Bölüm 8 -Galiba aşık oldum-

5 0 0
                                    

    Daldığım düşüncelerimden, kapının hızlı bir şekilde açılıp, içeri kan ter içinde kalmış Ateş 'in girmesiyle çıktım..Onun gittiğini sanıyordum..Ateş benim yanıma telaşla ve nefes nefese kalmış bir şekilde gelip , elimden tutup beni yattığım yerden kaldırdı;

    "Prenses bakma bana öyle ,sana herşey... Anlataca..."

Nefes almak için kesik kesik konuşuyordu..Doğrulup ,onu yatağıma oturttum;

   "Sakin ol..!! N'oldu anlat?!"

   "Deden buraya geliyor saklanmam gerek.."

   "Ne..? Seni burada görürse biterim..Oooooffff...Neden geldin ki sanki?"

   "Neden mi geldim? Gel kolaysa sen anlat kalbime?"

   "Tamam yaaa...Edebiyat parçalama bana..Dedem şimdi ilk buraya gelir, nereye saklayacam  ben koca seni..?"

   "Koca ben..? Boyumun 1,75 olmasına aldanma..!! Her yere sığabilirim.."

    "Her yere sığabiliyosun demek..O zaman gir şuraya.."

Bir bana bir de açtığım dolabımın içine şaşkın şaşkın bakıp;

    "İyi misin Prenses? Orası çok dar ve bunaltıcı...Benim Klostrofobim var.."

    "Ah harika..Bir Klostrofobimiz eksikti...Dedem şimdi gelir ne yapacam ben senle?"

   "Buldum..!!"

Ne bulduğunu gerçekten merak ediyorum..Umarım mantıklı bir şeyler söyler.. Yoksa birazdan dengemi kaybedip (o anlık sinirle) üzerine atlayabilirim... Ona meraklı gözlerle bakıp;

   "Ne buldun?"

    "Banyona saklanıyım.."

   "Olmaazz!!"

Deyip banyonun kapısının önüne geçtim...Bana şaşkın şaşkın bakıp, kapının önünden çekilmemi bekliyordu.Bana doğru geldi.Karşımda durup;

  "N'olucak sanki Prenses..İki dakika durup geri çıkıcam..."

   "Olmaz.. Orada benim özelim var...Hayır.. Banyoma asla bir erkeğin girmesine izin veremem..Mazallah sonra.."

    "Sonra ne? Prenses sence ben böyle küçük şeylerden etkilenecek bir adam gibi mi duruyorum..?"

  Gıcık ben onu mu kasdettim?...Ahmak erkekler...Neden her konuyu saçma duygularına taşımak zorundalar ki?!!...Ona "Salak..!!"  anlamın da bakış attım ama ne demek istediğimi anlamadığına yemin edebilirim...Ona alaycı bir tavırla;

    " Nasıl düşünemedim bunu yaaaa..Koskoca Ateş Atılgan...Bu küçücük şeylerden etkilenirmi?...( Bir anda ciddi ve sesli bir şekilde) Seni etkilemeye çalışan yok zaten...!!!"

Dedim..İkimizde birybirimize bakarken, merdivenden gelen ayak sesleriyle irkildik,ardından da bir sesle;

    "Hilâll...!!!Ben geldim canıımm..Bakalım benim biricik torunum bugün nasıllar?..."

  Duyduğumuz sesle istemsiz birbirimizin gözlerine baktık...Ateş ani bir hareketle banyonun kapısını açtı ve kolumdan tutup beni içeri çekti...Dedem tam o anda içeri girdi ve bana seslenerek odamda beni aradı..Ateş bana sus anlamında ,işaret parmağını dudaklarına götürdü...Ben ,Ateş'e hem banyomun dağınıklığını ve her yere saçtığım çamaşırlarımı görmemesini umarak hem de "Ne yapıyorsun salak..!!" anlamında bakışlar atıyordum, hemen gidip suyu açtı...Yanıma gelip sessizce ;

    "Prenses dedene banyoda olduğunu söyle..!!Hemen..!! "

     "İyi misin Ateş? Senin burada olduğunu anlarsa ben ne yaparım? Hem sen buraya gelirken ,seni Semra gördü mü? Şimdi o dedeme söylemiştir burada olduğunu..Aman Allah'ım ben ne yapacam senle şimdi..?!! Dedeme ne derim ben??"

   "Prenses eğer şimdi susmazsan, dedene Semra değil de sen olayı açıklamak zorun da kalacaksın..."

  Deyip eliyle ağzımı kapatarak, beni banyonun duvarına yasladı...Al işte, tekrar başa dönüyoruz...Yine benim içime düşecek gibi...Yine bana çok yakın..Anlamıyorum, ne anlıyorki bana bu kadar yaklaşmaktan...

     Onun omuzlarına, ellerimi koyup geri itmeye çalıştım...Ama o kadar güçlüydü ki ne kadar itersem iteyim, sanki , büyük bir kayayı yerinden oynatmaya çalışıyormuşum gibi yerinden hiç kıpırdamıyordu...

     Yüzü yüzüme (yine) o kadar yakındı ki , önceden olduğu gibi...Yine dönerde  burunlarımız birbirine değer diye, yüzümü yana çevirdim...Elini ağzımdan çekip, sonunda onu üstümden itmeyi başarabilmiştim...Onun bana olan bakışlarını aldırmadan , kapıya doğru dönüp, dedeme seslendim;

    "Dedeee..Şu an duştayım sonra konuşalım.!!"

Dedim..Dedem ;

   "Tamam kızım...Çıktıktan sonra saçlarını kurutup aşağı gel..Sonra hasta oluyosun..Tamam..??!!"

   "Tamam dedeeee..!!"

Deyip,dedemin odadan çıkıp çıkmadığını anlamak için kulağımı kapıya yasladım..Kapının kapanma sesini duyunca ,Ateşe dönüp;

   "Dedem gitti..Artık çıkabiliriz.."

   Ben tam kapının kolunu açacakken, Ateş kolumdan tutup, beni kendine doğru çekti...Beni tam öpecekken ani bir hareketle, elimi  ağzıma götürdüm ve elimin üstünü öptü..Burunlarımız birbirine değiyordu...Beni belimden kavramış, bırakmıyordu...O kadar güçlüki , onun kollarından kurtulamıyordum...Dudaklarımızın arasında sadece benim elim vardı...Öpmemesi için , ağzımı elimle kapatıyordum...Önceden yaptığım gibi elimle onu itmeye çalışıyordum..Ama yine yerinen hiç kıpırdamıyordu...Ağzımı kapattığım elimi tuttu ve elimi avuçlarının içine alıp , sımsıkı tuttu..Aman Allah'ım...Ona o kadar yakınımki , kalbimin atışlarından , nefesim düzensizleşmişti...Sanırım tek ben değil oda böyle hissediyordu..Bunu bir doktor adayı olarak nefesinden anlayabiliyordum...Ona fısıltılı bir şekilde ;

   "Bırak beni..!!"

  "Olmaz Prenses.!! Nasıl bırakırım seni.?"

    "Ateş ,yaptığımız doğru değil.!!"

Galiba biraz bağırmıştım bunu söylerken , Ateş bana bakıyordu... Gözlerimi ondan kaçırdım...Çenemden tutup, yüzümü yüzüne çevirdi;

    "Hiçkimse karışamaz bizim doğrularımıza.!! Yeter ki sen beni sevdiğini, bana güvendiğini söyle.!!"

  Şu an kendimi çok garip hissediyorum.Daha onunla yeni tanışmıştım.Acaba sarhoş falan mı bu çocuk?

  Bana, bir cevap beklercesine bakıyordu..Ne söylemeliyim ona şimdi !!?? Ailelerimizin durumunu bildiği halde nasıl, bana "Bana güven , beni sev.!" diyebiliyor..

  Şu an vücudumdan gelen tüm sesleri kalbim yönetiyor..Hepsi "Ona sevdiğini söyle.!" diyor..Sanırım (her kadının fıtratında olduğu gibi) duygularım baskın çıkacak..Öyle de oldu;

   "Sana sevdiğimi söylesem ne değişir ki!?"

Benden biraz daha uzaklaşıp, iki elimi de tuttu...

  "Çok şey değişir Prenses.!Yeter ki söyle!"

Hâlâ inanmakta güçlük çekiyorum...Ateş Atılgan ,bana mı aşık oldu yani..Ona hafif tebessümle ;

  "Seni seviyorum Tatlı bela..."

  Şaşkın şaşkın baktıktan sonra, bana ; sanki beni yıllardır bekliyormuş gibi sarıldı..Kulağıma sessizce, yıllardır hayalini kurup duymayı beklediğim cümleyi söyledi;

  "Biraz ani oldu ama olsun..Sonsuza dek seni seveceğim..Her ne olursa olsun..Ölüm bile ayıramaz, artık seni benden Prenses..."

Galiba aşık oldum... :-D

*Sonsuza Dek*Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin