Uçurum

1. Bölüm | Tanışma

-Su uyan artık!

-Tamam, kalkıyorum ya!

Damla gitti ve ben sıcacık yatağımdan kalktım.

Kalktığımda evde derin bir sessizlik vardı. Umursamadım.

Banyoya girip rutin işlerimi hallettikten sonra okul formamı giydim. Saçlarımı at kuyruğu yaptıktan sonra Damla'nın yanına kahvaltı yapmak için indim.

Çok garip ben sıradan bir gün yaşıyordum...

-Günaydın.

-Ooo uyuyan güzelde sonunda uyanmış.
●●●
Kahvaltımızı yaptıktan sonra Damla ile birlikte okula doğru yürüyorduk;

-Bugün bir şeyler mi yapsak Su?

-Ne gibi?

-Gün batımında bisiklet sürmeye ne dersin?

-Ama uçurumun kenarında.

-Olur.

Okula geldik ikinci dönem sınıflarımız değişmişti biz hâlâ Damla ile aynı sınıftaydık.

En öndeki sıraya oturduk. Sınıfta bir karmaşa vardı.

Üç kişinin daha geleceğini söylüyorlardı.

Sonunda öğretmen geldi. Dersin ortalarına doğru kapı çaldı. İçeri giren üç erkek öğrenciydi. Geç kaldıkları için özür dilediler. "Kendinizi tanıtmak ister misiniz?" diye sordu öğretmen.

-Ben Demir ATEŞ dedi simsiyah saçları olan çocuk.

-Ben Deniz GÖRKEM dedi mavi gözlü de.
O an Damla'nın dudaklarından "Yaa!" diye bir ses çıktı.

-Bende Toprak DEMİREL dedi ve bunu o kadar sert söylemişti ki... Bir an ürktüm. Saç rengi ile ismi çok uyumluydu.

Boş bir sıraya geçip oturdular. Tüm sınıfın gözleri bu yeni gelenlerdeydi.

Zil çaldığında Damla "Ben dayanamayacağım sanırım" diyerek mavi gözlü çocuğun yanına gitti. Ve tabii beni de peşinden sürükledi. Damla'nın bir adım arkasında duruyordum.

-Merhaba ben Damla.

-Merhaba, gözlerinizde isminiz gibi.

-Teşekkür ederim sizin de öyle.

- ...

- ...

Ben onların yanından uzaklaşmıştım. Derin bir sohbete dalmışlardı. Sonunda Damla yanıma geldi.

-Ne konuştunuz bu kadar?

-Çıkışta gideceğimiz bisiklet turuna onları da çağırdım.

-Ne?

- ...

Neden bilmiyorum ama çok huzursuzdum. "Acaba gitmesem mi?" diye düşünüyorum. Ama Damla gelmemi çok istiyordu onu kıramazdım. Ve zil çaldı. Asık suratım ve Damla ile birlikte eve doğru yürüyorduk.

-Hadi ama sıkma canını!

-Ya hiç tanımadığım üç kişiyle birlikte bisiklet sürücem.

-Tanırsın. Merak etme güven bana.

-İyi, peki.
●●●
Eve geldiğimiz de çok normal davranmaya başladım. Yarım saat sonra Damla yanıma gelip;

-Hadi hazırlan artık! dedi.

-Tamam hazırlanıyorum.

Damla odadan çıktı.
Siyah kot pantolonumu ve boğazlı kırmızı kazağımı giydim. Saçlarımı açık bıraktım.

Gideceğimiz yer evimize çok yakındı. Bisiklet ile gittiğimiz için çok kısa sürdü. Bisikletlerin iki adım önünde duruyorduk.

Geldiğimizde onlar gelmişti ve bir şey konuşuyorlardı. Ben şaşkınlıkla onlara bakıyordum. Damla ise çok mutluydu.

O an koyu yeşil gözleriyle bana baktı. Göz göze geldik. Ben hemen gözlerimi kaçırdım.

-Selam dedi mavi gözleriyle Damla'ya bakarak.

-Selam dedi Damla sırıtarak.

Bana döndü.

-Ben Deniz dedi.

-Bende Su dedim.

-Ben Demir dedi diğeride kahverengi gözleriyle.

"Memnun oldum" der gibi gülümsedim.

Deniz, yanına gidip kulağına bir şey söyledi. O hâlâ yeşilin en güzel tonunda olan gözleriyle bana bakıyordu.

-Ben Toprak dedi.
Sesi titriyordu. İliklerime kadar üşüdüm ama soğuktan değil. "Neden ben?" Neden Damla değil?

●●●

İlk defa bisiklet sürerken mutlu değildim. Damla, Deniz ve Demir yarış yapıyor, Toprak ise hâlâ çözemediğim kişiliğiyle öylece dolanıyordu.

Sıkıldım ve biraz yürümeye karar verdim. Uçurumun kenarına doğru ilerliyordum. Bir kaç metre gerisinde durdum. Toprak, beş altı adım arkamda duruyordu ve hemen aşağıdaki denizi izliyordu.

Ben biraz daha ilerledim, biraz daha... Biraz daha... Ve o kadar dalgındım ki önümdeki taşı göremedim.

Takılıp aşağı düşüyordum ki biri beni belimden tuttuğunda sıkıca kapattığım gözlerimi açtım ve bir çift koyu yeşil gözle karşılaştım.

Aramızda bu kadar az mesafe olması beni rahatsız ediyordu ama yinede onun o güzel yeşil gözlerinin arkasında ne olduğunu görmek istiyordum. Beni yavaşça kaldırdı ve;

-Biraz daha dikkatli olmalısın dedi.
Sanırım o an normal ama etkileyici sesini duymuştum.

-Teşekkür ederim dedim.
Titreyen sesimle...

Ne oluyordu bana! Benim sesim titremişti...

_______________________________________
Selam! Biraz geç oldu ama güzel bir bölüm olduğunu düşünüyorum. Fikirlerinizi bana söyleyebilirsiniz.
Ve ben, benim için çok önemli bir konu hakkında konuşmak istiyorum.
İlk olarak yazar değilim ama en büyük hayalim yazar olmak.
Bu kitabımın güzel olacağına inanıyorum.(Umarım beğenirsiniz!)
Şimdiden teşekkür ederim...

AcarNisaElif. adminzela234.

İkinci hesabım= n_yldrm2

Allah'a emanet olun 💖