MESAJ

11. Bölüm

Eve geldik. Emir kulağıma eğilip "Bir ihtiyacın olursa ara" dedi. Bende gülümseyerek onayladım.

Araban indiğim gibi Selim'in sesiyle dünyaya döndüm. "Kına ve beyaz eşyayı enişteye kilitliyelim. Bize masraf çok çıkmasın" dedi Selim. "Lütfen artık saç-ma-la-ma!" diye bağırdım. "Ya kızım ne kızıyosun? Sanki kötü bir şey söyledik" dedi. Ona kızıp midesine dirsek vurdum.

"Midemi hissetmiyorum!"
"Selim yine salak salak konuşmaya başladın. Mideni zaten hissetmesin"

Dil çıkardı ve kapının zilini çaldı.

Bahar kapıyı açtı ve "Nehirim!" diye beni kucakladı. "Baharım! diye karşılık verdim.

Bahara olanları anlattım. "Ay elleri kırılsın inşallah" dedi ve ekledi. "Selim hadi kalk geç oldu hem beni eve bırak" dedi ve gittiler.

Kapıyı kapattığım gibi zil çaldı. Kapıyı açtım ve gördüğüm şey üzerine şok oldum.

Batu buradaydı.

"Senin ne işin var burada?"
"Merhaba ablacığım" dedi ve zorla ellerimi bağladı.

"Zorluk çıkarma ve yukarı çıkalım"
"Bırak beni bırak!" diye bağırıyordum.

Beni çatıya çıkardı. Aynı zamanda silahınıda çıkardı.

"Sonun geliyor bebek!" dedi.

Allahtan aşağıda Selim vardı.

"Nehir noluyor?! Bak Batu eğer onun kılına zarar gelsin, seni keserim, sonra parçalara ayırırım, sonra seni ipe aşar kuruturum. Kısacası ebeni sikerim!"
"Aman ne korktum, ne korktum. Şimdi geriye doğru sayıyorum. 3-2..." derken biri Batuyu tutu ve yere attı.

"Nehir aşağı in bekle orda. Ben gelicem."

Bu Emirdi. Tabi ki aşağı inmedim.

İlk Batunun silahını aldı. Yere atıp kırdı.

"Eğer onun kılına zarar geldiyse seni yaşatmam. Duydun mu!" diye bağırdı Emir. Bir yumruk attığında Batu ayağı kalktı.

"Bunu ödüyeceksin" dedi ve gitti.

Emir bana döndü ve uzun uzun sarıldı. Uzun uzun içine çekti kokumu.

Bende aynı şekilde. Onun kollarında kendimi çok huzurlu hissediyordum...