//chanbaek, 3
dance monkey- roses, freyŞişmiş göz altlarını kapatırken Sehun'un delici bakışlarını üzerinde hissediyordu.
"Sehun, ne oldu? Bir şey mi yaptım?"
Baekhyun kendine sinirlendiğine emindi. Dün gece uyuyamadığı için miydi?
"Hayır hiçbir şey yapmadın. Sorun da bu zaten. Hiçbir şey yapmıyorsun Baekhyun. Geri zekalı gibi öleceğin günü bekliyorsun"
"Ben... ben çabalıyorum"
"Tam olarak ne yaparak? Zamanı geldiğinde kliniğe yatmayı kabul ederek mi?"
"Sehu-"
"Kes sesini. Burun kanamaların başladı. Sana hastaneye gidelim dedim. Ama sen ne yaptın? O aptal ilacı alıp gece boyu yatakta kıvrandın değil mi?"
Bakışları düzeltilmemiş yatağa kaydı. Haklıydı.
"Daha nereye kadar saklayacaksın? Göz altlarını kapatarak nereye kadar saklayacaksın? Kilo verdiğini anlayamıyoruz biz, çünkü üzerine büyük kıyafetler giyiyorsun. Bu kadar mı? Tamam şimdi anlamıyoruz işte! Aptalsın Baekhyun,"
Baekhyun bir şeyler demek için dudaklarını araladı. Ama daha sonrasında usulca kapattı. Ne diyebilirdi ki.
"Senden sadece yaşamanı istedim. Çabalamanı. Şu aptal kansere boyun eğmemeni"
Sehun son cümleyi tükürürcesine söyleyip odadan çıktı. Kapıyı sert kapatmıştı.
Baekhyun'un elleri titremeye başladı. Dizlerinin üzerinde duramayacağını hissetti ve yatağa oturdu. Titreyen ellerine baktı, ve ellerinin üzerine düşen göz yaşına.
•
☻
kanser hastalığı süreci hakkında en ufak bir fikrim bile yok aslında öylesine yazıyorum kurgu yani
ŞİMDİ OKUDUĞUN
for to live •chanbaek
Fanfic"biliyorum, bana aşık gibi bakmana gerek yok artık" |chanbaek short story