✦ 045

688 45 6
                                    

7:10 am

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

7:10 am

Haruto
seoyoung!

Seoyoung
yes?

Haruto
saan ka na?

Seoyoung
nasa dorm pa, why?

Haruto
papunta pa
lang ako diyan eh

Haruto
sabay na tayo pagpasok

Seoyoung
sure!

Seoyoung
hintayin na lang kita sa entrance

Haruto
okay :)

Binilisan ko ang pagbibihis dahil sa
mga messages ni Haruto, ayokong
maghintay siya sakin ng matagal.
Nakakahiya naman kasi sa kanya
hshshs.

Ng matapos ako ay patakbo akong
pumunta sa entrance. Napangiti ako
dahil sa ginagawa ko, hindi ko inaaka-
lang magugustuhan niya din ako pabalik.
Akala ko talaga wala na akong pag-asa
sa kanya haha.

Pero agad na nawala ang mga ngiti
ko ng makaabot ako ng entrance.
Ang aga-aga, bakit nandito 'yan?

"Sir, gusto ko lang naman talagang
bisitahin yung anak ko. Diba dito
siya nag-dodorm? Baka naman
pwede mo akong ipasok, kahit
ngayon lang."

"Kailangang-kailangan ko lang
siya makita."

"Anong.. ginagawa mo dito?"

"Seoyoung, anak!"

"I've missed you!"

But I don't.

"Anong kailangan niyo?"

"I just want to wish you a happy
birthday, anak. Please, umuwi ka
na satin."

"'Yan nanaman Ma? Kailan mo ba
magegets na hinding-hindi na ako
babalik sa bahay na 'yon kasama
ang lalaki mo?"

"He's your dad, Seoyoung. Matuto
ka namang rumespeto.."

"He's my step dad Ma, at ayoko
na makasama pa ang bulag na
'yon!"

"Actually, parehas lang kayong
bulag. Bulag-bulagan sa lahat."

"I just want a complete family with
you and your brother, Seoyoung-ah..
Is that too much to ask?"

"And you actually call us family?
I can't believe you. Hindi ka pa din
nagbabago!"

"We aren't a family Mama! And we
will never be! You should have said
that to your dead son."

"Seoyoung naman.. Please!"

"Nothing will change my mind."

"I will never go back to hell."

"Seoyoung―"

"Seoyoung?"

"H-Haruto.."

"Haru.. Bakit ka nandito?"

"T-Tita.."

"Don't call me tita. Hindi kita
kaano-ano."

She then glared at me. Looking at
me from head to toe. That judging
look, again.

"If this is your way of rebelling,
then I'm so disappointed of you."

"Kailan pa ba kayo naging proud
sakin?"

And with what I said, nagbago ulit
ang awra ng mukha niya. It turned
to a sad one.

Totoo naman ang sinabi ko.

All they thought was my step
brother, siya lang ang inintindi nila.

That's why we ended here.

Entangled with each other's
ignorance.

left side: haruto | seoyoung's momright side: seoyoung

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

left side: haruto | seoyoung's mom
right side: seoyoung

MAD HATTER 'ʰᵃʳᵘᵗᵒTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon