Onverklaarbaar.

Part 4

Dit allemaal zetten me aan het denken. Zou Stefan wel zijn wie ik denk dat hij is? Het bleef heel de dag in me hoofd zitten. Toen ik het door had dat we uit waren, liep ik naar Stefan. Ik kon hem niet vinden. Waar zou hij zijn? Toen ik bij me kluisje stond, werd er door iemand op me rug getikt. "Uhm, Lotte?" het was Matt. "Oh, hooi Matt" ik hoopte eigenlijk dat het Stefan was, maar dat kan ik natuurlijk niet zeggen tegen Matt. "Het gaat toch nog door vanavond? Want ik heb er zin in" awh wat lief, hij bloosde en keek naar beneden. "Natuurlijk gaat het door. Zullen we rond 7 uur bij de mac afspreken?" mijn huis was te ver van de bioscoop en ik vind het zielig als hij van zijn huis naar mijn huis moet en dan helemaal naar de bioscoop. "Oke, is goed. Tot vanavond" hij gaf me een knuffel en ik lachte een beetje. Hij is zo leuk.

Stefans gedachte

Na school had ik Lotte belooft om naar het bos te gaan. Ik heb haar overal in school gezocht en ik heb haar een paar keer gebeld. Zou ze al weg zijn? Waarom luistert ze nooit naar me! Ik liep boos de school uit toen me mobiel ging. "Hallo?" "Heey Stefan, waar ben je? Ik wacht al best lang bij de fietsen." ze was dus nog niet weg. "Sorry, ik ben nu onderweg naar de fietsen" toen rende ik naar de fietsen en daar stond ze, met haar mooie blonde haar en bruine ogen. Toen ze zich omdraaide kreeg ze een grote glimlach op haar gezicht. Dat maakte mij ook blij. "Waar bleef je nou?!" was ze boos? "Ik heb heel de school doorgezocht om jou te vinden. Ik was bang dat je al gegaan was" "Ik heb je toch beloofd niet zonder jou te gaan. En belooft is belooft!" dat heb ik haar nog nooit horen zeggen. Ik brak in lachen uit en ze bleef me boos aankijken tot dat ze ook moest lachen. "Kom we moeten gaan, om 7 uur moet ik bij de mac klaar staan voor mijn date" oh ja, ze ging met Matt uit. Ik moet iemand sturen om op haar te letten. Als ik haar zou volgen heeft ze het snel door. Maar er zijn meer mensen van het Witte volk in de normale mensen wereld. Die zien eruit als stervelingen, maar eigenlijk zijn het wezens, soms heel mooi en soms heel eng. We stapte op mijn scooter en reden weg. Opweg naar het bos voelde ik dat Lotte haar armen om mijn buik sloeg en dat ze haar hoofd op mijn rug legde. 

Ik stopte de scooter toen we er waren. "We zijn er" zei ik en ik keek het bos rond. "Welke kant wil je als eerst op, prinses?" "Weet niet. Gister was het gestalte dicht bij de autoweg. Dus we moeten daarheen" ze wees een kant op en ik volgde haar. Ik voelde dat Jake er was. En ik wist ook waar hij was. Ik moest iets verzinnen dat we hem niet tegen kwamen. "Heeft dit wel zin? Wat als we verdwaald raken, dan kunnen we niet meer uit het bos" ik kende heel dit bos uit me hoofd, maar dat wist zij niet. "Als er een ingang is, is er ook altijd een uitgang" met die wijze zin liepen we verder.

Lotte's gedachte

Het voelde alsof we al dagen door het bos liepen. Ik liet niet aan Stefan merken dat ik moe was, want dan zou hij zeggen: ' we gaan nu gelijk naar huis ' en ik moest en zal het gestalte vinden. "Waarom wil je hem zo graag vinden?" Stefan pakte me arm zodat ik stopte met lopen. "Dat heb ik al gezegt. Hij keek me aan alsof hij veel van me wist en dat hij iets van me wilde" het was even stil. "Wat ga je zeggen tegen hem als je hem tegen komt? 'Heey, ik zag je laatst van uit de auto en het leek alsof je wat van me wilde' wil je dat gaan zeggen?!" waarom deed Stefan zo vaag hierover? "Ik kijk nog wel wat ik ga zeggen. We hebben hem nu nog niet eens gevonden, dus zeur niet zo!" ik gilde de woorden uit me mond. Het was even stil tot dat we een vaag lachje vanuit de boom hoorde. "Wie is daar?" ik keek omhoog maar ik zag niemand. "Lotte, kom achter me staan" Stefan pakte me arm. "Waarom zou ik dat doen?! Laat me los!" ik probeerde me arm los te rukken maar het lukte niet. Ik wist niet dat Stefan zo sterk was. "Het is voor je eigen veiligheid, prinses" ik luisterde naar hem en ging achter hem staan. "Doe is aardig, Steffie. Je hebt het wel tegen je eigen prinses" wie of wat zat er in die boom. "Stil jij! Wat moet je hier? Heeft je papa je gestuurd om te kijken hoe het met de prinses gaat?" waar hebben ze het over! "Nee, ik wou weten hoe het met jou en haar gaat. Ze wordt al over 2 weken 16 dus ik dacht je hebt het vast al verteld" wat verteld? "Wat? De koning heeft daar niks over gezegt tegen mij? Hoe weet jij wanneer ik het moet vertellen" "Ik heb zo mijn contacten in het hele land" ik word hier helemaal gek. Ik wou praten maar ik had geen stem meer. Er sprong een mooi smal gestalte uit de boom. Was hij het gestalte die ik had zien staan in het bos? Hij had mooi zwart haar en zilveren ogen. 

"Zo prinses, wat ben je gegroeid" hij liep om ons heen en Stefan draaide met zijn bewegingen mee. Hij keek me van top tot teen aan. Ik wou vragen waarom hij heel de tijd prinses zei. En ik wou weten wie hij was maar ik kon niet praten. "Laat haar met rust, Jake" hij heet Jake dus. Zo heet Stefan zijn kleine neefje ook, raar. Ik tikte Stefan aan en ik keek hem in zijn ogen. Ik probeerde te praten met me blik, maar het lukte niet echt. "Prinses, kan je paar kleine vraagjes beantwoorden?" ik deed me mond open en er kwam niks uit. "Kan ze niet praten? Serieus Steffie, heb je haar betoverd met de spreuk dat ze nu niet kan praten? Waarom?" betoverd? Waar heeft hij, ik bedoel Jake, het over. "Ze hoeft jou 'vraagjes' niet te beantwoorden. Ga weg" ik tikte Stefan paar keer aan maar hij reageerde niet. "HA-HA-HA, wie kwam hier heen? Wie was hier eerder? En waarom zou ik hier weg gaan? Ik was hier eerder. Jullie kwamen naar mij, ik niet naar jullie" wauw, daar had hij echt een punt. Wij kwamen hier voor hem, dus dat hij vragen had snapte ik wel. Ik sloeg op Stefan zijn arm en hij keek me vraagend aan. Ik keek boos en hij keek naar beneden. Hij knipte in zijn vingers. "WAAR HEBBEN JULLIE HET OVER?!" ik was zo boos en voelde me zo raar tegelijkertijd. "Ze weet dus nog niks" Jake kwam dichterbij en pakte mijn hand. "Ik ben prins Jake, de zoon van koning Roodhard. Aangenaam kennis te maken, prinses" PRINSES?! Oke, ik snapte er al niks van en nu helemaal niet. Wie is Roodhard? Wie is Jake? Wie is de echte Stefan? En de beste vraag: Wie ben ik?