Bölüm 6

9 0 0
                                    

Arabaya bindiğimden beri havaalanında olanları düşünüyordum...

   O kadar dalmıştım ki az kalsın  Kırmızı ışıkta durmayı unutuyordum..Aniden frene bastığımda küçük bir sarsıntı yaşadım..Benim bu duruşum ,keşke sadece beni sarssaydı..Önümdeki arabanın arkası mahvolmuştu .

    Aman Yarabbi neler oluyor daha ilk günden böyle..İlk olarak, havaalanın dayken beni bir sapık karşılamıştı..Sonra babamı uğurlayayım derken, bir çift siyah gözün , başta iğneleyici laflarına- sonra da zombi görmüş gibi hayretli bakışlarına maruz kalmıştım..Şimdi de  Bir araba kazası...

    Arabadan inip, önümdeki arabaya baktım..Allah 'tan çok büyük bir hasar değildi. Ben arabanın düşmüş plakasını yerden alırken , arabanın sahibinin , hızlı bir şekilde yanıma geldiğini gördüm...

   Adama baktığım an, şok içinde kalmıştım.. "Acaba halisülasyon mu görüyorum...? Ne de olsa bu sıralar, başıma gelenler hiçte normal şeyler değil..." dedim kendi kendime mırıldanarak..

   

   "Hilââââââlll...!!!"

     Arabadan inen kişinin ,Bana doğru koştuğunu görünce kendime gelebildim...Aman Yarabbi bu İlker' di..

İlker , benim liseden ,ve en yakın dostumdu...İlker gelip bana sarıldı ,bende ona sarıldım.. İkimizde bir süre  birbirimize baktıktan sonra parçalanan arabalara gözümüz kaydı...İkimizde birbirimize gülüp,Arabaları bir kenara çektik ve bir kafede oturup sohbet etmeye başladık..Birbirimize olan ilk sorumuz 'Hangi okula gittiğimizdi.'...

   "Eeeeee hadi ,anlat Hilarious..(Arkadaşlarım bana her zaman böyle derler.) Hangi okula gidiyosun?"

  

    "Boğaziçi Tıp..Ya sen?"

İlker Boğaz içi Tıp dediğim an, -sanki eline şeker verilmiş bir çocuk edasıyla- gözlerini kocaman açmıştı...

  

    "Hilarious..Bana aynı üniversiteye gittiğimizi mi  söylüyorsun..!?"

İlker'in söylediklerinden sonra gözlerimi açma sırası bana gelmişti...

    "Ne? Yine aynı okul da mıyız yani, tesadüfün de bu kadarı...İnan bana İlker şu aralar başıma gelen en güzel olaysın..!"

  İlker'e nerede kalacağını sordum oda bir arkadaşıyla beraber ,ev tuttuğunu söyledi.Bende ona İstanbul 'da ilk günümün  nasıl geçtiğini anlattım...Beni pür dikkat dinlemişti...Ona birazdan kayıt için okula gideceğini söyledim..Oda arabaları tamire bırakıp beraber gidebileceğimizi  söyledi..

   Sohbet çok iyi gidiyordu..Ta ki saate bakıncaya kadar;

     "Olamazzz...Kayıt için geç kaldık...Sence halâ devam ediyor mudur..?"

     "Merak etme Hilarious..Kayıt olmasak bile ,Hasan deden halleder.!"

Deyip, bir kahkaha attı.Ona sinirli sinirli bakıp;

    

      "Dalga geçme..!! Biliyorsun en nefret ettiğim yönüm , dedemin zenginliğiyle övülmesi.."

*Sonsuza Dek*Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin