"Anne ben çirkin miyim ?
Neden yüzüme konuşan yok ?"
Bilinmeyen numara:Bugün gördüm seni ben.
Bilinmeyen numara:Berkay'ın yanında.
Bilinmeyen numara:Ondan bir şey aldın.
Oğuz:Bundan sana ne?
Bilinmeyen numara:Aldığın şeyin ne olduğunu biliyorum Oğuz...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Belki bakmak istersiniz diye de bunu buraya bırakıyorum. Yani bakarsanız beni çok mutlu edersiniz.
Ölümün bile aşık olacağı güzel çocuktu o.Çocuğu gitmesine izin veremeyecek kadar çok sevmişti .Çünkü sanılanın aksine ölüm bu dünyada, hayatta olan insanlarla yaşıyordu.Gerçekten ölen ve bu dünyayı terkedenlerle değil."
"
Lütfen bırak beni," diye yalvardı İskender, Ölümün omuzlarını sıkıca kavradı. "Beni burada yeterince uzun tuttun, yapamam ..."
Ölüm İskender'in yanağına nazik bir öpücük kondurup gözyaşlarını sildi ve neredeyse kendini umutlu hissetmesine izin verdi.
"Gitmene asla izin vermeyeceğim," diye fısıldadı ölüm kaybolmadan önce, bu hem bir tehdit hem de bir sözdü.
" İskender saymayı unuttuğu kadar olan bin yıllardır dünya üzerinde yaşamaya mahkumdu, sonsuza kadar 24 olarak kalacaktı. Sevgilisi olan ölüm meleği tarafından bu hayata hapsolmuştu.Yüzyıllardır ölmek dışında bir dileği yoktu. Bu dileğini gerçekleştirmek içinse yıllardır kayıp bir ölüm meleği olan sevgilisini bulması gerekiyordu.
En son 76 yıl önce beraber olduğu sevgilisiyle her şekilde buluşmayı hayal etmişti ama onu 17 yaşında yeniden doğmuş ve bütün anılarından arınmış bir biçimde bulması kesinlikle bunlardan biri değildi."
