Kash P.O.V
Lumipas ang linggo na Hindi namamansin si Karen, tinutoo niyang Hindi na mauulit ang ganung eksena dahil pag katapos ng sagutan namin Hindi na siya sumama sa amin
Kahit ang mga pinsan ko Hindi niya pina pansin, even our friends, kahit anong pilit sa kanya palagi siyang may rason kaya wala silang magawa kundi ang bumalik sa mesa naming bagsak ang balikat.
Hindi ko alam Kong ano ang nangyayari sa amin, bat umabot sa ganito? Simple lang naman ang gusto ko Peru Hindi pa niya maibigay, akala ko masaya na ako sa ganito, akala ko pag bumalik ang kakambal ko okay na ako Peru Mali pala, kulang na kulang ako
"Hahahahaha, baliw ka talaga char!, wag mo na nga ipaalala! Hahahaha" agad kaming Napa tingin sa entrance ng canteen ng marinig namin yun then we saw her laughing with her new friends and bestfriend.
Isang linggo ang lumipas at ang bilis lumipad ng chismis, Hindi na daw ako ang bestfriend ni Karen dahil si Charlotte na, madaming nag tatanong sa akin na ngiti lang ang sagot ko sa kanila, Hindi ko naman kasi alam ang isasagot ko, hanggang sa umabot sa point na may isang student na nag tanong Kay Karen at nasa likod niya kami naka sunod habang si Charlotte nasa tabi niya
"Miss Karen totoo bang si miss Charlotte na ung best friend mo ngayun?" Naka ngiting tanong nito , binigyan naman siya ng matamis na ngiti ni Karen bago sumagot
"Yes, seriously nung una she's my bestfriend but, nag bago iyon" ngiting sabi niya sabay akbay Kay Charlotte
"Talaga? Ano mo na po siya?" Tanong pa ng isa
"She's already my sister, not by blood but by heart" seryusong wika niya kaya naman nalungkot ako, I'm just her bestfriend and Charlotte is her sister nice!
"Eh si miss kasherine po?" Tanong niya ulit, kaya Napa ayos ako ng upo
"Oh? Si kash? She's my close friend" naka ngiting wika na , yeah we're close friend, yun na lang ako sa kanya, agad ko silang nilampasan ngunit napatigil ako sa tanong ng student
"Bakit po Hindi na kayo mag kasama? Nag away ba kayo?" Kuryusong wika nito Hindi ako lumingon o ano, hinihintay ko lang ang sagot niya
"Hindi kami mag kasama dahil ayuko na masira sila ng kambal niya Hindi kasi kami okay ng kakambal niya, kaya ako na ung umiiwas, saka nag away? Hmm, short of , may Hindi kami napag kakaintindihan sa isat-isa dati Peru ngayon na iintindihan ko" ngiti pa niya
Agad akong umalis at umorder na Peru rinig na rinig ko ang usapan nila
"Peru nag uusap naman kayo ni miss kash diba?" Tanong ulit ng student
"Hindi pa sa ngayun Peru maybe may panahon din para mag usap kami, busy lang talaga kami pareho"
'Busy ka sa bago mong kaibigan' wika ko sa isip ko psh
"Ano po ung order niyo ma'am?" Tanong ng tendira
"One BL3 , and ice tea" malamig na wika ko agad Kong inabot ang bayad ko, agad naman niyang binigay ang order ko kaya umalis agad ako at naupo sa mesa namin tahimik lang akong kumakain ng maupo si ash sa tabi ko
"Are you okay?, wag mo na lang pansinin si Karen, nandito naman ako" wika niya
"I'm fine, don't worry" naka ngiting wika ko agad naman na nag si datingan ung mga kaibigan namin habang may mga pagkain na nadala
"Kash? Pwedi ba natin isabay si Karen kumain?" Tanong ni jang kaya Napa tingin ako sa kanya, agad Kong sinahanap si Karen
Tiningnan ko siya ,
"Hmm, oo naman bakit Hindi?" Naka ngiting wika ko
" nasan ba siya?" Ngiting wika ko pa, tinuro naman ni jang si Karen na nag laline
BINABASA MO ANG
SUNSET
Teen FictionWhat if at the end of the day iiwan ka din pala ng lahat? lalo na ng taong subrang importante sa buhay mo? what would you do pag nangyari yun? iiyak ka ba? kakalimutan mo ang nasa itaas? sisisihin? o mag momove forward ka na lang for your own life...
