Evet sana uzun bir süredir yazmıyorum, bunun için binbir tülü bahane uydırabilirim ama hayır bunun yerine gerçeği anlatacağım. Kendimi çok yorgun hissediyorum. İnsanların yaptıklarına karşın bir şekilde güçlü kalmaya çalışmak çok zor. Beni anlıyor musun bilmiyorum ama anlamanı umuyorum.
Sadece insanların benimsediği saçma güzellik kurallarına, vücut hatlarına sahip olmadığım için suçlanıyorum. Zayıf veya kilolu olmak benim tercihim ve bu kimseyi ilgilendirmez diyorum ama onların bir kulağından bile girmeden teğet geçiyor. Kore'nin saçma güzellik algısı beni delirtiyor, neden çift göz kapağına, büyük gözlere ve beyaz bir cilde sahip olmak zorundayım. Ben küçük gözlerim, olsada güzel olabilirim. Yada güzel olmak için illa çift göz kapağına ihtiyacım yok.
Çok yakın bir arakadaşım var adı Jooheon, kendisi pek korenin güzellik algısına uymaz ama bence dünyanın en güzel insanı, sadece gülümsediğinde oluşan gamzeleri bile yeter. Tabi onunla uzun zamandır konuşmuyoruz, bu beni üzüyor ama ona karşı bir adım atamıyorum. O okuldaki en popüler çoçuklardan biri ve eğer birileri beni onunla konuşmak için çabalarken görürse yediğim laflar iki katına çıkarmış gibi geliyor o yüzden ağzıma bir fermuar çektim ve köşede yalnızlığımı yaşıyorum.
Bana Kitty demen hoşuma gitti, sürekli yer değiştirmek nasıl hissettirir bilmiyorum çünkü en son ne zaman taşındık hatırlamıyorum bile ama tahmin edebiliyorum, arkadaşlarından ayrılmak kötü hissettirir. Yinede baban sizi için çabalıyor.
Ağzı olan konuşuyor I.M ama bazı kelimeler vücudumda kesik izleri bırakıyor, acıtıyor ve kanıyor. Benim kanayan yaralarım çok fazla. Ama senin için biraz olsun takmamayı denerim.
Sevgilerle, hayalet.
Şu fotoğraf sayesinde sonsuza dek yerim ve IM şhipeleyebilirim mükemmelliğe bakar mısınız 🥺❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
