1.8

140 16 13
                                    


Oturduğum masanın karşısındaki sandalyeler çekildiğinde kafamı kaldırmadım, ikisininde oturduğunu ve bahçedeki bir kaç kişinin bakışlarının bize döndüğünün farkındaydım, fısıldaşmalarıda duymasamda biliyordum.

"Merhaba" boğuk bir ses duydum ve bu ses kesinlikle Jooheon'a ait değildi, kafamı kaldırdığımda Chankyun ile göz göze geldim, yüzünde ve gözündeki gülümseme istemsizce benide gülümsetti.

"Merhaba" diyerek gözlerimi ikisinin üzerinde gezdirdim, nasıl arkadaş olmuşlardı bu kadar zamanda.

"Yerim, Chankyun okula yeni kaydoldu ona okulu benim gezdirmem gerekiyor aslında ama bilirsin basket takımıyla ilgili yapmam gereken bir kaç şey var, ona okulu gezdirir misin?" Dediğinde kafamı salladım.

"Gezidiririm" diyerek gülümsedim, jooheon gamzelerini gösterecek şekilde kocaman gülümsedi "teşekkür ederim" diyerek yanımızdan ayrıldığında artık chankyun ve ben baş başaydık.

"Eee sarılıp beni boğmayacak mısın?" Dediğinde gözlerimi kısarak ona baktım. "Seni gebertmek istiyorum ama aynı zamanda sarılmakta istiyorum, saçma"

"Bana okulu gezdirip sarıldıktan sonra boğazlayarak öldürebilirsin" ikimizde gülümsedik, sonraki zamanının çoğunda Chankyun'a okulu ve sınıfları gezdirmiştim. Tüm sınıflar bittiğinde zaten okulun bitmesinde yarım saat kaldığın için çantalarımızı alıp okulun arka bahçesine geçtik ve çardaklardan birine oturduk.

"Ee bütün okulu gezdiğimize göre artık sarılabilirsin" ona bakmadan oturmaya devam ettim, o ise tam yanımda oturmuş elini ise çardağın kenarına benim arkama koymuştu, dışardan gören biri elini omuzuma attığını sanabilirdi ama çokta umursamıyordu bunlar Chankyun.

Aslında ona sarılmak istiyordum ama bu çok uzun zamandır yapmadığım bir şeydi, birini sevmek ve biri tarafından sevilmek. Bu sadece aşk olarak değil, arkadaşlık olarakta böyleydi. Chankyun bana sevginin ne olduğunu hatırlatmıştı. Yan dönerek kollarımı boynuna doladığımda ilk olarak duraksadı sonra ise ellerini belime dolayıp başını omzuna yasladı.

"Ayrılınca öleceğim galiba" diyerek güldüğünü işittim.

"Galiba bu sarılıştan sonra seni öldüremeyeceğim Chankyun" dedim.

"Çünkü kalplerimiz yan yana atıyor Yerim, bir kere hissedildi bu" ilk mesafe kalpler arasında aşılmıştı, sonra bedenler arasında. Ve şimdi iki kalp yan yana.

-

Düz yazı bölümlerde pek en değilim, güzel mi?

distances in the heart ➳ changkyun+yerim✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin