მოკლედ ხალხო ეს არის ჩემი პირველი ფიკისგან ძალიან განსხვავებული ნაწერი.ნუ გამკიცხავთ ძალიან და მე თვითონ ვატყობ რომ ახლანდელ და ძველ წერის სტილს შორის დიდი განსხვავებაა🥰ეს არის ისტორია ჯონგუკზე,მდიდარ მემკვიდრეზე,რომელიც ამავდროულად არის აგენტი და...
სახლში რომ მივედი ღამის სამი საათი იყო და სავარაუდოდ ყველას ეძინა.კარგია რომ ამ შტერებმა ცოტა ტვინი იხმარეს და არავის არ უთხრეს.იცით რატომ?არა ახლა შეხვედრების თავი არ მაქვს ახლა მარტო ჩემი შვილების და იონჯუს ნახვა მჭირდება.ბავშვების ოთახში შევედი ტკბილად ეძინათ.მათთან მივედი და შუბლზე ვაკოცე
-ჩემო პატარებო დავბრუნდი(მე)ჩუმად ჩავიჩურჩულე და ოთახიდან გამოვედი.
სანამ ოთახში შევიდოდი იონჯუზე ვფიქრობდი.ნეტავ სძინავს?იქნებ მელოდება?ახ შედი ჯონგუკ რას ელოდები.შევედი და დავინახე საწოლზე მწოლიარე იონჯუ
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(ფოტოზე სახეს არ ვიმჩნევთ)
მასთან ახლოს მივედი და ნაზად ვაკოცე ლოყაზე.მაგრამ ჩემი ყურადღება მისი ლოგინის გვერდით არსებულმა წამლის ყუთმა მიიქცია.როცა ვნახე საძილე აბები აღმოჩნდა.შიგნით იყო დანჩენილი.ყიდვის თარიღიც ეწერა.გადავთვალე და მივხვდი რომ ყიდვის დღიდან დღემდე ის ყოველ დღე თითო აბს სვამდა.
"მაგრამ რაში სჭირდება იონჯუს საძილე აბები?"
მაგრამ მერე მისი დღიური გამახსენდა.გუშინწინ სახლში რომ ვიყავი მაშინ წავიკითხე.მან დაწერა რომ ჩემი გარდაცვალების შემდეგ უძილობა აწუხებდა და მშობიარობიდან 4 თვეში აბების მიღება დაიწყო.
ამის გახსენებაზე იონჯუს მოღუშული სახით შევხედე.ტანსაცმელი გამოვიცვალე.ჩემს გოგოს ჩემი ნივთები არ წაუღია.ზუსტად ისე დამხვდა ყველაფერი როგორც დავტოვე.ჩემი პიჟამო ჩავიცვი
