kahvemde kan var (+13)

-1-

Sorgudan bir hafta önce

"tamam yeter bu kadar gidiyoruz. " Annemin kararlı bakışları. Ah bu bakışlardan nefret ediyorum. Eğer yaparım dediyse yapan bakışlar.

"Hayır hayır olmaz!" "Neden kızımın gözlerimin önünde eridiğini seyretmek şaşırtıcı gelebilir ama hoşuma gitmiyo bahar. Kendini bu saçma cinayet romanlarına o kadar kaptırdın ki artık bu hayatın nerdeyse yok. " Haklıydı dışarı çıkmıyordum, insanların o rüyamda gördüğüm katillere benzettigim için konuşmuyorsun ve derslere çalışmıyordum.

"Hayır anne ve bidaha odama girme! " annem gitti ama bunun bir son olmadığını biliyorum çünkü o yapar.

Masama oturup gördüğüm kabusla ilgili hikayemi bitirdim. Son yılda bu kabuslar öyle çoğaldı ki ne yapacağım hakkında hiçbir fikrim yok.

" Tamam genç hanım okulunu değiştiriyoruz. " "ne nasıl ya hayır istemiyorum !" " Bi seçeneyin olduğunu mu sanıyorsun ? " "Tamam ne istiyorsan yap ama beni rahat bırak "

Evet ne güzel bı de bu okul çıktı "ne zaman başliyorum " bağırdım gidicek kadar enerjim yok malesef." hemen yarın. " Artık gerçekten yorgunum fiziksel değil belki ama ruhsal. Ruhum yıprandı ve bunu görmek acı verici.

Eskiden açılardan kurtulmanın en iyi yoluna uyumak derdim. Şimdiyse eğer bir korkak olmasaydım sonsuz uykuyu denerdim. Hayatım pisikopatlarin öldürdüğü insanlar yüzünden mahfoluyo. ben Bahar Akay hayatımın mahvolmasina izin vermiyecegim!

Işık annemin sesleri evet güne başlıyoruz. Bakalım bizi hangi piskopatlar bekliyor. Hayatimda o kadar katil gördüm ki her güz her gün üst üste kabus gördüğümü hatırlamıyorum. Ama kime ne hiç kimse ilgilenmez niye ilgilensin ki benim yazdıklarım sadece piskopatlara özgü bir kitap. Ve kimsenin okumaması gereken bir kitap.

Evet okula bu düşüncelerle gelmiş bulunmaktayız. Bu kalabalık da ne. Okulun önünde daire şeklinde kalabalık var. Bakalım neymiş bu.

Yerde yatan bir ceset ahh yine mi rüya elimi cimcikledim ve acıdı ama uyanmiyorum. Neden uyanmiyorum? Ho ho hayir bi gerçek olamaz. Buraya tahminimce okul müdürü olan adam geldi ve bu ortamdan ayrilmamizi söyledi. Müthiş okulun ilk gününden cinayet görüyorum ama beni şaşırtan şey cinayet diyil bı çocuk gözlerini benden ayirmiyordu. Büyük ihtimalle katildi. Neyse yarın anlarız.

Ben düşüncelerle boğuşurken o çocuk yanıma geldi. " Soğuk kanlisin hoşuma gitti " "eğer yarın öldürülmek istemiyorsan benden uzak dur. "Dedi bak ya yar belanın ta kandisim modundayim resmen hahahah" Sen nasıl bı insansın bilmiyorum ama ben tehlikeliyim küçük kız. Ve ben ölümle her gün baş başayım " "sevindim tehlikeli çocuk ben ölümün ta kendisiyim. "

Ölüm ve yaşam arasındaki ince çizgiyi geçen iki genç ne kadar yaşayabilir?