1. Bölüm

45 6 2
                                    

Herkese merhaba , ben Yazar Deren. Uzun süredir Wattpad kullanıyorum 2-3 yıl oldu sanırım . Aslında hiç kitap yazmayı düşünmüyordum ama sabah gördüğüm bir rüyadan çok etkilendim . Kendi kendime bir hikaye kurdum . Ve yazma kararı aldım . Yani bu ilk kitabım olacak :) Yazım hatalarım varsa kusura bakmayın. Umarım beğenirsiniz.İyi okumalar dilerim *^*

- - - - -

'Biliyorum onlardı. Beni korkutanlar, beni tedirgin edenler..Ama neden ?'


Bir anda gözlerimi açtım. Yataktaydım, Kendi yatağımda.. Yüzüme açık olan perdeden güneş ışıkları vuruyordu. Sol kolum uyuşmuştu. Korkunç bir rüya görmüştüm , ve biraz terlemiştim. Bir süre yatakta rüyamı düşünüp durdum . Çok gerçekçiydi. Ve gerçekten korkmuştum. Biraz fazla kabus gören bir insandım. Ama böylesi ilk defa oluyordu.

Boşverip yataktan kalktım. Nasıl olsa birkaç güne unutacaktım. Banyoya girdim, işlerimi halletikten sonra çıkıp mutfağa gittim. Çok açtım. Kendime 2 yumurta kırdım , sosislerle süsleyip biraz baharat ekledim . O ısınırken dolaptan bir kahve bardağı çıkardım ve kendime kahve hazırladım. Kahveyi seviyordum , beni içindeki kafeinden olsa gerek rahatlatıyordu. Sonunda ikiside hazır olunca bir tepsi aldım ve tepsinin içine koyup odama gittim. Saat 8.24' dü . Günlerden Cumartesiydi. Hafta sonu her insan gibi erken uyanıyordum ve bu gıcık birşeydi. Hiçbir zaman öğlene kadar uyuyamamışımdır veya akşamları 21.00-23.00 arası uymamışımdır . Gece uyuyup sabahleyin kalkardım. Hatta bazen daha erken. Kısacası çok uyumazdım ve uyku problemlerim vardı.

Tekrar yatağın içine girdim . Dik -barbie bebekler gibi- oturup yorgan ile bacaklarımı kapattım. Üstüme de tepsimi aldım. Herşey tamamdı sadece kumandayı arıyordum. Nerde bu lanet şe- ah orada işte . Televizyonun altındaki rafta . Bir süre kumanda ile bakıştık. Almayacaktım , üşeniyordum. Sonra zihin güçlerimle kumandayı almaya çalıştım ama olmadı doğal olarak. Biraz televozyonla bakıştım . Belki apartmanda voltaj patlaması olurda bir anda açılır diye ama o da olmadı tabii. Sonunda kahvaltımı etmeye başladım. Ama sıkılınca kalkıp kumandayı aldım ve geri pozisyonumu alıp televizyonu açtım.

Yaklaşık bir 15-20 dakika sonra kahvaltımı bitirmiş ve televizyonu kapatıp giyinmeye başlamıştım . İşe gidecektim . Sonuçta elimde ki mirastan kalan para sonsuz değildi ve birgün bitecekti, zaten çok fazlada değildi. Bu yüzden çalışmam lazımdı.

Saat 8.51' di. 9 dakikam vardı ,yetişirdim. Hızlıca hafif dalgalı saçlarımı taradım ve çok birşey katmayacak şekilde makyaj yaptım. Makyajı çok sevmezdim , çok ihtiyacımında olduğunu sanmazdım. Şanslıydım yanii. Hemen spor ayakkabılarımı giyip merdivenlerden inmeye başladım . 3. Katta oturuyordum . Asansöre de gerek duymuyordum. Sonuçta bacaklarım kopmazdı değil mi ? Hemen apartmandan çıkıp hızlı bir tempoda 2 yan sokağa gittim . Bir kafede garsondum . Saatliği 42 pound. Bir öğrenciye göre iyiydi. İstediğim zaman girip istediğim zaman çıkıyordum. Hafta sonları evde sıkıldığım için erken gidip akşam dönüyordum. Sonuçta beni evde bekleyen yoktu.

İş yerine geldiğimde arkadaşlarla selamlaşıp giyinme odasına gittim. Minik dolabımın kilidini açıp iş önlüğümü giydim . Saçlarımı da üstten toplayıp çıktım. Daha çok erken olduğu için tek tük insan vardı. Onlarda işe veya okula gittiği için birşeyler alıp çıkıyorlardı hemen. Arkadaşlarımın yanına gidip öylece durdum . Birşey deme ihtiyacı duymadım. 2 hafta önce başlamıştım işe ve arada bir konuşmaya fırsatımız oluyordu. Çünkü kafe cadde üstündeydi yani haliyle çok işlekti. Ama yinede iyi insanlar oldukları belliydi.

GİZEMLİ MÜŞTERİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin