Dark sky, full moon and twinkling stars that was what I saw from my window here in the airplane
"Passengers fasten your seatbelts the airplane will going to land 5 minutes from now" I fasten my seatbelt as what the pilot said and took a glance outside the window, the city lights, the lights in the road, the high end building, I suddenly frown realizing how I miss maynila
Hindi ako makapaniwalang babalik ako sa bansang ito hindi dahil sa gusto ko ng bumalik kundi sa pinapunta ako rito ng head ko para mag organize ng isang event
Agad naman akong tumayo nang napagtantong nakalapag na ang eroplano, without any help of the attendants or crew kinuha ko ang bagahe ko sa ibabaw at syaka ang bag ko at agad nang bumaba sa eroplano, and when I step back from the land where I was born the memories are flashing in my head like it was just yesterday, those memories that I keep on forgetting are coming back like it's just fresh, those memories that tear my heart apart once again, those memories that push me to leave, Dahil sa mga memoryang pilit na bumabalik ay naramdaman ko ang luhang namumuo sa gilid ng aking mga mata na pilit kumakawala pero bago pa umagos ang aking mga luha ay agad itong napalitan na munting halinghing at tawa ng makita ko ang team ko sa labas na hinihintay ang pagdating ko, binilisan ko ang aking mga lakad para puntahan sila pero hindi pa ako nakaka limang hakbang ay sinalubong na nila ako at mahigpit na yinakap
"Thank you" saad ko habang inaamoy ang bigay nilang bulaklak
"Ano ba naman kayo mam walang ano man kayo paba?HAHAHA" masayang saad nila sakin
"It's still early would you mind if I will treat you for dinner? I bet hindi pa kayo naghahapunan" baling ko sa aking pambisig na orasan ng napagtantong maaga pa
"Syempre naman mam gutom na nga kami eh gusto nyo po mam dun tayo sa — araay!" Napatawa naman ako ng bigla syang siniko ng nasa kanan nya at sinamaan ng tingin
"Mahiya ka nga boss natin yan wag kang feeling close" bulong nung sumiko sa kanya pero dinig na dinig ko naman
" its okay it's my early treat for you guys since bukas na bukas ay magsisimula na tayong mag trabaho, so what are you waiting for? Gutom na rin ako kaya tara na" baling ko sa kanila
Nauna na silang maglakad papunta sa sasakyang dala dala nila habang dala naman nila ang mga bagahe ko hindi naman dahil sa inutusan ko sila pero sila na ang nag representar para sa akin at dahil pagod ako hindi na ako umayaw pa sa pag mamagandang loob nila
"A-ah mam matanong ko lang po taga New York po ba talaga kayo? O half? Kasi mukha po kayong pinoy na mukhang amerikana at the same time" tanong nila sakin sa kalagitnaan ng aming pagkain
" I'm pure filipino but 8 years ago If my computation is right pumunta ako dun para magpatuloy sa pag aaral ng college" at dahil sa tanong nila may biglang pumasok na ideya sa utak ko " since hindi pa naman natin kilala ang isat isa I guess it's the right time para magpakilala tayo sa isat isa right? Para bukas ay trabaho na?" Suhesyon ko sa kanila
"Mam ba't trabaho nalang palagi yung iniisip niyo?" Kamot ulong tanong sakin ng babaeng madaldal
"Dahil gusto kung matapos agad ang trabaho, sino naman yung ayaw matapos agad ang trabaho diba?" Natatawang sagot ko sa kanya
" so I will introduce myself first, hi team I'm Andy Cortez but you can call me Mam An nalang since I will be the one to lead this team on the occasion that we will going to organize" ngiti ko sa kanila
"Hi Mam Andy ah i mean Mam An so I'm Chloe ako po yung magiging kanang kamay mo and this is Frances-" turo nya dun sa madaldal na babae "-and these is Alliana, Margaux, Caren-" turo nya sa iba pang tatlong babae "-and lastly this is Aivan" turo nya naman ngayun sa isang bakla "-so kami po ang magiging team mo Mam An para sa okasyon na I h-handle natin"
" nice to meet you guys so I hope that we can do a nice project together, can I have your assurance for this one?"
"Yes mam!" Saad nila sakin
" good I'm excited to work with you all"
Hindi pa natapos ang gabi namin at marami pa kaming napag usapan tulad nalang nang mga naging karanasan nila sa pagiging event planner at nalaman ko din na magdadalawang taon na rin silang mag kakaibigan na sama sama sa pag h-handle ng mga ibat ibang events at marami pang ibang napag usapan tungkol sa kanya kanyang buhay at karanasan. Pasado alas nwebe na ng gabi ng napag pasyahan naming umuwi na dahil lumalalim na ang gabi at meron pa kaming trabahong aasikasuhin bukas, hinatid nila ako sa condo unit ko dahil nasa baba pa ng tower ko ang magiging sasakyan ko at walang ibang makakakuha nun para pumunta doon sa restaurant at kunin ako.
Bago tuluyang magpahinga ay kinuha ko muna ang mga gamit ko at linagay sa walk in closet ko, ganun na din ang ibang gamit na dala ko na kaelangang ilagay sa mga kanya kanya nilang lalagyanan pagkatapos ay linagyan ko ng mainit na tubig ang bath tub ko at pinabula, I need to be relax today kasi bukas magiging sobsob na naman ako sa trabaho.
Blinoblower ko ang buhok ko para sa pagtulog ng nahagip ng aking mga mata ang larawan namin ni mama sa isang sulok nitong kwarto ko
"Ma kamusta kana?" Tanong ko sa kanya habang hawak hawak ang larawan naming dalawa noong grumaduate ako sa highschool
"Ma tingnan mo nandito naman ako, nandito naman ako sa lugar na ito at bumabalik na naman yung mga masasakit na ala ala natin, hindi na sana ako babalik rito, mama pero parang gusto talaga nang tadhana na saktan ako no, hayaan mo ma pagkatapos ng project ko dito babalik agad ako dun dahil ayaw kung makita sya rito, sabi mo sakin ma patawarin ko sya pero ma hindi naman kasi talaga ganun kadali yun hindi ganun kadali magpatawad lalo na't nasaktan talaga tayo, ako, pero ma susubukan ko,susubukan kong magpatawad dahil ayaw kung mamuhay ng may kini kimkim na sakit at galit dito sa puso ko" tawa ko habang pinapaalis ang mga luhang kanina pa pala kumawala galing saking mga mata " miss na kita ma marami na akong na achieve nakamit ko na lahat ng pangarap ko sa buhay pero sana nandito ka para mangita mismo yun pero alam ko naman mama na binabantayan mo lang ako dyan sa itaas and I know na proud na proud ka po sakin hahahah Mahal kita mama mahal na mahal kita" patuloy na iyak ko habang hinalikan ang kanyang litrato
Pagkatapos ng akong pag iyak ay Pinagpatuloy ko ang aking ginawa at inayos ang sarili syaka humiga sa kama ko
'I think I've done so much for today, I need rest dahil may bago pa akong haharapin bukas'
Saad ko sa sarili bago tuluyang dinalaw na ng antok
YOU ARE READING
The wedding planner
FanfictionBeing a wedding planner is fun not until you fall in love with the groom, what will happen? Let's find out! Happy readinggg! A/N Pst! READ AT YOUR OWN RISK EXPECT SOME SYNTACTICALLY WRONG or ERRONEOUS in short wrong grammars hehe, ALSO DON'T EXPECT...