Status: Best Friends Forever

Prologue

"Zai..." I inhaled deeply...'this is it,pancit!' I just kept the other words to myself.

"Hmmmmmm?" He's too busy reading his planner while taking a quick sip of his brewed coffee...Ni hindi nga niya pinansin ang mala-lechon kong fez sa sobrang pula.

"I....

Shocks! bahala na si batman. Basta masabi ko lang ang tunay kong nadarama sa best friend ko. Feeling ko kasi sasabog na ang kawawa kong heart sa loob ng katawan ko. Nagwawala na siya.

".....love you." Parang nag freeze ang buong paligid. Parang yung katulad sa statue dance kapag titigil na ang music.

Yumuko ako at biglang nanghina. Grabinaitu! Daig ko pa ang nag exercise at tinakbo ang kahabaan ng EDSA.

"Alam mo,gutom lang yan best." Tumawa siya. Take note: Tinawanan niya lang ako. Imagine someone na kung makatawa parang wagas na wagas at parang mababatukan ko anytime. 'I love you too..." He jokingly added. Tumawa pa siya ulit. Parang daig ko pa ang joker na may binitawang joke.

Joke ba yun? Ang pagmamahal ko sa kanya?

Suddenly, it rained violently. Parang may nag landfall na bagyo agad-agad...wow ha! Nakisama na rin ang panahon sa nararamdaman kong sama ng loob that time.

Saksi ang aking caramel frapuccino at limang blueberry cheesecake na nasa harap ko ang mga pangyayari. Ang ganda pa ng location sa dramang ito: Starbucks! (ohh di'ba?). I just hate it. Parang pinagsisihan ko kung bakit sinunod ko ang payo ng manghuhulang iyon.

A tear suddenly rolled on my cheeks. Parang nasampal ako ng paulit ulit sa nangyari and this realization struck me:

Am I not allowed to dream of an ever-after with my best friend?

No! Hindi pa rin ako susuko.