∆ Stepy akermańskie (z Sonetów krymskich) ∆

364 11 1
                                    

Autor: Adam Mickiewicz

Gatunek: sonet

Relacja podmiotu mówiącego

Jadę wozem przez wielką łąkę pełną kwiatów, traw i burzanów.

Zapada zmrok, jest coraz ciemniej i już nie widzę drogi. Spoglądam na niebo szukając gwiazd. W oddali widzę księżyc, którego światło odbija się na tafli wody Dniestru.

Każę zatrzymać powóz, słyszę żurawie lecące bardzo wysoko, motyle w trawie oraz pełzającego węża.

W tej ciszy wydaje mi się, że wołają mnie z Litwy, jednak po chwili dochodzę do wniosku, że to tylko mi się zdawało. Zrezygnowany i zawiedziony ruszam w dalszą drogę.

Podmiotem mówiącym w "Stepach akermańskich" jest sam Adam Mickiewicz- poeta, tułacz, patriota.

Wędrówka po stepie to jednocześnie przeżycie poczucia zagubienia w świecie, samotności, odkrywanie wielkości świata i jego piękna/tajemnicy.

Widok stepu budzi nostalgię (tęsknotę)- bohater przypomina sobie ojczyznę, którą musiał opuścić. Czuje się samotny i opuszczony.

CECHY SONETU:

-składa się z czterech zwrotek

- dwie pierwsze są 4-wersowe, a dwie kolejne 3-wersowe

-dwie pierwsze zwrotki mają charakter opisowy, a dwie ostatnie- refleksyjny, często filozoficzny

EPITET- określenie rzeczownika w wierszu ("łąk szumiących")

PORÓWNANIE- zestawienie dwóch obrazów ("jak łódka brodzi")

METAFORA- przenośnia, ma znaczenie niedosłowne ("suchego przestwór oceanu"- tak Mickiewicz opisuje step i obrazuje jego wielkość, jest on rozległy, jak ocean i praktycznie nie da się dostrzec jego końca)

Tutaj nie ma pytań, bo zapewne każdy przerabiał inny sonet, więc musicie polegać na sobie

Lektury na egzamin ósmoklasistyOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz