/13/-KANADA VE RUSYA HERŞEYİ ÖĞRENİYOR-/13/

713 40 49
                                    

Amerika'nın Gözünden

Okulun bitmesine 1 ders kalmıştı.Son derste bittikten sonra teneffüsün çalmasıyla beraber Kanada ile dışarıya çıktık ve eve doğru gidecektik.Ama ilginç birşey oldu.

Tayvan: *Amerika'nın yanından geçerken ona göz kırpar ve omzuna yumruk atar* Hayırlı olsun karşiimm

Ben: N-ne ?

Çin de aynı şeyi yapar:

-Hayırlı olsun

Ben: Noluyor böyle ?

Ardından yanıma Rusya geldi ve sert bakışlarla bana baktı ve:

-Kardeşim ve sen, ha !?

Kanada bir yandan su içiyordu ve Rusya'nın dediklerini duyunca birden ağzındaki su resmen dışarıya fırladı:

-NE !?

Rusya: Amerika ve Ukrayna sevgiliymiş !

Ben donup kalmıştım, Kanada'da öyle.

Kanada: *güler* Amerika Rusya ne saçmalıyor böyle ?

Arkamızdan koşarak Ukrayna geldi ve Kanada ile beni bir köşeye çekti, tedirgin ve endişe içindeydi.Anlaşılan Kanada'ya olanları anlatacaktı..

Ukrayna: Kanada çok üzgünüm tamam mı ? Sana anlatmalıydım...

Kanada: Neyi ? 

Ukrayna Kanada'ya herşeyi anlattı.Pek de uzun sürmedi aslında ://

Kanada: Ne yani şimdi sevgili gibi mi davranmalısınız ?

Ukrayna ve ben kafalarımızı "evet" dermişcesine salladık.

Kanada: P-peki o zaman...Ama artık Rusya yalanı duydu ve gerçek zannediyor.Bir daha bize gelemezsen ?

Ukrayna: Emin ol gelebilirim Kanada, görüşürüz...

Ukrayna Rusya'nın yanına gitti.

O sırada Ukrayna'nın Gözünden

Rusya: Bu da ne böyle Ukrayna, Kanada'yı bıraktın ve hemen Amerika'ya mı gittin yani ! Bu bir rezalet !

Ben: Bu seni hiç ama hiç ilgilendirmiyor Rusya.

Rusya: Hayır ilgilendiriyor ! Çünkü bir yanda kardeşim ve bir yanda da sevdi- şey yani bir arkadaşım-*sözü kesilir*

Ben: NEEEEEEEEE, SEN AMERİKA'YI MI SEVİYORSUN YOKSA

Rusya bunu inkar etti.Ve defalarca beni susturmaya çalıştı, yol boyunca.Ve şu Philip şerefsizi hakkında da ne yapacağımı biliyordum ve bunu abime anlatamazdım.O yüzden aslında Rusya'nın Amerika'yı sevdiğini sırf beni başka bir konu hakkında konuşmak zorunda bırakmasın diye kaynatmak için söylüyordum.Herneyse daha sonra eve geldik.Yanımızda Belarus ve Kazakistan'da vardı.Hepimiz eve girdik.Babam bize salondan seslendi:

-Çocuklar, buraya gelin !

Hemen babmın yanına gittik.

Rusya: Evet baba bir sorun mu var ?

USSR: Aslında yok evlat ama...Sanırım yaşlanmaya başladım...

Kazakistan'ın gözleri dolmuştu:

-Öyle söyleme babaaağğğğ

USSR: Daha bişi demedim aq

Kazakistan: Ha tamam o zmn.

USSR: Diyeceğim şey...-*sözü kesilir*

Kazakistan: SENİ ANLIYORUM BABA, BENDE ÖLMEKTEN KORKUYORUM

USSR: Ya bi dur aq cocu, diyeceğim şey ölümle veya benimle alakalı değil

Kazakistan: BİZİ MUTLU ETMEYE ÇALIŞMANIN BİR MANASI YOK BABAAĞĞĞ

USSR: Yeter bu kadar.Naziii, bi gelsene 

Kazakistan: Tmm tmm bıraktım

Babam konuşmasına devam etti.

USSR: Yani eğer ölürsem her birinize birşey vermek istiyorum...

Rusya: Nedir babacığım ?

USSR: Bunu ben öldüğüm zaman anlayacaksınız çocuklar...

DEVAM EDECEK....

384 Kelime


COUNTRYHUMANS OKULU =TAMAMLANDI=Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin