Autor: Adam Mickiewicz
Gatunek: sonet
Relacja podmiotu mówiącego
Jadę wozem przez wielką łąkę pełną kwiatów, traw i burzanów.
Zapada zmrok, jest coraz ciemniej i już nie widzę drogi. Spoglądam na niebo szukając gwiazd. W oddali widzę księżyc, którego światło odbija się na tafli wody Dniestru.
Każę zatrzymać powóz, słyszę żurawie lecące bardzo wysoko, motyle w trawie oraz pełzającego węża.
W tej ciszy wydaje mi się, że wołają mnie z Litwy, jednak po chwili dochodzę do wniosku, że to tylko mi się zdawało. Zrezygnowany i zawiedziony ruszam w dalszą drogę.
Podmiotem mówiącym w "Stepach akermańskich" jest sam Adam Mickiewicz- poeta, tułacz, patriota.
Wędrówka po stepie to jednocześnie przeżycie poczucia zagubienia w świecie, samotności, odkrywanie wielkości świata i jego piękna/tajemnicy.
Widok stepu budzi nostalgię (tęsknotę)- bohater przypomina sobie ojczyznę, którą musiał opuścić. Czuje się samotny i opuszczony.
CECHY SONETU:
-składa się z czterech zwrotek
- dwie pierwsze są 4-wersowe, a dwie kolejne 3-wersowe
-dwie pierwsze zwrotki mają charakter opisowy, a dwie ostatnie- refleksyjny, często filozoficzny
EPITET- określenie rzeczownika w wierszu ("łąk szumiących")
PORÓWNANIE- zestawienie dwóch obrazów ("jak łódka brodzi")
METAFORA- przenośnia, ma znaczenie niedosłowne ("suchego przestwór oceanu"- tak Mickiewicz opisuje step i obrazuje jego wielkość, jest on rozległy, jak ocean i praktycznie nie da się dostrzec jego końca)
Tutaj nie ma pytań, bo zapewne każdy przerabiał inny sonet, więc musicie polegać na sobie
CZYTASZ
Lektury na egzamin ósmoklasisty
AcakGeneralnie moje notatki z lektur, jak ktoś chciałby sobie coś przypomieć, albo w ostatniej chwili dowiedzieć się, na jakie lektury może trafić