Ne bir akışın içinde kalabilmiş ne de dışında
Şimdi uzanır dikenler üstünde sahipsiz
Hani sevdanın kolları buluşmuştu ayaklarında
Hani buluşmaların tadı yoktu sensiz
Hançerleyen dalgalar kaçışır sessiz
Şimdi kavuşamamış iken muradına
bırakmış kendini göğün kucağına
solgun insanların yüzüne bakmayı da unutmuş
Küsmüş mü acep yoksa yorgun mu bilinmez
Kor bir parça varmış hala
yüreğine oturmuş acıdan artakalan
Sanırsın hiçbir şeyden habersiz
