Status: Best Friends Forever

SBFF: Chapter Twelve

Nica's POV

You are my sunshine, my only sunshine ♬

You make me happy when skies are gray ♬

You'll never know dear, how much I love you ♪

Please don't take my sunshine away ♪

He is strumming his guitar. Nakadekwatro pa si Zai habang kumakanta...Ang etchus naman ng lalaking ito. Bahagyang hindi nakasara ang uniform niya at medyo fit sa kanya ang polo shirt niya. I never thought he's this hot. Napalunok akong bigla. My knees began to tremble as he looked directly into my eyes...parang gusto kong isipin na para sa akin yung kinakanta niya...

dedicated just for me...

hmmmmpp!

Bakit kaya gumagwapo siya araw-araw? Bakit kaya gumaganda ang boses niya? Bakit ang cute niya ngayon? Ba-

"Nic?" He frowned a little and suddenly stopped. Ayun. Tiningnan niya lang ako.

"H-Ha?" Ako mismo ay parang nagulat din sa pagiging tulala ko sa kanya.

Parang ang sarap niyang pagmasdan, yan tuloy. Nu be yen. Panira ng moment naman 'tong engot na 'to.

"Ehem...crush mo na ako 'noh?" Sabay siko sa balikat ko. Tumataas-baba naman ang kilay niya. He smiled sweetly.

I suddenly frozed. Parang napana ako dun ah...

"Heh! in your dreams, Mr. Gonzaga!" Tinapik-tapik ko siya and I suddenly turned away. I avoided his gaze.

Gosh! Did he just saw me blushing or something?

"Aminin mo na kasi...sus..." Maluko na ang ngiti niya and he's doing the same thing. I nervously stand up. I really wish na hindi halata ang pangangatog ng tuhod ko habang tumatayo. Hindi na ako nagreact habang patuloy pa rin siya sa panunukso sa akin. I walked out. I think that's the best thing to do.

Hay...akalain mo iyon? Pagtrippan ba naman ako? hmp. Ganyan naman kasi siya. Lagi na lang...Wow! this time affected na ako.

...dahil ba yun sa mahal ko na siya ngayon?

Grrrhhh!!!

sa dinami-dami ba namang lalake sa mundo, bakit siya pa? why? sa mismong best friend ko pa.

This feeling... I'm hating it.

*******

Zai's POV