Gölge

Tanıtım

Gökyüzünden yağan yağmur insanları kirlerinden arındırmak ister gibi yağıyordu. Ve insanlar arınmak istemediklerini belirtircesine yağmurdan kaçıyorlardı. Dikkatle günahlarından arınmak istemeyen insanları izlerken buna değmeyeceklerini düşünüp gözlerimi üstlerinden çektim.

Yavaşça şapkamı indirdim ve gözlerimi kapatarak kafamı kaldırdım. Yağmur taneleri her yüzüme değdiğinde yeni doğmuş gibi hissediyordum. Ceplerime koyduğum ellerimi çıkardım ve yana doğru kaldırarak etrafımda dönmeye başladım. Ve delirmiş gibi kahkaha atmaya başladım.

Koşuşturan insanların bakışlarını , düşündüklerini önemsemeden. Yaşadığım hayatı , yaptıklarımı , bana yapılanları bir süreliğine unutup yağmura teslim ettim kendimi. Affedilmeyecek şeyler yapmıştım bunlara rağmen içimde ki çocuğu öldürmedim. Ama içimde ki çocuk beni öldürmeye çalışıyordu ve ben izin veriyordum.

Bir an da aklıma gelen düşüncelerle yere çöktüm ve kafamı ellerimin arasına aldım. Çocukluğumdan beri kafamın içinde ki sesleri susturamadım. Ve bir zaman sonra onlara göre hareket etmeye başladım. Ben işte o zaman değiştim. Ben o zaman katil oldum. Ben o zaman ağlamayı bıraktım. Ben... o zaman güçlü olmayı bıraktım.

Bugün içimde ki çocuğun beni öldürmesine izin verdiğim gündü. Bugün benim hayatımın bittiği onun ise gittiği gündü. Bugün kardeşimin öldüğü gündü. 

Yağmurun bile silemediği ellerimde ki kan izlerine baktım. Kanlı ellerime aldırmadan telefonu aldım ve hızla hayatımı karartan insana mesaj attım.

Saye: Mutlu olmanın vakti geldi. Sözümü tutuyorum...

Arabaya doğru ilerledim ve hızla arabaya bindim. Arabayı çalıştırdım ve son gaz sürmeye başladım. İstediğim yere geldiğimde. Torpido gözünden silahı çıkardım ve arabadan indim.

Uçurumun kenarındaydım kardeşimin yanına gitmek için gelmiştim buraya. İçimde ki çocuğa verdiğim sözü tutmak için.Uçurumun en uç köşesine geçtim ve elimde olmadan bunca yıl sonra gözlerinden akan yaşlara aldırmadan silahı başıma dayadım.

Ve yavaşça yere çöktüm. Önce yavaşça silahı yere koydum ve bağırmaya başladım içimdekileri kusmam lazımdı ilk ve son defa. 

"Neden!" Ağlamam gittikçe şiddetleniyordu. İçimdekileri kusamadığı mı anladığımda son kez bağırdım.

"Özür dilerim! Hepsi benim suçum!" dedim ve silahı tekrar elime alarak tetiğini çektim ve başıma dayadım. 

Artık her şey bitiyordu...