KAFAMIN İÇİNDEKİ SES

5.Bölüm

Ocak 2018    Nisa - Hope

Hayattan bezmiş bir şekilde yataktan kalktım ve aynamın başına geçtim. Harabe gibi gözüküyordum "tipe bak ya" diye söylendim kendi kendime o sırada  telefonuma mesaj geldi

Tan-Tan: Günaydın ve geç kaldık uyuşukluk yapmayı bırak 😎
Ben: Okul biz geç gidicez diye iflas etmiycek merak etme
Yazdım ve cama çıktım tam da tahmin ettiğim gibi Tuna ordaydi.
"Eğer sen benim arkadaşım olmasaydın ve yine bu şekilde beni dikizleseydin o zaman seni göz kapaklarından tavana asardım"
"Kızım iyide sen arkadaş falan dinlemiyorsun ki direk dalıyorsun "
"Hadi Tuna ne boş konuştun daha hazırlanıcam"

Camı kapatıp üstümü değiştirdim . Çocukluğumdan beri içimde bir boşluk hissi var  bazen hiç geçmeyecekmiş gibi hissediyorum. Tuna'yla olan arkadaşlığım sayesinde iyiyim ya da "iyiyim" diye yalan söylemeye başladım. Bu zamana kadar ne Tuna'nın ne de benim başka arkadaşım olmuştu hatta bu durum yüzünden bizi birçok kez psikoloğa götürmüşlerdi ama hepsini bir şekilde delirtmiştik şimdi ise durum hala aynı.

Liseye başladığımız günden itibaren tüm kızların dikkatini üzerine çekmişti Tuna ama ne o ne de ben böyle şeylerle ilgilenmediğimiz için hepsiyle dalga geçmek hoşumuza gidiyordu. Eskiden olsa bizimle tanışmak için çok uğraşırlardı. O samimiyeti kimseyle kurmadık  zaten 10.sınıfa geçince bu ısrarlar azaldı.

Hazırlanıp aşağı indim ve bana bırakılan parayı alıp dışarı çıktım. Dün gece gördüğüm kabuslar yüzünden sabaha kadar uyumayıp dizi izleyip 6'ya doğru uyumuştum. Bu yüzden zombi gibiydim.Tuna her zamanki gibi kapının önünde telefonuyla uğraşarak beni bekliyordu . Geldiğimi fark etmemişti yanına gidip kulağına bağırdım.

Tuna bana kızdığı için o önde ben arkada gidiyordum
"Ya Tuna alt tarafı şaka yaptım  niye kızıyorsun çocuk musun sen ya "
"Nisa Allah aşkına 70 yaşında elinde baston " okuyun yavrum " diyen teyzelere döndün sen çok mu büyüksün "
"Ee yeter"
Diyerek Tuna'nın sırtına atladım.Tuna beni sırtından atmaya çalıştıkça ben daha çok sarılıyordum boynuna kahkahalarla girdiğimiz okul , müdürümüz önümüzde durunca adeta cehennemden farksızdı zebaniside zaten yüzünde ki 40 kilo makyajla zebaniye zebaniden daha çok benzeyen Serap hocaydı ve kesinlikle bana garezi vardı.

"Bu terbiyesizlik ne böyle burası bir okul "
"Anasını satayım okul mu Net Geo Wild belgeseli mi belli değil " dedim mırıldanarak sonra da
"Hocam çevremizdekilerin yaptığı anormal davranışlar size göre normal sanırım e tabi sizde haklısınız insan doğal habitatındayken çevresindekileri değil onlara benzemeyenleri yadırgar."
Haftanın ilk gününden aldığım ceza etüdüyle Tuna'ya tek gitmesini söyledim etütten çıktığımda saat 8'e geliyordu muhtemelen annemler yine nöbette olduğu için benden haberleri yoktu. Telefonumla annemi aradım ama açmayıp mesaj gönderdi
Annem:Bugün nöbetteyiz başının çaresine bak
Ben:Tamam
Yazıp gönderdim. Küçüklüğüme dair hatırladığım nadir şeylerden biri de yeşil geceliğimdi ama bir anda kaybolmuştu.
Yemeğimi yedikten sonra Tuna'ya mesaj yazdım ve onu dizi izlemeye ikna etmeye çalıştım ama ailesiyle misafirliğe gittiğini söyleyip giydiği tüylü kadın terliginin fotoğrafını attı
Tan-Tan: Kurtar beni !
Ben: Üzgünüm çakma Robin Batman'inin izin günü bugün
Tan-Tan: Sende mi Bürütüs !?
Ben: Bence sen benden ümit bekleyeceğine yaratıcı bir yalan bul belki izin verirler çıkmana hem ben seninle mi ugraşıcam
Tan-Tan: Az önce içerdekilere amcam dayımdan hamile kalmış acil hastaneye gitmemiz lazım dedim annem 40 numara olan topuklu ev terliğiyle beni dövmeye kalktı popom Serpil hocanın farından daha  mor şuan
Ben: Durum o kasar kötü mü? Haline üzüldüm  ama şuan yapabileceğim bir şey yok sen boşver bence kaderin buymuş
Tan-Tan : Kötü mü lan kadınlar elimdeki telefonu görünce 15.seramoniden koro halinde beni tıtıtı çekiyorlar  ben bakınca da ah şu zamani gençlik bakışı atıyorlar. Sanki vebalıyım amk
Ben: Üzgünüm Tan-Tan ama bu savaştan sağ çıkmalısın. Ben şimdi gidiyorum dizi izliycem ve telefonumu kapatıcam.
Tan-Tan:Lan Nisa
Tan-Tan:Gitme
Tan-Tan:Bari görüldü atma insafsız

Gülüp kapattım telefonu aslında annemlerin olduğu nadir zamanlarda bizde akraba ziyaretine giderdik tabi onların bitmek bilmeyen çocuklarını övme ve kuzenlerimin de akıllarınca bana hava atmaya çalışmasıyla o günü bitirmeye çalışırdım.

Diziyi bitirdikten sonra odama gidip biraz kitap okudum ve sonra uyumaya karar verdim

Gece   03:27

Aşağıdan gelen takırtılarla uyandım biraz merak biraz korkuyla aşağı indim ses mutfaktan geliyordu , ağır adımlarla mutfağa girdim. En az benim yaşlarımda belki benden biraz daha büyük bir çocuk buzdolabını karıştırıyordu. Kendime "derin nefes al" diye komut verdim" boşuna savunma dersi almadın yavaşça yanına yaklaştım
"Kimsin sen ?"

S.a selammmmm bu bölümü de saat gecenin bilmem kaçında taslak olarak kaydettim yeni bir hikaye yazmayı düşünüyorum bu yüzden ona yoğunlaşmıştım isim falan düşünüyordum umarım beğenirsiniz bide isim önerisinde bulunmak isteyenler yorum yapsın hepinizi çok seviyorum sonraki bölüm görüşürüz