Karen P.O.V
Hi guys I'm Karen jean sesbreño just call me Karen, I am 17 years old and I know kash already introduce me to all of you so ayuko na mag introduce since tamad ako. Agad kaming sumakay sa sasakyan ni kash ng matapos namin panuorin ang paglubog ng araw. Nakakaawa siya sa totoo lang Peru knowing kash? She don't want someone to pity her. Yun ang isa sa mga rason Kong bakit umalis siya sa puder ng family niya, she wants to run away, ayaw niyang harapin ang katotohan, well I understand her nawalan din ako kaya naiintindihan ko siya, Hindi lang minsan maiwasan na naaawa na ako sa kanya. Kong ikaw ang kasama niya siguro gagawin mo din ang ginawa ko kanina, maybe tama rin ang ginawa ko, ayuko din naman na mag panggap nalang siya na masaya kahit ang totoo she's not.
"Sa labas na lang ba tayo kakain?" Tanong niya
"Hmm, oo kakapagod din naman kasi kaya siguro sa labas na lang"
"Hmm, sa restaurant niyo na lang? Since nakakamis ang pagkain dun"
"Hmm, sige besides I miss my mom"
Merun kaming restaurant dito all around sa manila at nag tatrabaho dun si kash, minsan cashier din siya minsan tumutulong din sa pag hugas ng Plato, kash is not poor lady, may kaya din sila Peru dahil sa kagustuhan niyang matoto sa buhay ayan naging poor siya, Hindi naman siya nawawalan ng pera kasi nga may ATM yan diba ang yaman ng Lola niyo? Haha shhh lg kayo.
"Okay"
Tahimik namin binabaybay ang daan papunta sa restaurant namin. At dahil subrang tahimik binasag ko na ang window ng car niya, charottt lang baka itapon ako ni kash pag ginawa ko yun haha.
So ayun nakarating kami sa restaurant namin tahimik at ligtas hahaha.
"Ija nandito pala kayo, ano? Kamusta ang school?"
Salubong agad ni mom, agad ko siyang niyakap , tila nanibago siya Kay kash kaya tiningnan niya ako ng
'Anyari dyan?'
Tumango nalang ako Kay mom
"She's sick mom. Kakain lang kami at uuwi na para makapag pahinga siya"
Tila alam na ni mom ang ibig Kong sabihin kaya tumango nlang din siya. Agad kaming umupo ni kash sa table at kumain, nakahanda na kasi ang pagkain, papunta palang kmi dito nag text na ako sa chief kaya handa na lahat. Natapos kaming kumain na subrang tahimik, I just look at kash at it seems na ang lungkot talaga niya haysss.
"Kash? Uwi na tayo?"
She just nod for response, I hope okay na agad siyang bukas. 30 minutes bago kami nakarating sa bahay at agad siyang pumasok sa room niya. Peru bumalik din, baliw talaga.
"Hmm, kar? Thank you for this day, goodnight"
Wika niya at sinirado ang pinto niya, haysss, seriously kash? Anong pwedi Kong gawin? Haysss. Pumasok na ako sa room ko at inopen ang laptop ko. Agad-agad Kong nakita ang bagong GC para sa section namin
Humss Dewey
Hindi ko na inopen ang mga message nila at pumunta agad ako sa secret message. I need to talk to someone para matulungan niya ako.
To:someone
"Hey, I need your help, are you free this weekend? "
Seen
Typing..............
Someone: "yes I am bakit? Ano ba maitutulong ko?"
"Kash need us, nalulungkot na naman siya eh she miss her"
Someone: "oh? Okay I'll be there in Friday let's go in beach for 3 nights she must love that"
"Thank you, see you on Friday then. Goodnight take care"
Someone: goodnight
Masaya akong pumasok sa banyo hanggang sa paglabas I wish maging masaya ka kash. Mas gusto ko nalang na mag pretend ka kisa makikita kang nalulungkot. Agad akong humiga sa bed ko at ngumiti habang tumutulo ang luha parang baliw na ata ako.
I miss you twin. Peru dahil sabi mo mag pakatatag ako I will do what you said, but not now, its still fresh twin, I know someday we will see each other. Goodnight.
Ako naman ang nabulabog ng tulog ng marinig ko ang Boses ni kash
"Kar? Wake up we're going to be late, "
Agad akong napatingin sa orasan shit!! 7:00 na! No breakfast?!
"Coming kash! Wait"
Dali-dali akong naligo at nagbihis, langya napasarap ang tulog ko di ko namalayan ang oras!! Lagot na! Lakad takbo ang ginawa namin ni kash ng dumating kami sa gate.
"We're sorry again ma'am were late!"
Paumanhin ko, tiningnan lang kami ni ma'am at nag tuloy-tuloy sa discussion niya, while kash are No where to be found. Tatayo na sana ako ng makita ko siyang tulog?! Anyari dyan kagabi!? Tsss, Hindi nalang siya pinansin ni ma'am since alam niya na may sakit kuno si kash, patay to pag nalaman niyang alibi ko lang kahapun yun!
Maagang nag dismiss si ma'am kaya maaga din kaming kumain. Mabuti nalang maaga siya nag dismiss myghadd! Di pa ako nakakakain!agad akong pumunta sa Kay kash.
"Kash wake up, let's eat some breakfast"
She just "hmmm"
At tumayo na Sabay labas agad naman lumapit ang kaklase naming babae at nag tanong
"Anyari dun? Hindi pa ba siya magaling?"
Tanong ni Cheryl na busy sa paglalaro ng cellphone niya
"Oo nga, nakakatakot siya pag nagkakasakit"
Segunda naman ni shyrel na parang nahihiya pa
"Guys for now just understand her please, masama lang talaga ang pakiramdam niya, kumain na lang tayo"
Paumanhin ko.
"Karen jean sesbreño!!! Were are you now?!!!"
Patay sumigaw na siya! Agad kaming tumakbo sa labas kasi may nag kaklase pa eh may mga teacher pa! Sabay-sabay kaming nag
"Shhhhhhhh"
Peru huli na may lumabas na na teacher lalaki pa.
"Excuse me, nakakaintindi ka ba ng salitang respito? Kita mo na may nag kaklase dito dyan ka pa sumigaw! Hindi to palengke!"
Pagalit na sabi ng teacher, Hindi na sana siya papansinin ni kash kaso may dinagdag pa siya na nag painit sa dugo ni kash.
"Ki babaeng tao Hindi marunong rumispeto! Mga kabataan nga naman ngayun oh. Pag papaganda lang ba ang natutunan. "
Tatakbo na sana ako Kay kash kaso nakasagot na siya
"Hey excuse me SIR? Sorry huh? Nadisturbo ko ang klase mo, PASENSIYA na at Hindi ko nakita na may tao pala diyan akala ko unggoy eh. "
Sabat ni kash kaya napatawa ang mga students niya pati na ang mga kasama ko. Paktay na!! Away na to!!
"Abat! Wala ka nga talagang respeto ano?!"
Sigaw ni sir Ewan
"Sir? Since sinabi niyo wala akong respeto edi pinanghawakan ko na, madali lang akong kausap eh. "
Sagot pa ni kash. Agad siyang umalis kaya nainis lalo ang teacher
"Hoi! Bumalik ka dito! Bastos kang bata ka! May araw ka din sakin!!"
Nag wave nalang si kash ng kamay na papaalis, kaya sumunod nalang kami na parang natatawa. That's kash, wag niyo siyang inisin once she's not good kasi sasagot at sasagot yan. Agad namin siyang nakita sa table namin na kumakain na and wait?! Anong kinakain niya?! Chocolate late?! Oh no!!! Agad akong tumakbo para sana kunin ang chocolate niya kaso ubos na!! Patay ako nito mamaya!!! Wahhh.!!!!
Hi guys! Hanggang dyan nalang muna tayo ah? Haha. Salamat sa pagbabasa!!! Keep reading lang po and vote!!! Labya all!!😘
----ULAN💙
BINABASA MO ANG
SUNSET
Novela JuvenilWhat if at the end of the day iiwan ka din pala ng lahat? lalo na ng taong subrang importante sa buhay mo? what would you do pag nangyari yun? iiyak ka ba? kakalimutan mo ang nasa itaas? sisisihin? o mag momove forward ka na lang for your own life...
