Bölüm 82 ● Kimin Manitası Bu?

18.1K 889 328
                                    

Not: Lütfen Yaren'e kızmayın :(

Not2: BÖLÜMÜN SONUNDAKİ AÇIKLAMALARIMI OKUMADAN GİTMEYİN AŞKIMLAR

Keyifli okumalar, satır aralarında buluşalım ♥️

🦅 (Deplasman'cıların gözü yaşlı💔)

●●●

"Nerede kaldı bunlar ya?" Sefa söylenerek telefonunu cebine atıp kollarını bağladığında omuz silktim. Sabahın buz gibi havasında kızları bekliyorduk işsiz gibi. O değil okula da geç kalacaktık.

Sonunda kızlar koşar adımlarla binadan çıkınca hepimiz aynı anda "Sonunda!" Diyince duraksayıp bize baktılar ve gülmeye başladılar.

"Niye gülüyorsunuz lan?" Sesim yankılandığında yine aynı şeyi aynı anda söylediğimizi fark ettim. Beraber olduğumuz zamanlarda hep oluyordu bu. Şu üçüz şeyleri falan olmalıydı.

"Her neyse,okula geç kaldık kızlar." Diyerek konuyu dağıttığımda gülerek başlarını salladılar. Meray'a baktığımda güzel gülüşüyle karşı karşıya kalmıştım.

Yanımıza gelirken Yaren "Size de günaydın," diye söyleniyordu. Gülümsedim ve güzel gülüşüne bir kez daha baktım. "Günüm şimdi aydı işte."

Meray iç geçirirken Sefa sesini incelterek "Yaaa Fedaaa," demişti. Gözlerimi devirip Meray'ın elini tuttum ve üşümesin diye montumun cebine soktum.

"Sefa, seni tam şu an sikiveresim geldi kardeşim." Dediğimde hepsi gülmüşlerdi. Ben de güldüm. O sırada siteden çıkmıştık. Meray Sefa'ya yandan bir bakış attı ve koluma sarılarak "kıskanma ne olur, çalış senin de olur!" Deyip gülmüştü.

"Aman aman,ben almayayım. Böyle kafam rahat."

"Niye öyle diyorsun oğlum? Birini al hayatına tüm günlerin güzelleşsin. Daldan dala olmuyor o işler." Dedi Cefa. Sefa cevap vermeden Yaren atıldı. "Ay diyene bak! O zaman senin niye yanında başka birini göremiyoruz Cefa Bey?" Elleri cebinde bilmiş bilmiş konuşurken kardeşim ona buruk bir gülümseme attı. Bu kadar salak olma, diyordu. Ama işte, Yaren de benim gibi dikkatsizdi biraz. Görmüyordu burnunun ucunu.

"Belki de çoktan bulmuşumdur ama o istemiyordur? Olamaz mı?" Cefa'nın verdiği cevapla hepimiz şoka girmiştik. İlk kez Yaren'e karşı böyle şeyler söylüyordu.

"Sen ne diyorsun? Kim o kız Cefa? Ay niye anlatmıyorsun? Bizim okuldan mı? Güzel mi? Onu ayarlayabilirim sana. Ay çok heyecanlandım! İlk kez bana birini sevdiğini söylüyorsun..." Yaren çocuk gibi sevinerek Cefa'nın koluna girince Sefa ile birbirimize baktık. Sefa dudaklarını büzüp başını iki yana sallayınca iç geçirdim.

Bu işin sonu nereye varacaktı çok merak ediyordum. Umarım sonunda kardeşim mutsuz olmazdı.

Fazla beklemeden otobüs geldiğinde hepimiz geçip oturduk. Ben ve Meray ön taraftaki ikili yere oturmuştuk. Diğerleri de arkada bir yerlerdelerdi.

Meray sessizce kulaklıklarını çıkarıp birini bana birini kendine taktı ve başını omzuma yaslayıp listesini karıştırmaya başladı. O şarkı ararken ben gözlerimi kapatıp başımı arkaya, demire yasladım. Dün gece pek uykumu alamamıştım.

Kulaklarımı bir melodi doldurduğunda, tanıyamadım. Muhtemelen kıyıdan köşeden bulduğu şarkılardan biriydi.

Şarkı rapti ve ben ismini merak edip Meray'ın telefonundan baktım.

Sehabe'den Sen şarkısıydı. Hoşuma gitmişti.

Okula gidene kadar öylece şarkı dinledik ve nihayet geldiğimizde indik. Biraz tereddüt etsem de yine Meray'ın elini tutup montumun cebine soktum. Bir elimize bir bana baktı ve gülümsedi. Ben de gülümseyip okul bahçesine adımladım. Peşimden bizimkiler de geliyorlardı. Yaren ve Sefa dedikodu yaparlarken Cefa sessizdi.

Yârem ● Yarı Texting (tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin