အပိုင်း၁၇

2K 185 21
                                    


Unicode

ရှောင်ဟုန်လေးဘယ်တွေသွားနေတာလဲ

ဒီတိုင်းပျင်းလို့လမ်းလျောက်တာ ဘာလို့လဲရန်ယွဲ့

ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးကိုယ်ကစိတ်ပူလို့

အင်း ပြန်ကြတော့မလား

ပြန်ကြတာပေါ့

..................

အနီရောင်အခန်းကျယ်ကြီးထဲတွင်တော့
လှပလွန်းတဲ့အမျိုးသားကိုယ်လုပ်တော်လေး
သူ့ဆီလာမဲ့မင်းကြီးကိုမျော်နေရသည်
သူ့ဆီလာမာအသေအချာဆိုတာသိနေတော့လည်းတခြားကိုယ်လုပ်တော်တွေအတွက်
စိတ်မကောင်းဖြစ်မိသည် မင်းကြီးကသူ့အား
ဘာလို့နှစ်သက်သွားသည်ကိုလည်းမသိ။

အဟွန့် မင်း မင်းညောင်းနေပြီလား ငါ့ကိုထိုင်စောင့်ရလို့

ကျွန်တော်မျိုးမညောင်းပါဘူးအရှင်

အင်း

အသင့်ပြင်ဆင်ထားသောနှစ်ယောက်စာသေရည်ဝိုင်းလေးတွင်၀င်ထိုင်လိုက်ကာ

ကိုယ်တော့်နားကိုလာပါအုံး

အနီရောင်ပုဝါကိုလွမ်းခြုံထားသောအနှီသူမာ
ညင်သာစွာလှမ်းလာကာမင်းကြီးဘေး၀င်ထိုင်လိုက်သည်

ကိုယ်တော်မင်းမျက်နှာကိုကြည့်ချင်လှပြီ

လွှမ်းထားတဲ့ပုဝါစလေးကိုဖယ်လိုက်တော့ ချောမောလှတဲ့မျက်နှာလေး ဖွေးစွတ်နေတဲ့အသားအရေကနှင်းပွင့်ပမာ

မင်းကအရမ်းလှတာပဲ

မခံယူဝံ့ပါဘူးအရှင်

မျက်နှာနုနုလေးပေါ်အနမ်းတစ်ပွင့်ခြွေလိုက်ကာ
ပုခုံးသားနုနုပေါက်သွားအောင်ကိုက်ရာပေးအမှတ်အသားလုပ်လိုက်ပြီးသည်နှင့်

မင်းကကိုယ်တော့်အပိုင်ဆိုတဲ့အမှတ်အသားပဲ

တကယ်တော့ မင်းကြီးကသာ ကျွန်တော့အပိုင်ဖြစ်လာမှာပါ

ဆုအိုင်ခနမျှငေးကြောင်သွားစဉ် လက်ကြီးကြီးတစ်စုံက သူ့အားဆွဲလဲလိုက်ပြီး ခါးကိုတင်းတင်းဖက်ထားသည်ကိုခံလိုက်ရသည် လျင်မြန်လွန်းတဲ့လှုပ်ရှားမှုကြောင့် သူဘာမျှပင်မတုံ့ပြန်နိုင်

ကမ္ဘာ ခြားလည်းချစ်နေမယ်Where stories live. Discover now