Record! :taekook

12: Teşekkür ederim.

∆
Cinsellik içerir.
∆

__

"3,2,1! Gülümse!"

Patlayan flaş gözümü bir an rahatsız etse de bunu belli etmeyip Jungkookun istediği gibi kocaman gülümsemeye devam etmiştim. Polaroid makineden çıkarttığı resmi yanıma gelerek bana hevesle gösterdiğinde hafifçe yutkunmadan edememiştim çünkü fazla çöktüğümü tekrar fark etmiştim şu an. Yine de sesimi çıkartmamıştım çünkü Jungkook ameliyattan önceki son halimi çekip, iyileştikten sonra da aynı pozu verdireceğini ve 'before-after' yapmak istediğini söylemişti.

"Çok tatlı çıktın" demişti birden yanağıma bir öpücük bırakıp beni kendisine çekerken. "Isırasım geldi"

Kıkırdayarak beni iyice sarmaladığında sessiz kalmış ve ona sokularak gözlerimi kapatmıştım. İç geçirdiğini fark ettiğimde ona daha fazla sıkıntı vermemek adına hafifçe geri çekilip gözlerine bakmış ve gülümsemiştim.

"Teşekkür ederim" demiştim sessizce. Ardından dudaklarımı burnunun ucundaki bene ve hemen sonra da dudağının altındaki bene uzunca bastırıp tekrar boynuna sarılmıştım. Daha yeni sarılmıştım ki telefonu çalmaya başladığında benden ayrılmak zorunda kalmıştı. Masanın üstünde duran telefonunu kavrayıp ekrana birkaç saniye baktıktan sonra açıp hoparlöre almış, o sırada da yanıma doğru gelmişti.

"Efendim Sujin?"

"İyi günler Bay Jeon, umarım rahatsız etmiyorumdur?"

Onunla resmi konuşuyordu tüm çalışanlar, çünkü, sadece kıskançtım işte. Olası bir yakınlaşma çabasını daha kolay reddedebilmesi için böyle olmasını istemiştim ve o da reddetmemişti.

"Hayır hayır, sorun yok, devam et lütfen. Bir sorun mu var?"

"Hayır, bir sorun yok. Sadece ameliyat tarihi kesinleştiği gün bize haber verdiğinizde her şeyin zamanında yetişmesi için ciddi çaba harcadık ve sanırım birkaç saat içinde de sonlanmış olacak. Biraz önce son sahnenin düzenlemesi bitti ve bir sıkıntı var mı diye film izleniyor. Ben de size haber vermek istedim ve işimiz tamamen bittiğinde yapmamızı istediğiniz bir şey var mı diye sormak istedim?"

"Bu çok güzel bir haber" demişti Jungkook gülümseyerek bana bakarken. Heyecanlanmıştım ama gerginliğim mutlu olmamı engelliyordu. Yine de gülümsemiştim. "Ben Taehyungla konuşup sana mesaj atarım ama zaten filmin yayınlanma tarihi belli olduğu için ekstra bir isteği olduğunu zannetmiyorum. Ve tabi bittikten sonra Taehyunga yollamayı unutmayın"

"Peki efendim, tekrar iyi günler dilerim."

"İyi günler, kolay gelsin"

Telefonu kapatarak bakışlarını bana çevirdiğinde gülüşümü büyüterek kollarımı açmıştım sarılmak için. Ama o duraksamış ve ellerimi tutarak gözlerimin içine bakarken iç geçirmişti.

"Neyin var?" Demişti sessizce. "Bebeğim, şu an mutluluktan ağlaman gerekirdi ama sen gerginlikten ağlayacak gibisin. Korkuyor musun? Bunu aştığımızı düşmüştüm?"

"Elimde değil" diye mırıldanarak yutkunduğumda üzgün ve çaresiz bakışları bana kendimi kötü hissettirmişti. "Özür dilerim. Çabalıyorsun beni güldürebilmek için biliyorum, farkındayım ama elimde değil"

"Haklısın" diyerek bir elini yanağıma yerleştirdiğinde başımı eğerek iyice yaslamıştım yanağımı avcuna. "Sorun yok. Sadece iyi hissetmeni istiyorum ama elbette korkup gerilmekte haklısın. Sonuçta beni bile zor ikna etti doktor" demiş ve dudaklarını alnıma bastırıp beni kendisine çekmişti. "Ama bil ki, defalarca söyledim biliyorum, her şey çok güzel olacak. Yarın sabah ameliyata gireceksin ve çıkıp güzelce dinlendikten sonra uyandığın ilk anda elini tutuyor olacağım. Ve sana söyleyeceğim ilk şey, her şeyin bittiği olacak. Tüm acıların sona erdiğini, bu hastalığı birlikte aştığımızı falan söyleyeceğim. Henüz ilk duyduğun cümlenin ne olacağına karar vermedim fakat hayatında duyduğun en güzel hissettiren cümle olacağına emin olabilirsin"