كتير فى انى اسأل عنه
ندى : مش فاهمه
شريف : يعنى كفاية عليا الملف اللى هو قدم بيه فى الكلية
ندى : ايوة برضه يا بابا بس ............
شريف يقاطعها : هتسمعى من بابا وتثقى فى كلامه لو اتكلم ولا لا
ندى : اكيد طبعاً يا بابا
شريف : يمكن يكون يوسف كدب وكونك بتكرهى الكدب مهما كان بسيط فدى حاجة كويسة منقدرش نلومك عليها بس االلى بيحب واللى شارى بيسامح خصوصاً لو كانت الكدبه غرضها سليم مش العكس
ندى : يعنى ايه ؟
شريف : يعنى لو يوسف كدب عليكي عشان عايز يتسلى بيكي فده مينفعش تسامحى فيه لكن هو كدب عشان عايز يحافظ عليكي عشان شاريكي وبيحبك
ندى : طيب يا بابا انا كده هفضل طول عمرى مسئولة يعنى لو انا اتجوزت وحضرتك خدت اخواتى انا برضه هشيل مسئولية ولادى لوحدى وانا يا بابا نفسى ارتاح شوية
شريف (بيحبس دموعه) : هترتاحى يا حبيبتى ان شاء الله عشان انا دايماً بدعيلك ان ربنا يقف جنبك وهو جنبك بدليل انه وقعك فى واحد زى يوسف
ندى : يا بابا جوازى من يوسف هيبقى صعب اوى
شريف : انتِ واثقة فيا وفى كلامى صح
ندى : صح
شريف : انا بقى بقولك ان يوسف ده هيبقى جنبك ومش هيغيب عنك الا ايام معدودة وفى ظروف نادرة
ندى : ازاى يا بابا احنا ممكن منشوفكش بالشهرين
شريف : انا ظروف شغلى غير ظروف شغل يوسف ، السلاح مختلف والرتبة وحاجات كتير انتِ متفميهاش
ندى : يعنى اعمل يا بابا
شريف : تكملى مع يوسف
ندى : بابا اسمحلى بـ سؤال ، ازاى حضرتك سايبنى اكلم يوسف واقابله
شريف : للضرورة احكام
ندى : يعنى ايه
شريف : مفيش يا حبيبتى انا واثق فيكي وواثق فى اختياراتك واظن لما تقابلى يوسف وتكلميه قدامى احسن ما ده يحصل من ورايا صح
ندى : صح
(. هنا الجرس ضرب .)
شريف : قومى شوفى مين
ندى باستغراب (لان ابوها مبخلهاش تفتح الباب لما بيكون موجود) : حاضر
(. فتحت ندى الباب لقيت يوسف ومغطى وشه بـ بوكيه ورد شكله حلو اوى .)
يوسف : انا اسف يا احلى بنوتة فى الدنيا
ابتسمت ندى وخدت بوكيه الورد ومردتش
يوسف : انا اسف متزعليش
ندى : خلاص مش زعلانه
شريف : تعالى يا يوسف ادخل
يوسف : لا يا عمى ده انا مسافر القاهرة دلوقتى
ندى وشريف : تروح وتجى بالسلامه
يوسف : متشكر
شريف : طيب يا نودة ادخلى انتِ بقى
ندى : حاضر (ودخلت)
شريف : كويس انك جيت زى ما قولتلك دى اكيد فرقت معاها اوى
يوسف : ربنا يخليك يا عمى
شريف : حاول تخلص موضوع ندى بسرعه عشان يبقى رسمى
يوسف : حاضر والله
شريف : انا مش قصدى اضغط عليك بس اهل ندى بدأوا يتكلموا عليها ولازم ناخد خطوة رسمى
يوسف : حاضر ان شاء الله (ومشى)
*_____________________________________________**___________________________*
تانى يوم فى بيت اهل يوسف ......
(. يوسف ولبنى امام-ابو يوسف- قاعدين بيتغدوا سوا .)
يوسف : انا هروح اتقدم لـ ندى رسمى لما ارجع اسماعلية
امام : لوحدك كده من غير اهلك
يوسف : اعمل ايه بقى اهلى مش موافقين
لبنى : نوافق على ايه يا اهبل يا ابن الهبلة على عيلة وكمان مُعقدة
يوسف : ندى لا عيلة ولا مُعقدة انتوا بتحكموا على اساس ايه
امام : على اساس كلامك عليها
يوسف : لا انتوا خدتوا جزء من كلامى وهو قصة حياتها لكن مهتموتش بالجزء التانى وهو انها دماغها كبيرة وتوزن بلد وكمان فرفوشة ومرحة جداً
لبنى : بس لسه فى تالته ثانوى يعنى لسه قدامها كليه وكمان ادبى وانا نفسى اجوزك دكتورة
يوسف : طيب وانا مالى
لبنى : قصدك ايه
يوسف : قصدى ان حضرتك نفسك انا مالى
امام : احترم نفسك واتكلم مع امك كويس
يوسف : انا مش هتجوز الا ندى وهروح اخطبها اول ما انزل عايزين تيجوا اوكى مش عايزين انا كده كده رايح (وقام)
امام : استغفر الله العظيم
لبنى : احنا هنروح معاه
امام : يعنى انتِ موافقة
لبنى : لا طبعاً بس احنا ممكن نروح ونبوظ الجوازة وهتبقى جاية منهم هما
امام : ازاى يعنى
لبنى : هنتعامل باسلوب مُتعجرف شوية طبعاً هما مش هيقبلوها على نفسهم وهيرفضوا وده معناه انها جت منهم هما
امام : وافرض تنحوا
لبنى : ماظنش خلينا نروح معاه عشان منصغروش وعشان نبقى عملنا اللى علينا وتبقى جت منهم هما
امام : تمام
لبنى : هروح اقوله
(. دخلت لبنى على يوسف اوضته .)
لبنى : انت ياد مهما كبرت بتتقمص زى العيال برضه
يوسف : انتوا اللى بتحرقوا دمى
لبنى : طيب احنا هنروح معاك انا وابوك نخطبلك ندى
يوسف : بجد يا ماما بتتكلمى جد
لبنى : امال هكدب عليك بس بشرط
يوسف : شرط !! شرط ايه
لبنى : لو رفضوك مش هنرجع عليهم تانى
يوسف : لا متخافيش مش هيرفضونى
لبنى : انا بس قولت اعرفك لو رفضوك مش هنرجع لهم تانى
يوسف : ماشى خلاص والله بس جهزوا نفسكم على الخميس ان شاء الله
لبنى : ان شاء الله
(. اتصل يوسف بـ شريف وقاله انه جاى يوم الخميس هو واهله يخطبوا ندى رسمى واتصل بـ ندى فرحها .)
*_____________________________________________**___________________________*
فى المركز الطبى العالمى ........
رقية : مين ده ؟
شريف : ده يوسف جاى يوم الخميس هو واهله عشان يطلبوا ندى رسمى
رقية : ربنا يكملها على خير
شريف : متزعليش يا رقية ده نصيب
رقية : ونعمَ بالله بس انت متأكد منه
شريف : على فكرة يوسف ظابط بس هو قال لـ ندى انه مهندس عشان خاف انها ترفض
رقية : بس لما حازم سأل عليه قالوا مهندس كان خايف من الناس ترفض برضه
شريف : فى ظباط جيش مبيحبوش يقولوا ان هما ظباط عشان الناس متفتكرش انهم بيتنططوا عليهم فـ بيقولوا اى مهنه تانية
رقية : ده على اساس انه رأفت الهجان
شريف : ههههه لا على اساس انه شخص متواضع
رقية : هو ظابط ايه
شريف : جيش
رقية : زيك يعنى
شريف : اه
رقية : عشان كده بنتك حبيته
شريف : مانتِ قولتى ان كل الناس كانت عارفة انه مهندس
رقية : رربنا يكملها على خير اهم حاجة دى فى النهاية بنت اخويا واتمنى لها الخير اكيد
شريف : ربنا يكملك بعقلك يا روكه
رقية : ويكمل شفاك على خير
*_____________________________________________**___________________________*
يوم الخميس فى بيت ندى ............
(. شريف وامام ويوسف ولبنى ورقية قاعدين فى الصالون ، لبنى بتعامل رقية بكل عجرفة وتكبر اما امام بيتعامل طبيعي ، ندى خرجت قعدت شوية ودخلت تانى وبرضه لبنى كانت بتكلمها باسلوب وحش جداً .)
امام : احنا هنديكم فرصة تسألوا على يوسف وتردوا علينا
يوسف : لا يا بابا عمو يوسف عارفنى من زمان وسأل عليا لما شبع
لبنى : ادى الناس فرصتهم يا يوسف
شريف : لا انا فعلاً سألت على يوسف من زمان دى مش اول مقابله بينى وبينه
امام : بـ معنى !!
يوسف : نقرأ الفاتحة
لبنى : نعم !!!
امام : على خيرة الله نقرأ الفاتحة
لبنى : نقرأ الفاتحة من غير ما نتفق
شريف : نتفق على ايه يا مدام
امام : لبنى تقصد الشبكة والمهر والمؤخر والحاجات دى
شريف : مش هنختلف يا جماعة
لبنى : عشان بس نبقى عارفين راسنا من رجلينا
رقية : صح مدام لبنى عندها حق اتفقوا على كل حاجة الاول
امام : طبعاً يوسف هيعيش فى القاهرة هو عنده شقته احنا هنفرش فيها النوم والسفرة والصالون والانتريه وانتوا عليكوا المطبخ والاطفال والستاير والسجاد والنجف
شريف : تمام كويس
امام : الاجهزة الكهربائية عليكوا
رقية : بس دى المفروض تبقى بالنص طالما العفش بالنص
شريف : بُص يا استاذ امام ، انا هفرش معاكم الشقة بالنص طالما انتوا عايزين كده ، والشبكه مش عايز لها سعر محدد يعنى لو ٥٠٠٠ عادى جداً ورغم كده انا هحط لبنتى ١٠,٠٠٠ على الشبكة هدية منى ، مش هكتب قايمه والمهر جنية والمؤخر المبلغ اللى انتوا عايزينه
- لبنى حست ان صاعقة وقعت على دماغها من كلام شريف
- يوسف كان مبسوط جداً
- رقية وامام كانوا مذهولين من كلام شريف
شريف : انا مش عايز الا سعادة بنتى وسعادتها هتبقى مع يوسف لانه بيحبها وشاريها ودى اهم حاجة عندى
لبنى : بس انت كده بترخص بنتك
شريف : برخصها !! لا حضرتك انا كده بغليها بنتى مش جارية ولا عبدة عشان اطلب فيها فلوس اكتر عشان اجوزها لابنكم بنتى انسانه حرة طالما اختارت انسان مش هتستنى منه مقابل الا انه يصونها ويحترمها ويسعدها وفوق ده كله يتقى ربنا فيها
امام : وانا احييك واحترمتك جداً بعد الموقف ده ، وفعلاً ونعم النسب يا يوسف
يوسف : يبقى نقرأ الفاتحة
لبنى : طيب والجواز امتى
شريف : اى وقت يناسبكم بس يكون بعد امتحانات الثانوية
يوسف : ماما عمو شريف مش معارضنا فى حاجة نقرأ الفاتحة بقى
لبنى : اقروها
(. خرجت ندى تانى وقرأوا الفاتحة واتفقوا ان مفيش خطوبة ولا شبكه ولا جواز الا بعد امتحانات تالته ثانوى .)
بعد ما مشيوا ......
رقية : ايه اللى انت عملتوا ده يا شريف
شريف : عملت الصح
رقية : هو ده الصح !! ده انت تساهلت معاهم فى كل حاجة ولا كانك بتبيع بنتى
شريف : مبدأك غريب اوى يعنى لما اطلب فلوس كتير ابقى بشتريها ولا لما اطلب اقل ابقى بابيعها ازاى يعنى
رقية : هى دى اصول الجواز
شريف : اصول الجواز باخدها من القرآن والسنة ورسولنا الكريم قال (اذا اتاكم مَن ترضون دينه وخلقه فـ زوجوه ) ولا ايه
رقية : ونعم بالله بس مكنش ينفع تعمل كده انت مش شايف العجرفة اللى امه بتعاملنا بيها
شريف : انا هجوز ندى لـ يوسف مش لـ امه
رقية : برضه مكنش ينفع تتساهل اوى كده معاهم
شريف : انا مقتنع جداً باللى عملناه وخدى بالك انا محتاج يوسف اكتر من الدهب والشقة والشبكة
رقية : محتاجه فى ايه
شريف : قلب بنتى وسعادتها متعلقين بيه تفتكرى ايه اولى الفلوس ولا بنتى
رقية : بنتك
شريف : يبقى طظ فى اى حاجة تانية صح
رقية : عندك حق بس يارب يطلع يوسف ده عند حسن ظنك
شريف : ان شاء الله بس بجد انتِ احلى اخت فى الدنيا واقفة جنبى رغم اى حاجة مزعلاكى منى
رقية : انا عمرى ما ازعل منك ربنا يخلينا لبعض ويخليك لاولادك
شريف : يارب
*_____________________________________________**___________________________*
فى عربية يوسف اثناء عودتهم للقاهرة .....
لبنى : يا قهرتى يا حرقة دمى
امام : اهدى يا لبنى بقى الناس كويسين
لبنى : كويسين ولا هيموتوا وياخدوا ابنك مننا وبعدين انت تسكت خالص عمال تقوله احييك واحترمك ونعم النسب انت السبب
امام : انت ساكت ليه يا يوسف ، ما تحوش امك
يوسف : مبسوط ومش عايز انكد على نفسى
لبنى : اتبسط انت وانا اتقهر
يوسف : شوفى ابو ندى عمل ايه مبسوط لمجرد انه بنته هتبقى مبسوطه وانتِ مقهورة وانا مبسوط
لبنى : انا خايفة عليك يا بنى ادم من المسئولية دى
يوسف : انا مش صغير وبعرف اختار وقد نتيجة اختياراتى
لبنى : كبرت يا يوسف ، كبرت على امك
امام : الولد مقالش حاجة غلط ولا تسئ لك
لبنى : خليكوا كده انتوا الاتنين عليا دايماً
يوسف : انا هسكت خالص عشان اركز فى الطريق
لبنى : احسن
(. ساد الصمت المكان لـ مدة نص ساعة لحد ما قطع الصمت ده صوت موبايل يوسف .)
يوسف : ايوة يا حبيبتى اذيك
ندى : انت فين يا يوسف
يوسف : انا رايح القاهرة انتِ مال صوتك
ندى : الحقنى يا يوسف فى مصيبة
يوسف : مصيبة ايه خير
ندى : ......................