19.Bölüm-Quidditch

1.4K 118 50
                                    

___________________________________

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

___________________________________

  Uyandığımda hissettiğim tek şey soğuktu,odam ciddi anlamda buz gibiydi.
Üstelik odamdaki tüm mumlar sönmüştü.

  Kimin geldiğini anlamıştım.

  Kafamı çevirip yatağımın başındaki koltuğa baktım.

  Orada değildi.

  Odamda Şeytan'ın varlığını hissedebiliyordum ancak bana kendisini göstermiyordu.

  Hızla kalktım ve üstümü değiştirdim,ponpon kız kıyafetlerimi giydim ve saçımı bir kurdeleyle bağladım.Sonuçta planımı kusursuzca uygulamak istiyorsam aralarından biri gibi görünmeliydim.

  Binamızı temsil edecek şekilde koyu yeşil ve beyazdan oluşan bir formaydı,tamamlamak için beyaz ayakkabılar giyinmiştim.

  Odamdan çıktım ve aşağı indim,tüm ponpon kızlarım hazırdı.

  Bir haftadır sürekli prova yapıyorduk ve ben onları öyle sıkı çalıştırmış,öyle korkutmuştum ki bugün kimsenin hata yapmaya cesaret edebileceğini sanmıyordum.

  Sevilmiyordum, evet, bunun farkındaydım ancak benden korkuyorlardı ve ben mezun olana kadar bu böyle sürüp gidecekti.

  Beni seven 5 arkadaşım vardı ve bana yetiyordu, eski evimde de popüler olduğumu söyleyemezdim sonuçta.

  Hep birlikte kahvaltıya indik,olabildiğince az yemiştim,büyük büyüler yapmadan önce yememek daha sağlıklıydı.Büyüden daha çok verim alabiliyordunuz ve sonrasında,midenizdeki her şeyi çıkarmak zorunda kalmıyordunuz.

  Üstelik Şeytan'ın nefesini sürekli ensemde hissederken de yemek yemek pek içimden gelmiyordu.

  James'i oynamaması için ikna edememiştim,her halükarda ona koruma büyüsü yapacaktım,bu yüzden zarar görmeyecekti fakat 6 kişiden çekeceğim güç asla yetmezdi,7'ye tamamlamam gerekiyordu.
Tam olarak bu yüzden James'i oyun dışı bırakmalıydım ve bana başka bir çare bırakmamıştı.

  "Conteram os,lapis cruci"

  Kahvaltı sona erdiğinde ve herkes ayağa kalktığında James ve arkadaşları da çıkışa yönelmişlerdi,James bir anda boşluğa takıldı ve düştü.Ardından acıyla bağırdı.Bacağı kırılmıştı ve Büyük Salon'da öğretmenlerin olmasını umursamadan küfrediyordu.

  Onu böyle görmeye dayanamazdım,acı çektiğini bilmek beni üzüyordu,bu yüzden ilgilenmiyormuş gibi yapıp arkamı döndüm ve ponpon kızlarla konuşmaya başladım.

  Böyle olmak zorundaydı,bu James'in kendi iyiliği içindi.

                               •••
  Sahaya geldiğimizde Gryffindorların James yerine,hiç ama hiç umursamadığım birini koyduğunu görünce mutlu oldum, tanımadığım birine acımazdım, üzülmezdim.

Tom Riddle ve Zaman Bükücü|Harry PotterHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin