silent song | rosékook

0.3

jjeongguk:
konuşmalarımızı okudum ve şunu anladım.

jjeongguk:
heyecandan ne söyleyeceğimi ne sorduğumu şaşırır olmuşum.

jjeongguk:
kendimden bahsetmem gerekirdi.

jjeongguk:
ben Jeongguk.

jjeongguk:
seni ilk hastanenin bahçesinde kimsesiz ve hasta çocuklar için şarkı söylerken gördüm.

jjeongguk:
bir kez olsun kulaklığımı, kulağımdan çıkarmayan ben senin sesini duyduğum anda çekip çıkardım onları yerlerinden.

jjeongguk:
sesin güzeldi tıpkı yüreğinin güzelliği  gibi.

jjeongguk:
küçük çocuklara şarkı söylerken onların gözlerine öyle bir bakıyordun ki onların yerinde olmak istedim.

jjeongguk:
hastanelere çok uğrar mısın ?

rosesarerosie:
tanıştığıma mumnun oldum Jeongguk.

rosesarerosie:
güzel sözlerin için teşekkür ederim.

rosesarerosie:
aslında hayır bu işe yeni başladım.

jjeongguk:
karşılığında para mı alıyorsun?

rosesarerosie;
ondan çok daha değerli şeyi alıyorum

rosesarerosie:
çocukların yüzündeki gülümsemenin sebebi olmak, tek kazancım bu.

jjeongguk:
yüzümdeki gülümsemenin çok daha derinine indin Roséanne.

rosesarerosie:
o çocuklardan mısın ?

jjeongguk:
hayır ama olmak isterdim.

rosesarerosie:
çocuklar hastalıklarla mücadele ediyor Jeongguk.

jjeongguk:
buna değerdi.

rosesarerosie:
söylesene,
kimsin sen ?

jjeongguk:
senin sesini seven biri.
sadece seni seven biri.
birazda çok geveze arkadaşını ama sadece sustuğu zamanlarda.

jjeongguk:
ama merak etme sana zarar vermem.

jjeongguk:
dediğim gibi iletişim kurmakta da iyi değilim, sana verdiğim en büyük zarar seni uzaktan sevmek olur.

rosesarerosie:
bu özel hissettirdi.

jjeongguk:
zaten öylesin.

jjeongguk:
çatlamış beyaz duvarıma ektiğim güller kadar da eşsizsin.

jjeongguk:
teksin ve bataklıkta yüzen bu hayatımda sevgimi hakeden tek yegane kişisin.