Sama
Sama jest bardziej formalnym i uprzejmym niż -san, oficjalnym sufiksem grzecznościowym. Jest głównie używany do tytułowania osób o wyższym statusie, niż mówiący, a także w biznesie w odniesieniu do klientów. Pojawia się także w słowach używanych do rozmów o lub tytułowania osób, co do których mówiący chce okazać szacunek lub poważanie, na przykład o-kyaku-sama („szanowni państwo klienci, goście"; „o" jest przedrostkiem grzecznościowym) lub Tateishi-sama (tateishi oznacza „stojący kamień", który jest czczony od 600 lat w tokijskiej dzielnicy ).
Sufiks -sama jest używany w prasie w odniesieniu do żeńskich członków rodziny cesarskiej (na przykład , żona następcy tronu). Japończycy dołączają również -sama do nazwisk osób o szczególnym talencie lub urodzie, choć to użycie często jest żartobliwe, przesadzone lub nawet ironiczne. Przykładem może być tytuł „Tanaka-sama" w odniesieniu do młodego mężczyzny o nazwisku Tanaka uznawanego za bardzo przystojnego przez wielbicieli, a także „Leo-sama" (lub „Reo-sama"), co stało się przyimkiem medialnym .
Użycie -sama wobec samego siebie będzie odebrane jako arogancja i wywyższanie się ponad innych, co jest niedopuszczalne. Skrajnym tego przykładem może być wypowiedzenie zwrotu ore-sama („moje czcigodne Ja"), co będzie już blisko wulgarności.
Sama stosowane jest także przy nazwiskach w adresach pocztowych i jest często spotykane w oficjalnych e-mailach.
W taki sam sposób, w jaki -chan jest zdrobniałą, pieszczotliwą wersją -san, istnieje również forma familiarna, używana przez dzieci, -chama dla -sama, używana zazwyczaj przez dzieci w odniesieniu do osób starszych.
