COUNTRYHUMANS OKULU =TAMAMLANDI=

/6/-YALAN ORTAYA ÇIKIYOR-/6/

DEVAM...

Güney Kore az kalsın bayılacaktı.Ve Rusya çooook kötü birşey yapıp sahte sevgilimin kim olduğunu söylemişti.Bu Rusya'ya yalan söyleme meselesini Güney'e söylememiştim ve bilmiyordu.Ve şimdi benim bu olayın yayılmaması ve büyümemesi için, doğruları söylemem gerekiyordu.Off, bu gerçektende çok zordu...

Güney Kore: N-NE !? EN YAKIN ARKADAŞIN VE SEN Mİ AMERİKA ?!?! OHAAA

Ben: H-hayır ! Bak düşündüğün gibi değil Güney-*sözü kesilir*

Güney Kore: İNANAMIYORUM OHAAA, EFSANEEE !!! İKİ KANKAM BERABER SEVGİLİLERRR

Güney Kore gerçektende deliriyordu ve onu sakinleştirmem gerekiyordu.O sırada Kuzey Kore'de afallamıştı.

Kuzey Kore: Sen ve Japonya ??? Bu gerçektende çooook ama çoook hemde çoook....MÜKEMMEL

Ben: HAYIR, DEĞİL !

Güney Kore: Neden olmasın ki ? Sevgilin hakkında böyle mi düşünüyorsun Ame ?

Ben: HAYIR GÜNEY, JAPONYA BENİM SEVGİLİM DEĞİL Kİ !

Aoovvv....Baklayı ağzımdan kaçırdım herhalde...Herkes bana bakıyordu ve etrafta uzun bir sessizlik olmuştu.Rusya bana şaşkın gözlerle bakıyordu.Güney ve Kuzey Kore'de öyle.

Rusya: N-ne ?..Nasıl yani Ame yoksa sen-

Ben: Biliyorum, biliyorum..Özür dilerim Rusya,sana yalan söyledim...

Rusya gerçektende şaşırmıştı.Sanırım bunu benden hiç ama hiç beklemiyordu.

Rusya sessizdi, hiçbirşey söylemedi bile.Bense ne yapacağımı bilemedim ve açıklama yapmaya çalıştım:

-Sabahleyin yemekhanedeyken Kuzey Kore gelip Güney'e birşey söylemişti ve ben ne olduğunu merak ettim, sonuçta o benim en yakın arkadaşlarımdan birisiydi.Ardından onları izlemeye başladım ne olucağını merak ettim.Ama ardından sen geldin ve bana ne yaptığımı sordun, sana gerçeği söyleyemezdim çünkü benim hakkımda kötü düşüncelere kapılırdın, insanları izlemek hoş birşey değildir...Böyle birşey olsun da istemezdim,çünkü seni seviyorum Rusya...Özür dilerim...

Herkes dona kalmış bir şekilde söylediklerimi dinledi.Tabii bunları söyledikten sonra benim gözlerim doldu ve kolumla gözlerimi kapatarak koşarak ordan uzaklaştım, bir yandan da ağlıyordum.

Giderken tek duyduğum şey Rusya'nın bana "Amerika !" diye bağırması olmuştu.Ve diğerlerinin biraz arkamdan koşması...Ama çok geçti koşarak eve varmıştım bile.

Eve geldiğimde Ukrayna bizim evdeydi, Kanada beraber birşeyler seyrediyorlardı.Annemler ise evde değildi, zaten olsalardı kardeşim ve Ukrayna'nın oturup beraber film izlemesine müsade etmezlerdi herhalde.

Neyse eve geldim.Anahtarla kapının kilidini açtım ve hala daha ağlıyordum.Koşarak üst kata çıktım.Tabii Kanada ve Ukrayna beni farketmişlerdi.Bu yüzden yanıma gelmeye yeltendiler.Ama çok üzgündüm ve kimseyi görmek istemiyordum.O sırada tek umurumda olan şey odama çıkıp biraz dünlenmek ve herşeyi nasıl geri eski haline döndürebileceğimdi.

Kanada alt kattan bana bağırıyordu:

-Ame ! Noldu ?...

Tabii daha sonra ikiside odama geldiler.Ama odamın kapısını kilitlemiştim.

Ukrayna: Hadi ama Ame, Rusya ile bir problem yaşadıysanız bunu çözebiliriz.

Kanada: Evet kardeşim, sana yardım edicez.Aç şu kapıyı, lütfen.

Pekala onlara kapayı açmalıydım, ve öyle de yaptım.Biz yandan gözümdeki yaşları siliyor bir yandan da kapının kilidini açmaya çalışıyordum.Kapıyı açtığımda Kanada ve Ukrayna'nın karşısında ağlamaktan gözleri şişmiş bir Amerika duruyordu.

Ukrayna: Yaaa, Ame sana kıyamammm *Amerika'ya sarılır*

Kanada: Kardeşim, gel burayaa *O da Amerika'ya sarılır.*

Gerçektende bu kucaklaşma anı çok tatlıydı, ikisini de çok seviyordum.Herneyse, daha sonra oturup biraz konuştuk.Onlara neler olduğunu teker teker anlatmalıydım, ve öyle de yaptım.

Kanada: Pekala bize neler olduğunu anlatacak mısın ?

Ben: Tabii kide..Herşey şöyle başladı-

Onlara herşeyi anlattım.

Ukrayna: Dostum bu o kadar da kötü değil, her türlü halledersin.Ama ondan önce Japonya'yı çağırmalısın.Ve ona neler olduğunu anlatmalı-*sözü kesilir* Bir saniye birisi arıyor *telefonunu cebinden çıkartır ve arayan kişinin kim olduğuna bakar* Aoovv...

Kanada: Noldu ?

Ukrayna: Arayan kişi, R-Rusya...

DEVAM EDECEK....

504 Kelime