SUNSET

chapter III

Maaga na naman binulabog ni Karen ang tulog ko kaya napasimangot na talaga ako. Agad akong tumungo sa banyo at naligo. 10 minutes later tapos na ako maligo kaya nagbihis na ako at pumunta sa kusina yun kasi ang daily routine namin ni Karen siya ung taga luto at ako ang taga hugas ng Plato pagkatapos kumain. Tinungo ko ang ref. Saka kumuha ng fresh milk.

"Amm kar wala na pala tayong stock dito, kailan tayo mamimili?" Wika ko sa kanya.
"Baka sa weekend na kasya pa naman yan this week" sagot niya.

Hindi na ako sumagot at kumuha nalang ng baso at nilagyan yun ng gatas. Sa totoo lang Hindi naman talaga ako finoforce nila Karen na mag trabaho since may ipon naman ako at ung ATM ko Hindi naman zero. Alam kasi ni Karen Kong sino talaga ako kaya ayaw niya na mahirapan ako, alam din ng parents niya Saka ang main reason talaga nila is kaibigan Daw ako ng parents niya kaya ayaw nila na magtrabaho na lang ako Peru since gusto ko talaga magtrabaho wala silang magawa.

"Kash? Tumawag ka man lang ba sa mom mo?" Tanong niya
"Hmmm? Para ano? Eh kahit hindi ko sabihin alam nila ang nangyayari sa buhay ko" wika ko
"Kash ako ung nahihirapan sayo, hanggang kailan mo kayang mag panggap na okay ka? Na ganyan ka? Hindi ka ba napapagod?" Tanong ulit niya.
"Hmm,  Sanay na naman na ako kar, saka masaya ako kar"
"Masaya ka nga ba kash?" Balik tanong niya.

Dun na ako natahimik, masaya nga ba ako? Then it hit me. I am not, I remember her again, I miss her, tila nawalan ako ng gana ngayong araw , how I wish nandito siya? Edi sana masaya, but I know everything happen for a reason haysss. Naputol ang pag mumuni-muni ko ng magsalita si Karen

"Let's go on seashore later, manuod tayo ng sunset"
Karen know me well. Alam na alam niya Kong ano ang kailangan ko.

"You sure? " tanong ko
"Yes, I am"
Agad akong sumigla sa wakas makikita ko siya ulit
"Bilisan mo late na tayo"

Dali-dali akong kumain at naghugas ng Plato at patakbo kaming lumabas late na nga talaga kami.

"Good morning ma'am sorry we're late"
paumanhin ko.
"Take your set"
Agad kaming umupo ni Karen at nakinig Kay ma'am, maaga nga kami nagising late naman hayss si Karen kasi eh Peru kahit pilitin ko ngayun na maging masaya Hindi talaga kaya ng puso ko it's still aching haysss,

"Miss Naha? Nasa mundo ka pa ba?" Tanong ni ma'am
"Huh? Ano yun ma'am?" Tanong ko agad ako tumingin sa mga kaklase ko lalo na Kay Karen she just sigh at nag raise ng kamay
"Ma'am? Sorry masama kasi ung pakiramdam ni kash, ako nalang ang sasagot"
"Ganun? Okay so as I've said what is megatrends?" Sagot ni ma'am
"Hmm, megatrends? A major restructing ( around the world) they larger pattern of broad trends that reshape and transform our lives."
"Very good, how bout you miss consejo? What is fads?"
Rochelle stand up at taas noong sinagot ang tanong ni ma'am
"Fads is unpopular, short live, and uneasily fade. "
"Very good"  wika ulit ni ma'am
"Okay siguro alam niyo na ung second subject niyo? Let's meet next week then, class dismiss"

pagtatapos ni ma'am ng klase niya. Pumunta muna kami ni canteen at kumain. Si Karen na ang nag order ng pagkain ko at nagpaiwan nalang ako sa table. Akong akong bumalik sa nakaraan

Flashback
"Kash how much you love me?" Tanong niya
"I love you more than anything ash even my life always remember that" madamdaming wika ko
She just smile and hug me
"And I love you more than my life too, I am so thankful to have you kash. If ever I would gone always remember I am still by your side" mahabang wika niya
"No one would bid a goodbye ash, I wouldn't let that happen"
"Kash always remember everything happen for a reason, Kong may umalis may dadating just trust him understand?"
"Just shut up your mouth ash, you're annoying, you pissing me off!"
She just laugh and lean her head on my shoulder
"Kash ? Sing me our favorite song please "
She pleaded, ang cute niya talaga then I sing a song , our favorite song

You are my song playing so softly in my heart
I reach for you, you seem so near yet so far
I hope and I pray that we would meet someday
I know down inside we are one and we know true love
Or I am dreaming?

How can I each time I try to say goodbye
You were there
You look my way and touch the sky
We can share tomorrow and forever more I'll be there to love you so you are my song.

"Kash!! Tulala ka na naman!, nakikinig ka ba? Or okay ka lang ba?!" Wika ni daphnee

I just smile and nod, wala talaga akong gana ngayun
Karen gave me my food, agad akong kumain ng tahimik ang ingay nila subra , medyo naiirita na ako, Karen is right, bat kailangan ko pa nga ba mag pretend? Peru kasi pretending is my way para makalimutan ang nakaraan. Hindi totally makalimutan kundi maiwasan ang sakit. Natapos ang klase namin na tahimik ako, wala silang nagawa kundi ang pabayaan ako, second day palang Peru ito na ang araw ko hayss.

4:00 pm ng mapag disisyunan namin ni Karen na pumunta sa baybayin and waiting the sunset to bid a goodbye. Agad kaming umupo sa bench at tiningnan ang dagat at saka tumingin sa langit Sabay ngiti.

"how are there ash? I miss you girl, how I wish you we're there?"
Hindi ko alam na tumulo na pala ang luha ko, my life is not perfect at all without her. I miss her so much. Karen hug me tight saying
"I'm still here kash, stop crying"
Ang totoo? Karen is a jolly one Hindi naman siya cold talaga, I am the one who act not normal, she's right I'm just pretending that I am fine, that I am happy but the truth is? I AM NOT she's gone, my life is gone. How can I be happy?
"I don't know what to do anymore kar" wika ko Sabay pahid ng mga luhang nag uunahan pumatak
"Kash, if you really want to pretend just be, Hindi na ako makikialam, mas nakakasakit na makita kang miserable kash,"

pagtatapos niya ng usapan, she know what to do next . kaya tumahimik nalang kami at tiningnan ang araw sa pag lubog.  5:30 ng lumubog ang araw kasabay ng pag lubog nito ang pag patak ng huling luha ko

I miss you and love you ash

Hi guys! Sana talaga nagustuhan niyo ung story😊 I will try my best na mag update guys plss don't stop reading and voting. I love you all. 😘

---ULAN💙