Μy protector.

Κεφάλαιο 34

Ίρις pov

Το φως του ήλιου που χτύπησε τα μάτια μου με έκανε να ξυπνήσω.

Αφού τα ανοιγοκλεισα λίγες φορές κοίταξα γύρω μου .

Τότε θυμήθηκα ότι έγινε εχθές. Ο Στέφανος δεν ήταν εδώ μάλλον θα έχει πάει στο γυμναστήριο.

Εχθές δεν μίλησαμε καθόλου κατάλαβε λογικά ότι έχω πιεί και δεν το συνέχισε απλά πήγε να κάνει ένα ντουζ και μέχρι να βγει λογικά με πείρε ο ύπνος.

Σηκώθηκα λοιπόν και παρατήρησα πως αντί για το φόρεμα μου φορούσα μια μπλουζα του Στέφανου.

Μάλλον θα με άλλαξε σκέφτηκα και την έβγαλα για να ξαναφορεσω το φόρεμα μου.

Αφού ντύθηκα δίπλωσα την μπλούζα και την άφησα πάνω στην μαύρη δερμάτινη πολυθρόνα που βρισκόταν απέναντι από το κρεβάτι. Ύστερα εστρωσα το πάπλωμα.

Κατέβηκα τα σκαλιά και φόρεσα τις γόβες μου.

Σ:"Καλημέρα " ακούστηκε η φωνή του και εγώ κυριολεκτικά τα έκανα πάνω μου .

Εγω:"Με τρόμαξες" είπα πιάνοντας το σημείο που βρίσκεται η καρδιά μου.

Σ:"Θέλω να μιλήσουμε " λέει με σοβαρό ύφος.

Εγω νευω και κάθομαι στον καναπέ μετά από λίγο το ίδιο κάνει και αυτός.

Σ:"Θες να μου πεις τι στο διάολο έκανες εχθές με τον Πέτρο;" ρωτάει ήρεμος. " και μην ...." Δεν τον άφησα να ολοκληρώσει.

Εγω:"Έπιασα δουλειά στην εταιρεία του " απάντησα φυσιολογικά.

Σ:"Αυτός στην αρχή με κοιτάζει ξαφνιασμένος και ύστερα τα χαρακτηριστικά του φάνηκαν να σκληραίνουν.

Σ:"Μάλιστα " ήταν το μόνο που είπε πριν σηκωθεί από τον καναπέ.

Σ:"Θα σε πάω σπίτι" δήλωσε και πήρε τα κλειδιά της μηχανής από το τραπεζάκι μπροστά από τον καναπέ.

Εγω:"Δεν χρειάζεται " είπα αποφασιστικά και κατευθύνθηκα προς την έξοδο άνοιξα την πόρτα και τότε ήταν που αντίκρισα ένα άτομο που θα ευχόμουν να μην ξαναδώ για το υπόλοιπο της ζωής μου . Ένα ξαφνικό φτέρνισμα βγήκε από μέσα μου την ώρα που την είδα ήταν κάτι σαν αλλεργία .

Μ:"Στέφανε τι κάνει αυτή εδώ;" στριγκλησε.

Εγω:"Σάικο κάνε παραπέρα αυτή φεύγει " της απαντάω και πριν φύγω γυρνάω και κοιτάω τον Στέφανο.

Το ύφος μου έδειχνε απογοήτευση και ταυτόχρονα στεναχώρια για εκείνον. Έμπλεξε με ηλίθια ο καημένος.