Onverklaarbaar.

Onverklaarbaar.

"Lotte, wakker worden, het is half 8" hoorde ik mama van beneden roepen. Weer een dag school, daar heb ik echt geen zin in. "Ben je wakker?" Ik kroop nog even onder mijn heerlijk warme deken. Het is nu winter dus het is koud in me kamer. "Als je niet antwoord kom ik boven om je letterlijk uit bed te halen!" een dreigement helpt meestal niet bij mij, maar ik heb geen zin om weer te laat komen en me morgen om 8 uur op school te melden. "Ik ben er al uit, mam!" Ik sprong me bed uit en deed mijn kledingkast open.  

Wat zou ik aan doen? Het is koud dus ik doe mijn guess vest aan en mijn gucci broek. We zijn een rijk gezin die in een villa wonen. Ik ben verwend en ik hou wel van mijn luxe leventje. Ik keek in de spiegel en zag een meisje. Ze is 15 jaar en heeft blond haar. Ze heeft mooie blauwe met grijs en groenen ogen. Ze heeft een gladde huid en zag er moe uit. De laatste tijd slaap ik niet goed. Ik heb elke avond vage dromen over een wereld die nooit zou kunnen bestaan. Ik was een prinses in een mooi koningkrijk. Mijn beste vriend Stefan was mijn lijfwacht in de dromen. De wereld in de dromen was te mooi en wat er gebeurde zou nooit kunnen. Ik had ooit wel een fantasie boek gelezen over zo'n wereld, maar dat was allemaal verzonnen. Maar deze wereld, leek en voelde echt. Maar altijd als ik in me droom bijna kon zien hoe ik er heen kom zonder te slapen, werd ik wakker gemaakt. Alsof me moeder of me vader me altijd expres rond die tijd wakker maakte.  

Toen ik helemaal klaar was met alles, kwam de schoolbus en ik stapte in. Ik hou niet van fietsen naar school dus nam de school bus. En soms brengde me moeder me.

"Heey prinses" ik zag me beste vriend die alles van me wist. Van alle problemen tot de vage dromen. "Goedemorgen Stefan" ik liep naar me kluis en opende het. "Welke boeken hebben we nodig?" Ik wist me rooster nog steeds niet uit mijn hoofd ne was niet vanplan die uit me hoofd te leren. "Eerst engels en dan scheikunde" wat ben k blij dat Stafan aan mijn zij staat. Ik was dan wel rijk en populair, maar ik vertrouwde niemand alleen Stefan.

Na engels en scheikunde was er gelukkig pauze. We gingen naar de kantine en haalde eten. We zagen de mensen van de populaire tafel en Matt, de leukste jongen van de school keek me aan en sloeg opde stoel nasst hem. We liepen naar de tafel en gingen zitten.  

"Hoi Lot"  

"Hey Matt"  

"Allesgoed?" 

"Ja hoor en met jou?" 

"Ja gaat wel. Lekker geslapen?" 

"Ja alleen ben dood moe van school. Het put me echt uit" ik moest weer gapen. 

"Wat doe je vrijdag na school? Heb je zien om naar de bios te gaan?" OMG de jongen waar ik al best lang een crush op heb, vraagt me mee uit. 

"Ik heb nog geen plannen. Het lijkt me super gezellig" 

"Dan haal ik je om 7uur na het eten op" 

"Is goed, tot vrijdag dan" ik stond op en hij gaf me een knuffel.  

De bel ging en Stefan en ik liepen naar de les. De les leek uren te duren totdat de bel ging. Gered door de bel zeggen we vaak. "Prinses, zullen we na school samen huiswerk maken?" "Natuurlijk lijfwacht" ik noemden hem soms lijfwacht omdat hij in mijn dromen altijd mijn lijfwacht was. Toen we in de laatste les van de dag zaten, hield Stefan me heel de tijd bezig. Hij liet me heel de tijd lachen en kietelde me heel de tijd. Samen zijn we geen serieus stel. Maar school zonder hem of zonder humor, zou school niks zijn.

We liepen naar zijn scooter en ik deed mijn roze helm op. Ik stapte achter op en klemde me aan Stefan vast. Toen we bij mijn huis aan gekomen waren, stond de deur op een kier. Mama en papa waren werken en volgens mij was Josh niet thuis. Josh was mijn oudere broer. Hij is 18 jaar en heeft ook blond haar en blauwe ogen. Hij studeerd voor zakenman en is heel slim. Maar hij was op de universiteit. Dus wie had de deur geopend? Ik keek naar Stefan die zwijgend naast me stond. "Is de deur meestal open als je thuis komt?" Stefan keek me aan en ik keek boos terug. 

"Oke, ik ga wel voor jou naar binnen. Blijf dicht achter me" ik klemde me vast aan zijn jas en vogende hem naar binnen. Hij deed de deur iets verder open en keek naar binnen. Er was niemand in de hal. Toen liepen we naar de woonkamer. Ik keek steeds achter om.  

"Hier is ook niemand" fluistede Stefan. 

"Misschien boven" ik probeerde te fluisteren maar het ging niet echt goed.

We liepen samen naar boven en keken allebei in het rond. We zochten elke kamer door en vonden niemand. We hoorde gebonk op zolder. "Misschien is die gene boven?" Ik was zo bang. Ik trilde tegen Stefan aan die me stevig tegen zich aan drukte. "Ik ga wel kijken" zei hij en deed de zolder deur open en liep naar boven. Even was het stil, maar niet lang. Ik hoorde een gil.  

"WAT DOE JIJ NOU HIER?"  

"..."