AYNA

×1×

Ayna , aynalar
Çok güzeller ...

Doğum günü gelen, hediyemden çıkan iki ayna biri küçük biri büyük olunca ilginçti. Ilginç olan şuydu. Çanta halinde olmaları ve cidden çantanın minik olmasıydı.
Bana baktı bakarken ukala bakışlarını hissettim. Gözlerimi sinirle kapatıp öfke ile açtım.

Kuzenim bana doğru kapıya yaslanip
" 18 yaşına girmen seni buranın sahibi yapmaz Mucize! Annen baban yok yazık, annaannem ilk defa hediye yolladı garip " der demez ukala bakış atıp öylece gitti.

Ben ise cevap vermek yerine olacakları izlemesini tercih ettim.
Annem ve babam bilmediğim bir şekilde öldüler.
Acı çekiyorum diyemedigim günler oldu ama bunu fark ettirmedim.
Onlar ölünce dayılarımın hepsi evimize taşındı . Bir gün bile beklemediler. Bana babamın yurtdışında olan hisselerinden gelen parayı bile vermediler.
Bunlar olunca ben sesimi çıkartmadım. Yeri geldi benim sesimi şiddet ile susturdular. Ama bitti .

Aynanın bir tanesini makyaj masamın üstüne öbürsünü yatağımın önüne koydum. Cidden aynalar büyüktü.

Telefonumdaki mesajı kontrol edip aşağı indim.
Kahvaltı ediyorlardı. Masanın etrafında bana yer kalmadığını gördüğümde dayıma döndüm tam birşey diyecekken;
Kapı  çaldı.  Yengem açmaya  gitti ve ben kararlı   bakışlar ile onlara baktım.  Yengem  ile polis ve avukat girdi . Hepsi ayağa kalktı. 
Dayım " ne oluyor?" Dedi. Avukat bana baktı ve güldü. 

Avukat " iki saat içerisinde  buradan çıkacaksınız! Aksi halde zorla çıkartacağız. "
Dedi. Koray dayım  beni sövdü. Sonra bütün masayı  yere döktü  ve odalarına gittiler.
Bende avukat ile konuşup   odama çekildim.  Odamı  kilitledim.  Onların gitmesini  bekledim. Evden ayrılırken  kötü  seslere ve feryatları  duydum ama bunu artık hak etmişlerdi. Arabalarına  binerken onları izledim. Gittiklerinde artık  huzurluydum. Bitmişti artık  günler. Odadan çıktım  ve huzur kokuyordu sanki ev .  Telefonumu açtım ve Irem'i aradım  . Baya çaldı  ama sonra  meşgule attı. Sonra  sevgilimi aradım. 
Eray açması  umudumdu. Ama açmadı . Bir daha aradım.  Telefonunu kapatmıştı . Saçlarımla  oynadım. Evde  biraz dolandım  sonra koltukta biraz uyumuşum.  Kalktığımda  hava kararmıştı.  Odama yavaş adımlarla  gittim. Odaya girdim . Ve aynaya bakmadan  yatağa uzandım.  Sonra uyku tutmayınca  kalktım  ve aynanın  önüne  geçip   yüzümle  ilgilendim. Sonra aynadaki kişinin  yüzünün bana benzediğini  fark ettim. Biraz daha inceleyince kıyafetlerinin  yırtık  olduğunu gördüm. 

Yere çöktüm  . O bende saniyeler sonra yere çöktü.  Bunu yapınca kendimi geri attim . Yerden  kalktı.  Ve başını  sola doğru  eğdi . Gözlerini  açabildiği  kadar açtı  . Ve bir anda aynaya vurmaya başladı.  Bu baya sürdü  . Sonra  durdu ve  konuşmaya  başladı.
" seni öldüreceğim,  senin korkman bana zevk veriyor." dedi ve yere oturup gülmeye başladı. Sonra hep " seni öldüreceğim " tekrarladı.   Gece boyu  devam etti.  Hiç gözümü  kırpmadım.  Göz ile kas arası kaybolduğu an kendimi uykuya teslim ettim. Sabah titreşim  ile uyandım. İrem arıyordu.  Ona kızgındım.  Açmadım.  Aynaları  söktüm  . Onları kıramazdım.  Ya evdeki öbür aynalarda da olursa diye onları çöpe  götürdüm.  Artık rahattım. Eve döndüğümde  üstümü  değiştirmek  için  odama çıktım . Aynalar geri geldiğini görünce  onları bir daha söktüm  ve arabamın  arkasına  attım.  En uzak çöp kutusunun önünde durdum ve onları oraya  atıp iple bağladım. 

Kendimi çıldırmış  hissediyordum.  Eve dönerken dikiz aynasından  hep kontrol ediyordum.  Eve geldiğimde odaya hızlıca  çıktım.  Dua ile açtığım  kapıyı  sinir ile kapattım.  Yine aynalar oradaydı.  Evden gidemezdim. Annem ile babamdan kalan tek hatıraydı .

Evden çıktım. Eray'ın  aramaları yüzünden bacağımı  felç hissediyordum. Açtım ve " ne var ?"  dedim.  Eray korku ile endişe içinde  " İreme inanma , neredesin konuşmamız lazım " dedi. O an İrem önüme  çıktı.  Telefonu tamamen kapattım ve Irem' e " seni dinliyorum" dedim.

İrem bana kararlılıkla baktı ve
" biz dün  gece.... Eray ile birlikte olduk.
Evet... yanlış  duymadın . Artık onu sevme çünkü bu ilişkimize zarar veriyor. " dedi ve arkasına  bakmadan gitti. Arabaya bindim ve eve nasıl geldiğimi hatırlamıyordum.  Hava karadana kadar ağladım.  Sonra odama çıktım. Kız orada bekliyordu.   Ben ağlarken  o beni sadece inceledi.  Sonra aynaya elini koydu  ve bana " ölmek ister misin  ? " dedi. Ona cevap vermedim . Gece boyu aynı şeyi tekrar etti . 1 hafta boyunca  böyle devam etti . Ne evden çıktım  nede kapı çalınınca  açtım .
1 hafta sonunda  odadan akşam odadan hiç ses gelmediğini fark ettim. O an şaşkın  bir şekilde odaya girdim . Aynaya baktığımda  aynada kızın  kendini astığını  ve üzerinden kan damladığını  gördüm.  O yere oturdum ve ağlamaya  başladım.  Bir piano sesi başladı  ve ben bu sesten korkmaya başlamıştım. Odadan hemen çıktım.  Ve 2 hafta boyunca  bu devam etti. Koltukta uyumaktan belim tutulmuştu.  Kapı  çaldı.  Uyku sarhoşuydum.  Kapıyı  açtım.  Eray beni görür  görmez bana sarıldı.  Onu ittim.
Ona " bana dokunma !"  derken sesimi yükseltmiştim.  Bana baktı  bir şey diyemedi ve öylece  gitti. Onunla  hiç gündüz buluşmuyorduk. Onun yüzüne kapıyı  kapattım ve odaya yöneldim . Kapıyı  garip bir duygu ile kapıyı  açtım.  Hemen yatağa atlayıp  yastık  ile kendimi kapattım. Sonra gözlerimin bir tanesini  biraz dışarı  çıkardım  ve aynaya baktım. 
Aynada biri  benimle aynı şeyi yapmış ama gözlerini açmış  bana bakıyordu.  Sonra ayağa kalktı.  Bir kıza  benzemiyordu. Bana bakarak " seni and olsun ki öldüreceğim  " dedi. O  bir erkekti. Yavaşça kalktım.  Ve onun ela gözlerine bakarak " benden ne istiyorsunuz?  ben size hiçbirşey    yapmadım  " dedim. O başını sola eğerken  korku bana geliyordu. Bana " ben senin katilinim  " dedi .
Ona " Benim ismim Mucize , senin  ki ne ? " diyerek elimi  uzattım.  Elimi çekmem  bir oldu. Öyle bir bakış attı ki ben kalpten gidecektim . Bana baktı ve
" ben senin katilinim ama seni öldürecekse  ismim Karanlık " dedi .

Gece boyu konuşmadı. Bakışları ile beni öldürüp  yaşattı sadece.

Evet ilk bölüm  sonu ..
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutma...

#LŞY