Onverklaarbaar.

Part 5

Wie is Roodhard? Wie is Jake? Wie is de echte Stefan? En de beste vraag: Wie ben ik?

"Wacht, wie ben ik?" Ik snapte er niks van. Roodhard was een koning. Jake was een prins, ik denk de zoon van Roodhard. Stefan was een leugenaar. En ik? Wie ben ik? "Lot, laten we gaan" Stefan wou me naar achter duwen maar ik duwde terug zodat ik bleef staan. "Jake, zo heet je toch?" hij grijnsde. "Ja, prinses, dat is mijn naam" hij buigde voor mijn voeten, hij pakte mijn hand en gaf er een kusje op. Wat een charmante prins. "Ik heb paar vraagjes" ik wist niet of dit zo'n slim plan was, maar Stefan zou het me nooit vertellen. "Lotte, doe dit nou niet. Ik smeek het je" Stefan keek me aan en ik keek naar Jake. "Jake, wie ben ik? Waar kom ik vandaan en waarom noem je me 'prinses'?" "Ik dacht dat je het nooit zou vragen" hij glimlachte even. Ik keek naar Stefan die me smeekend aan keek. Het maakte me niet uit wat Stefan dacht. Hij had tegen me gelogen, bijna heel me leven al. "Prinses, jij bent de prinses van het Witte volk. Je bent de dochter van koning Withard. Je komt uit de rechterkant van het noord-zuidelijke deel uit Boema" Jake stopte even en keek Stefan met een gijns aan.

"Omdat jij de dochter bent van koning Withard, ben jij de prinses" waar heeft hij het over? "Waar ligt Boema? Wat is Boema?" ik snapte het niet. Ik moest paar weken geleden alle landen van de wereld uit me hoofd leren, maar van Boema heb ik nog nooit gehoord. "Dat is een goede vraag. Boema ligt niet in de menselijke wereld. Boema is een wereld waar je alleen via dit bos kunt komen" niet in de menselijke wereld? Zijn er meer werelden? "Wat bedoel je?" ik keek hem vraagend in zijn ogen. Zijn ogen waren zo mooi en onmenselijk. Hij keek naar mijn ogen, toen naar me lippen en toen naar Stefan. "Steffie, echt slecht van je dat ze haar eigen land geschiedenis geen eens weet. Maar als je alles wil weten, Lotte, kom dan met mij mee" hij kan me alles vertellen wat ik wil. Stefan vertelt me toch niet alles. Dat weet ik zeker. "We zijn toch allebei prins en prinses van de zelfde wereld. Wij zijn soort van als familie" hij had gelijkt! Hij is een prins en ik een prinses, dus we heersen allebei over Boema. "Wat een lieve uitnodiging. Waar gaan we heen dan? Want ik moet voor 7 uur terug zijn, ik heb een afspraak" "Ik zorg ervoor dat we optijd terug zijn, prinses" Jake pakte mijn hand, maar Stefan spring er tussen. "Misschien trapt zij erin, maar ik trap er niet in" waar heeft hij het over? "Lotte laat hem los en loop rustig achteruit. Ik handel wel met hem af" opeens snapte ik het, Jake wou mij meenemen en zorgen dat ik terug ging naar Boema, mijn echte wereld. Maar Stefan was zeker verbannen ofzo en wou dus niet dat ik terug ging want dan had hij hier niemand meer. Stefan is egoistisch aan het doen. Jake wil me alleen maar helpen mijn echte vader terug te krijgen. Mijn vader heeft hem zeker ook gestuurd. "Stefan, stop. Ik ga met Jake mee. Hij wil me helpen en me naar mijn echte vader brengen. Jij bent gewoon egoistisch dat je me nooit wat hebt vertelt" zo dat was eruit. "Jake, ik kom met je mee" 

Stefans gedachte

"Stefan, stop. Ik ga met Jake mee. Hij wil me helpen en me naar mijn echte vader brengen. Jij bent gewoon egoistisch dat je me nooit wat hebt vertelt" WAT?! "Jake, ik kom met je mee" Haar woorden deden pijn aan me oren. Hij heeft zeker iets van een spreuk gebruikt om haar over te halen. "Nee prinses, dat is te gevaarlijk. Jake liegt. Jake is hier gekomen om onrust te zaaien en om jou te halen. Als hij jou heeft en jou aan zijn vader geeft, chanteerd Roodhard Withard. Roodhard doet er alles aan om heel Boema te verorveren. Alsjeblieft, luister naar me en ga niet mee" ik keek haar smekend aan en hoopte dat ze met mij mee zou gaan. "WIE IS DAAR?!" wie was dat? "DIT IS VERBODEN TEREIN VOOR ONBEVOEGDEN" de stem kwam dichterbij en ik zag een oudere man in een groen pakje. "Uhm, sorry meneer. We wisten niet dat we hier niet mochten komen" Lotte zei het op een onschuldige manier. "Jullie moeten nu gaan, anders moet ik jullie bij de politie melden" ik keek om me heen en Jake was nergens te bekenen. Gelukkig was hij weg, anders zou ik Lotte kwijt zijn.

_______________________________________________________________________________

Lotte's gedachte

"Lotte, wakker worden. Het is kwart over 6 en je moet 7 uur bij je date zijn" ik hoorde een lieve stem en deed me ogen open. Ik keek recht in de ogen van Stefan. "Ik ben alsnog boos op je dat je me niet met Jake mee liet gaan" ik keek hem boos aan. "Jake? Welke Jake bedoel je? Me neefje?" wat? Doet Stefan nou scheinheilig? "Jake, de prins van Boema en de zoon van koning Roodhard" Stefan dacht even na en keek me daarna aan alsof ik zei dat dieren konden praten. "Doe nou niet zo dom! We gingen na school naar het bos en daar kwamen we Jake tegen" "Uhm, Lotte, we zijn niet in het bos geweest. Je zei na school dat je moe was en niet wou gaan. Dus we zouden een andere keer gaan kijken. Ik had je thuis gebracht en gewacht totdat je sliep. Je ouders en je broer waren nog niet thuis dus ik wachtte. Maar toen zag ik dat het kwart over 6 was en toen maakte ik je wakker" was het een droom? Dat kan nooit. "Dus het bezoek aan het bos heb ik allemaal gedroomd?"

Stefans gedachte

"Dus het bezoek aan het bos heb ik allemaal gedroomd?" "Ja, ik denk het wel" ik vind het best moeilijk om tegen haar te liegen. Maar in dit geval is het voor haar eigen best wil. 

1 uur eerder

"Je hoort de boswachter, we moeten gaan" ik pakte haar hand en ze keek om. "Waar is Jake? En waarom heb je al heel me leven tegen me gelogen?" ik word hier zo moe van. "Lotte, ik kan het-" "Nee! Je hebt tegen me gelogen. En ik hou niet van liegende mensen! Of in dit geval liegende wezens!" ze rende weg. Ik moest iets doen, maar wat? Ik gebruikte een oude slaap spreuk. Ze viel zachtjes op de bladeren en lag midden in het bos te slapen. Ik gebruikte een spreuk zodat we binnen een paar seconde bij haar huis waren. Ik legde haar in bed en bleef heel de tijd naast haar op bed zitten. Wat is ze toch mooi als ze slaapt. 

Lotte's gedachte

Raar, ik dacht dat ik zo graag het gestalte wou vinden, maar blijkbaar was mijn vermoeidheid de winnaar. "Maar vertel me je droom. Ik wil alles weten" Stefan zat naast me op bed. Ik vertelde alles wat ik gedroomd had en Stefan keek me bedenkelijk aan. "Ik moet je iets belangrijks vertellen" Stefan keek me serieus aan en ik werd een beetje bang. "Niet boos worden en ook niet mij gaan haten hierna" waar heeft hij het over? Wat wil hij vertellen. "De droom die je net had-" hij werd onderbroken door een harde piep. Ik hoorde de deur beneden opvliegen en ik hoorde gepraat. Wat gebeurt er allemaal? "Blijf hier, ik ga kijken" Stefan liep naar de gal en keek naar beneden. Ik sprong me bed uit en kleedde me aan. Stefan rende me kamer binnen en hij schoof allerlei dingen voor me deur. "Prinses, geen vragen. Ik leg je onderweg alles uit" hij trok me aan mijn hand en ik volgde hem. "Waar gaan we heen?" we liepen naar mijn kast. "Geen vragen zei ik!" hij leek wel een soort van boos. We stonden in me kast en hij deed de deuren dicht. Wat is hij nou aan het doen? Hij ging met zijn hand over de achterkant van mijn kast en op een begeven moment klopte hij 3 keer tegen de achterkant. 

Ik hoorde dat er iemand tegen me kamer deur aan stond te bonken. "Ze zijn bij me deur" zei ik schokkend. "Wacht nog heel even" hij pakte me hand. "Doe je ogen dicht en tel tot 20" raar, maar ik deed het wel. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7....

We vielen samen op een bed. "Doe je ogen maar open" fluisterde Stefan rustig in me oor. Ik knikte een deed me ogen open. Waar was ik? Ik keek rond en zag dat ik in een kleine, houte kamer was. Ik zag een jongen staan in een soort van Peter Pan pakje. Toen ik beter keek zag ik dat het Stefan was. HOE KAN DAT?! Hij had een gladde huid en punt oortjes. "Prinses, ik weet wat je je nu afvraagd maar blijf rustig, alsjeblieft" "Waar ben ik? En waarom heb je dat aan?" hij keek naar beneden. "Welkom in Boema, dit is mijn huisje in het rechter noord-zuidelijke gedeelte van Boema. Welkom in het Witte rijk"

"..."