İnsanlar gördüm yürekleri ölüydü
Yüreklerinde kuşlar,
Çiçekler gömülüydü
Yüzlerinde duruyordu en soğuk buzlar
Kalplerinde tanrının işlediği nakışlar
Sökülüydü
İnsanlar gördüm yürekleri ölüydü
İnsanlar gördüm, kardandı, buzdandı,
Seslerinde uzaklardan, çok uzaklardan
Sanki yabancılar vardı
Onlardan yardım dilendiğim zaman
Sarkan ağızlarıyla
Benimle alay ediyorlardı
İnsanlar çirkindi, kardandı, buzdandı
