Σε θέλω εδώ, μαζί μου.

Η αρχή του πάρτυ (Μάλκομ)

"Άρα κλείσαμε. Σάββατο, αύριο θα το πούμε σε όλους"

................................................................................................................................................................

Έτσι, την επόμενη μέρα, όλοι έμαθαν για το πάρτυ στο σπίτι του Μάλκομ, Σάββατο βράδυ. Όλοι φαινόντουσαν κατα ενθουσιασμένοι, και σε όσους το είπαμε δέχτηκαν αμέσως.

Τον περισσότερο χρόνο της ημέρας τον περάσαμε στο γραφείο του διευθυντή, ο οποίος μας ενημέρωνε για την δράση της επιτροπής.

................................................................................................................................................................

GUESS WHAT?!

Σάββατο πρωί, έχω βρει ακριβώς τι θα βάλω και παω να ετοιμαστώ. Ξεκινάμε την ρουτίνα μας λοιπόν με ένα πολύ γρήγορο μπάνιο, και αμέσως μετά ψάχνω το συνολάκι που θέλω να φορέσω. Ένα ροζ λαμπερό στενό φόρεμα, με μαύρα τακούνια, μπότα μέχρι το γόνατο. Από μαλλιά, πήρα δύο τούφες και τις έπιασα χαλαρά πίσω με ένα τσιμπιδάκι. Φόρεσα σκουλαρίκια, κολιέ, ψέκασα λίγο άρωμα και έψαξα το τζιν τζάκετ μου. Μόλις το βρήκα το πέταξα πάνω στους ώμους μου και κατέβηκα κάτω.

"Άντε κούκλα μου εσένα περιμέναμε" μου είπε ο Σπύρος και γέλασε και μπήκα κατευθείαν μέσα στο αμάξι. Μόλις φτάσαμε το σπίτι του Μάλκομ ήταν σχεδόν έτοιμο να εκραγεί, η μουσικη ήταν πολύ δυνατή και τα παιδιά πάρα πολλά. Άντε να τον βρούμε τώρα τον Μάλκομ. Πριν τον βρούμε όμως, θα κάνουμε μια μικρή επίσκεψη στο μπαρ.

"ΕΕΕΙΙΙΙ ΗΡΘΑΤΕΕΕ" Ακούσαμε κάποιον να φωνάζει, και εμένα προσωπικά παραλίγο να μου φύγει το ποτήρι απο τα χέρια

"Μάλκομ!! Όλα καλά;" Τον ρώτησα

"Πάάάρα πολύ καλά, πόσο χαίρομαι που ήρθατε δεν ξέρετε. Τι είναι αυτό;" είπε χασκογελόντας αρπάζοντας το ποτήρι που θα έδινα στον Σπύρο "ΑΣΠΡΟ ΠΑΤΟ" φώναξε και μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου το ήπιε

"Μάλκομ είσαι σίγουρα καλά;" τον ρώτησε η Έιμι

"Ναι, γιατί να μην είμαι; Πάω να χορέψω" μας φώναξε και αμέσως μας προσπέρασε, λίγα δευτερόλεπτα μετά τον χάσαμε

"Κατάλαβα... πολύ καλά είναι" είπε η Έιμι

"Και αυτή είναι μόνο η αρχή..." πρόσθεσα.

Λίγη ώρα μετά, ο Μάλκομ καθόταν στις σκάλες, με ένα ποτήρι καφέ στο χέρι, που του είχε φτιάξει ο Λουκ, μπας και συνέλθει. Εν το μεταξύ, η μουσική συνέχιζε να παίζει δυνατά, και το σπίτι του Μάλκομ ήταν πλέον γεμάτο. Όσο ο Λουκ παρίστανε την νταντά του Μάλκομ, εμείς ήμασταν πλέον υπεύθυνοι για το πάρτυ. Δεν σταματήσαμε να διασκεδάζουμε παρ' όλα αυτά. Οπότε, λίγα ποτήρακια αργότερα, όλα έμοιαζαν πιο εύκολα από πριν. Ήταν ένα πετυχημένο πάρτυ: μουσική στην διαπασών, παιδιά που χορεύουν σε όλους τους χώρους του σπιτιού, άλλοι έπαιζαν beer pong, θάρρος ή αλήθεια, never have i ever, και άλλα τέτοια παιχνίδια. Δεν άργησαν φυσικά να μας τιμήσουν με την παρουσία τους ο Νικ με την Σίσι. Ήταν εμφανές ότι η Σίσι ήταν εκείνη που ήθελε περισσότερο να έρθει στο πάρτυ, αφού ο Νικ απο την ώρα που μπήκε μέσα στο σπίτι είχε κάτι μούτρα μέχρι εκεί κάτω, και τα χέρια του στις τσέπες της ζακέτας του.

"Γειά σου Βίβιαν. Συμπαθητικό το πάρτακι σας" είπε η Σίσι χαμογελόντας. Τι προσπαθεί να κάνει;

"Αν ξέραμε ότι θα ερχόσουν θα κρεμούσαμε και πινιάτες γεμάτες γκλίτερ" της απάντησα με το ίδιο ύφος "Γειά σου Νικ" του είπα χωρίς καν να τον κοιτάξω

"Γλυκιε μου, πήγαινε βάλε μου ένα ποτηράκι παντς" του είπε και του χτύπησε τον ώμο. Μα τι κάνει τέλος πάντων; Γιατί δίνει εντολές στο αγόρι της ξερωγώ; Κι εκείνος, χωρίς να αντιδράσει καν πήγε, περίεργα πράγματα "Αν με χρειαστεί κανείς θα κάθομαι στον καναπέ" μου είπε και έφυγε. Οκ, μπερδεύτηκα, πάω να βρω την Έιμι ή τον Νόελ, έστω τον Κώστα, κάποιον.

"ΚΩΣΤΑ! ΈΙΜΙ!" φώναξα "Συγγνώμη που σας χαλάω την τρυφερή στιγμούλα σας, αλλά μαντέψτε ποιοί ήρθαν"

"Δεν χρειάζεται να συνεχίσεις, είναι πίσω σου" μου είπε ο Κώστας και μόλις γύρισα είδα την Σίσι να χορέυει στην μέση του σαλονιού με ένα παιδί που η αλήθεια είναι οτι δεν έχω ξαναδεί, τον λένε Τζακ από οτι μου είπαν. Ο Νικ καθόταν ήρεμος στον καναπέ με ένα ποτήρι μπύρα στο χέρι και κοιτούσε το πάτωμα, λες και αν τον άφηνες 5 λεπτά ακόμα θα τον έπαιρνε ο ύπνος, παρότι καθόταν ακριβώς δίπλα στο ηχείο. 

"Τι γίνεται, γιατί έχουμε μάζωξη;" είπε ο Νόελ ενώ ταυτόχρονα μου έδωσε ένα γεμάτο ποτήρι βόκτα λεμόνι "Πάρε, σόρρυ που δεν ήμουν μαζί σου νωρίτερα, ήμουν με τον Λουκ και τον Μάλκομ"

"Δεν πειράζει" του απάντησα αμέσως " Είναι καλύτερα ο Μάλκομ;" 

"Ναι, σε λίγο θα έρθει να κάτσει μαζί μας. Τι έγινε θα μου πείτε;" μας ρώτησε και του κάναμε και οι τρεις νόημα να κοιτάξει προς το σαλόνι

"Α καλά" είπε γελόντας, και ήπιε μια γουλιά απο το ποτήρι του. Λίγο αργότερα εμφανίστηκε ο Μάλκομ με τον Λουκ

"Επ, όλα καλά πάρτυ άνιμαλ;" είπε η Έιμι μόλις τον είδε

"Ναι γέλα γέλα" είπε και κοίταξε γύρω του "Τι κάνει η Σίσι εδώ; και γιατί χορεύει με τον Τζακ; και που είναι ο Νικ;" απόρησε και του έδειξα τον Νικ. Το σκέφτηκε για λίγο και αμέσως μετά μας κοίταξε με ορθάνοιχτο το στόμα του, λες και ήρθε μια λάμπα πάνω από το κεφάλι του "ΙΔΕΑΡΑ" φώναξε "ΤΙ ΛΕΙΠΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΡΤΥ;" ρωτησε

"Τίποτα, όλα τα έχουμε" του είπε ο Λουκ

"Όχι βρε μαλάκα για να ρωτάω κάτι θα λείπει" του είπε και τον σκούντηξε "Θάρρος ή αλήθεια. Μαζί με την ντράμα κουίν" μας είπε και μας έδειξε την Σίσι. Δεν πολύ θέλαμε η αλήθεια είναι, αλλά αφού μας έπριξε, κάναμε χώρο στον καναπέ, και καθήσαμε. Χαμηλώσαμε λίγο την μουσική, ίσα ίσα να ακουγόμαστε. Τρεις καναπέδες, ένα τραπέζι στην μέση. Και κάθομαι ανάμεσα στον Μπράις και τον Νόελ, απέναντι μου, φυσικά και είναι η Σίσι με τον Νικ. Γύρω μας καθόντουσαν οι υπόλοιποι, και κάποια άκυρα παιδιά που δεν ήθελαν καν να παίξουν......

................................................................................................................................................................