Chan
Chan jest , familiarnym przyrostkiem. Jest to nieformalna wersja san używana do adresowania dzieci i żeńskich członków rodziny. Może być również zastosowana do zwierząt, kochanków, bliskich przyjaciół i ludzi znanych od dzieciństwa. Chan jest używane jako słowo pieszczotliwe, szczególnie w przypadku dziewcząt, aż do dorosłości. Przyjęło się także, iż rodzice nazywają swoje córki chan, a synów kun, choć chan można również użyć w stosunku do chłopców. Dorośli mogą używać chan w formie pieszczoty, zwracając się do kobiet, z którymi są w bliskich stosunkach.
Chan może być uznany za kobiecy styl mówienia, gdyż jest używany głównie przez kobiety lub w odniesieniu do nich. Jego zakres użycia przypomina słowo „kochanie" w języku polskim. Nazwanie kobiety neko-chan ma znaczenie podobne, jak w języku polskim „koteczku". Mężczyźni nie używają chan w odniesieniu do innych mężczyzn (z wyjątkiem małych dzieci).
Imiona zwierząt są często tworzone poprzez dodanie chan do skróconej nazwy gatunkowej. To pokazuje jeszcze większe przywiązanie, niż gdyby dodać je do pełnej nazwy. Zatem, na przykład udomowiony królik (usagi) może być nazywany usa-chan, a nie usagi-chan. Podobnie, chan jest czasem użyte, aby stworzyć przezwiska dla . Na przykład zyskał dla uproszczenia trudnego nazwiska przydomek Shuwa-chan w Japonii. Przydomki mogą również używać wariacji chan (zobacz poniżej).
Choć zazwyczaj zwrotów grzecznościowych nie stosuje się w odniesieniu do samego siebie, część młodych kobiet przybrała afektowaną formę mówienia o sobie w trzeciej osobie z użyciem -chan, sposób mówienia spotykany zazwyczaj tylko wśród małych dzieci. Na przykład, młoda kobieta o imieniu Maki może się nazywać Maki-chan zamiast używać form w pierwszej osobie.
Japończycy używają -chan w odniesieniu do dzieci w wieku przedszkolnym, a czasem do uczennic i uczniów szkół podstawowych i dzieci w rodzinie. Nie można zwracać się w ten sposób do dorosłych kobiet lub mężczyzn. Inaczej mówiąc, chan używa się tylko wobec dzieci. Użycie wobec dorosłych jest niezręczne i niegrzeczne.
Oprócz -chan występują także: -chin (rzeczownik używany jak przyrostek, intymny lub pogardliwy), -tan (poufały sufiks używany w stosunku do znanej osoby, w , języku kobiet), -chama (przyrostek wyrażający szacunek językiem familiarnym, dziecięcym).
Tan, jako sufiks, jest często używany w , artystycznych na japońskich uosabianych przez żeńskie postacie, przedstawianych jako , reprezentujących nieludzi, obiekty nieożywione, idee lub fenomeny lub popularne produkty konsumenckie. Znane przykłady to między innymi (reprezentujące systemy operacyjne) i Bisuke-tan (reprezentujące ). Niektóre z tych postaci, jak na przykład , są prawdziwymi firmowymi maskotkami.
Chama, jako chan i sama, jest czasem używana w stosunku do osób młodych, lecz cieszących się szacunkiem mówiącego.
